Alle inzendingen over door afwezigheid

natuurlijk kan je afwezig zijn zonder lijfelijk afwezig te zijn zodat er in een menigte dikwijls veel meer mensen afwezig zijn dan zij die werkelijk aanwezig zijn zo ken ik iemand die volgens zijn zeggen nooit ergens echt aanwezig is geweest…

Zo ben je daar aanwezig zo ben je weg dan afwezig Ik kijk naar je mooie ogen ik lach om je grappen kijk even niet weg was je, kan het niet snappen Afwezig, weg en nu? voor altijd niet meer daar afwezig, weg het is stil, klaar De tijd gaat door de klok staat even stil ik moet verder zonder maar dit is niet wat ik wil…

Afwezig, Afwezig van iedereen, Eenzaam, Niemand die mij hoort, Verloren, Geen enkel woord…

in hun aanwezigheid draag ik een manteltje van onbehagen woorden die afwezigen kwaadmoedig bespotten andermans muizenmankementen worden opgeblazen tot olifantsproporties mijn manteltje knelt onbehaaglijk, onverdraaglijk na mijn vertrek ben ik, afwezig, weerloos, aan de beurt…

Je komt me zo voor zo een beetje afwezig of is het niet zo…

zonnig terras weer verandert met de wind of zijn afwezigheid…

Hier en daar een blad de afwezigheid van wind geeft alleen uitstel.…

Hoog in de bergen: stilte, de afwezigheid -- vooral van mezelf.…

aan het hof van koning Nobel verzamelen zich de dieren uit alle windstreken de vos, die is afwezig welnee, dat is de beer uit het verre oosten hij verheft zich grimmig op zijn achterpoten de zon komt op bij de K(r)im de beer, die geen vos is wil afwezig zijn rol spelen in hedendaagse fabel…

daar gaat hij weer, met aktentas en op zijn arm een regenjas hij zwaait afwezig naar een raam waarachter stille schimmen nauw zichtbaar door het glazen glimmen samen zijn met slechts zijn naam.…

(vrij naar Stevie Smith) ga niet met mij in zee want ik verdrink niet in verdriet ik zwaai naar de afwezigen…

Afwezigheid hoor mijn protest tegen afstand en leegte tegen het on-weten, hoor het in mijn stille zwijgen geworteld in mijn leden en laat de nachtschade mijn vrolijkheid zoeken in de botten van mijn lijf zo ik lach bij het wakker zijn bij dageraad !…

Toch stelen we de show daar al die tijd, We schitteren er door afwezigheid.…

Iemand liep weg: de vervulling van een droom, ongemerkt opgenomen; zijn afwezigheid schuldig aan veel ellende, zijn stem een echo van mijn schimmenbestaan. De aanwezigheid van afwezigheid; als ik er niet meer zal zijn, herinner dan deze gebeurtenis.…

ik neem je mee al denkend vanaf nu sta je in mijn landschap achterlatend, waardoor dit pad, deze bomen hun vallend blad alle ogen en vingers niet langer onwetend zijn maar wijzen naar jou zonder weefsel in uitgestrekte afwezigheid…

de kok mocht tijdens mijn afwezigheid mijn paard berijden maar (de schurk) bedonderde mij want hij deed dat met een korte ei…

Zij knikte verstild zijn afwezigheid zo groot de houtkachel dood de tafel anders daar viel geen nutteloos woord…

Jouw afwezigheid een breekbaar masker danst in het moeras jouw aanwezigheid de zon die je huid verwarmt ochtendmist verandert adem in nevel spinnenwebben als geweven herinneringen golven in schelpen fluisteren jouw stem een komeet in de nacht…

is het door de eenzame reis die je maakt in de tijd dat je mij niet herkent kent als je naar me kijkt en als onbekende liefdevol troost in mijn verdriet mijn pijn van jouw er niet meer zijn en de ongestorven afwezigheid van de vrouw die ik liefhad liefheb…

de afwezige man zit er verloren bij, maar er is niemand die hem mist pas als hij zichzelf vergeet ziet men hem eindelijk staan in de ochtendkrant…

lees me in de sprankeling van rode wijn je mag er zijn mooie vrouw je kussen spreken lippen vol afwezig zijn ik ben je man…

De eerste reactie is schande De tweede is vreugde Jammer dat je elkaar niet eerder hebt ontmoet Vreugde dat je niet te laat bent Geen ziel leeft voor altijd Alle bomen reiken tot aan de hemel Iemand om naar op te kijken Aanbidding, vergetelheid De aarde verteert alles De straf is afwezigheid Verloren En geen weg om te gaan…

Afwezig geïnspireerd mijmerend betoverd dromerig leven beeldend herinnerd belangstellend bonzend gekleurd teder terug naar jou…

In de wind sporen van afwezigheid, vlagen van verbijstering en een huiver. Onkenbaar wordt bewogen wat bestaat en verwaaid steekt achter een strohalm en verrekt.…

Voor Myrthe Alleen de wereld Om je heen bestaat Nog, maar niet Meer voor jou Je zit hier wel In je hoekje Afwezig te zijn maar Je hoort er niet meer bij Verloren in de tijd Niemand die je ziet Niemand die je kent Verwaarloosbare aanwezigheid…

niet de afwezigheid maakt nog de leegte maar 't delen van herinneringen dat zo wreed ontbreekt niets liever was het mij dan dat je mij bevestigt simpel met woorden merken laat dat jij ook van mij hield…

wat je las en die afwezige vogelpoten waren natuurlijk aanwezige vogels die veel latere geschiedenis dat we door hetzelfde schrift zouden verdwalen was nog ver weg toen was het slechts de ochtendmist de vogelsporen in de vroege sneeuw…

het licht keert zich naar binnen waar het ei ligt op het witstenen bord in de afwezige kamer is enkel schemer niet te luid ------------------------------------- Uit: 'Gedichten 1958-1978', 1978.…

Vandaag was de ware geweest bij mijn afwezigheid had jij uit de goedheid van het hart je over hem ontfermd. Wat moest jij anders? Er was niets romantisch gebeurd hij hield niet zo van vrouwen liet achteraf zich blijken.…

Geen slappe hap, maar fel en agressief, in veel debatten hebben ze geschitterd – bijvoorbeeld over hun beloofde strijd voor lageloners – door afwezigheid.…