Alle inzendingen over dood en onwel

Wat namen uit het zorg- en welzijnsveld: Accare, Frion, Ambiq, Aveleijn Promens, Trimenzo, Jarabee, Zozijn Gekunsteld, en bedacht voor vrij veel geld Wie kan ons snel van deze trend bevrijden? Ik zou ze om de naam alleen al mijden…

Natuurlijk vallen er doden op de A 10 niet door het verkeer dit keer maar door het 750 jaar Amsterdam feestvertier hopelijk onder de 10 en 750 onwel van de meer dan 200.000 bezoekers er vallen doden op de A 10 omdat het natuurlijk is omdat het de natuur is hitte en asfalt en geen groen!!…

Laatst sprak een vorstin tot haar natie: Ik hecht zeer aan mijn reputatie Dus word ik onwel vervolgde zij fel Als ik mijn gemaal op zwart zaad zie…

De foto van de dag een beeld dat je niet zal verliezen Misschien een bittere last wat zal je kiezen Dat beeld van onwel of die schim die is verdwenen De dag gaat snel maar die foto is gebleven…

realisatie van het ogenblik vallend tussen dood en leven zag ik mijn geest zweven in later stikkend overgeven godzijdank was ik niet gebeten…

En zie: ze is sindsdien meer dood dan levend, Ze ligt in katzwijm en haar pols is niks. Zoals zo vaak wordt een gezondheidsfreak Door eigen toedoen juist als eerste ziek.…

Geluk is niet ongelukkig zijnde Van alle dimensies geen extensie De vierde van Christus in pretentie Bij wel en onwel tevens de vijfde Gelijk aan de door de wijn verfijnde Zesde die voor de fles van preventie De zevende vasthoudt in detentie Een negen als etiket gelijmde Wie dit niet gelooft, zit in de achtste En moet op jonge jenever wachten…

een kille stilte nadert de dam ik proef de droefheid die mijn oog vernam verloren grond zwevend in de hel lucht is een gevoel van armoe het voelt zich onwel een stem in de geesten in de ziel verniel vergaan niet meer bestaan verlaten en verloren niet voor geluk geboren de ziel nadert de dam en springt de diepte in het leven nooit…

Toen Sarkozy ging joggen in de buurt Heeft hij laatst het bewustzijn kort verloren. Hij heeft een zenuw volgens de doktoren Waardoor het hart niet goed wordt aangestuurd. Dus jammer voor zijn land, maar Nicolaas Is niet altijd zijn zenuwen de baas.…

daar, na uren zweten en nog meer puffen ( bijna onwel geworden ) treffen ze dit plaatje aan ( als haringen in een ton ) hete lijven van anderen maar ze kunnen morgen wel zeggen wij zijn naar het strand gegaan www.fairouz17.123website.nl…

Een stagiaire werd onwel, haar tranen vloeiden Maar ik nam een wijs besluit, adieu en nu voor goed.…

vanaf de hoge naar de lage kant, waar geur en hypokratie hun stinkende stempel drukken op de aangeboren afvalkuilen, waarmee overdaad stand houdt tot aan de marmeren zuilen van de door paal en perk gesterkte zwijgen, tot in de weggeworpen kudden van verloren dromen mij tot een onpasselijkheid laat neigen, maakt de spiegeling mij onwel…

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

Ik zag je vermoeide ogen, ik zag de vele pijn. Hetgeen ik zag heeft mij erg bewogen, wat kan het leven meedogenloos zijn. Maar jouw krachtige hand bij het afscheid nemen, heeft me toch ook weer meegegeven. Dat de mens die het ondergaat, tot de laatste snik zijn mannetje staat.…

Verdriet is een ding met stekels. Gooi het niet weg, het is een boemerang die terugkomt om je te raken. Omzwachtel het verdriet keer op keer met woorden. Luister naar de geërodeerde slag van het ontroostbare hart. Omzwachtel het keer op keer met troostrijke woorden. Verdriet is een ding met stekels.…

Twee letters twee cijfers MH17 en 298 maal een punt uit.…

als de stilte in hem aanwaait en de zon daarbuiten de rietkraag in lichterlaaie zet balt de rouw zich in hem samen nadert hem tot op de huid in het blauwe grasland zit zijn moeder hij hoort haar parelende lach hij ziet het schip varend in de storm de Dood klampt zich vast aan de gebroken mast…

Een vrouw belandt met auto In een sloot bij Simonshaven De lezer vraagt zich af 'Hoezo, Werd zij onwel, had zij dan dorst En wilde zij zich laven?…

De mens, hij waant zich groot en important. Hij kapt de bossen, wint de mineralen, ontgint het land, bouwt dammen, graaft kanalen en denkt: ik zet de Aarde naar mijn hand. Maar zie, zíj schokt en zaait verderfenis en toont hoe klein de mens in feite is.…

Met koffers naar een tijdelijk verblijf zonder bagage aangekomen in de eeuwigheid het pad ligt donker vol verwarring en wanhoop de toekomst in slijk verdwenen de uitgezette koers blijft voor altijd een streep door de rekening we wandelen op gebroken glas op de flanken hangen zwart en onbewogen de gordijnen God schiep het licht wie…

Door godverlaten straten trekt de dood even verlaten door de koude herfstwind De wind huilt droevig diens grote nood hij schreit luider dan een droevig kind De dood werpt zijn schaduwen vooruit als spoken dempen ze het laatste licht Rillingen glijden over menig kille huid angst leeft op ’t oude afgeleefd gezicht De dood werpt blikken…

Dood is gevoelloos dus zonder gevoel, snap je wat ik bedoel? Bestraling zorgt voor dood weefsel en dat veroorzaakt pijn, snap je dat ik niet begrijp dat de dood zonder gevoel moet zijn?…

zei de Dood…

Een windvlaag, een knal tegen het raam, kijkend naar buiten zie ik nog net, het beestje zijn laatste klap wiek slaan, dan stort ie ter balkon. Geen terreur maar domweg de storm.…

Na de uitleg, van de ondernemer, werd het eventjes stil, of er nog mensen wilden spreken? Ik zei: ja ik wil. Opnieuw werd het na geschuifel wederom heel stil. Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten slechts drie, die haar wegbrachten. Opzij kijkend naar de kist, zei ik: 't geen niemand wist: ze hunkerde naar aandacht, toen ze die niet…

Ik vraag je, blauwe lucht, met een diepe zucht En jou, volle maan, wat heb je met hem gedaan. En u, fonkelende ster, hij is weg, zó ontzettend ver. Ik vraag jou, mooi leven, wil je hem terug geven?…

Ontelbare treinen zijn over deze biels gegaan. Dit hout diende een kwart eeuw lang in onze tuin. Straks wordt de stort het einde van zijn bestaan. Maar van dit rottend hout zal ik geen afscheid nemen, want kringlopen voltrekken zich wonderschoon nabij. Aan dat wonder zullen ook wij eens ons leven geven.…

Ik wil geen steen op mijn graf dat voelt te koud aan Ik wil mos, mooi groen mos dat neigt naar warmte Ik wil ook niet te diep ik wil zo hoog mogelijk liggen in mijn geliefde 'lepeltjesstandje' Zodat jij mijn lieve lief zacht op het mos kan gaan liggen in ons geliefde 'lepeltjesstandje' Onze lijven, ons zijn blijven voelen…

Nog verholen in de uitgewaaierde schemering van het stroomgebied waar de woorden vloeien komen luchtbelletjes aan de oppervlakte, zoals schuim op een droge mond kan groeien. Al knetterend en flitsend laat de hemel een lichtspektakel boeien, tekenend de magie van dat ene woord dat stilte verbrak met aardedonkere stem en licht accent. Waardoor…

vannacht na een krap uurtje slaap door mythologische goden in de tang genomen Atlas zat spieren los te snijden Vulkanus hamerde een bijl in de buurt van mijn achterhoofdsgat de pijn was hels hoe ik ook lag of zat ik kon geen slaap meer vatten en elk bewegen maakte mij tot kotsen toe onwel de uren duurden en voor het eerst in tientallen…