Alle inzendingen over doorgeknipt

maar soms ook niets wat heb ik aan mijn fiets hangen, Duitse belangen tot slot, doorgeknipt laat maar lopen…

de landloper op straat met introverte ogen onder het hemeldak wakker geschud door een hanepoot van de spin werkend aan een toekomstweb ochtendboodschap voor hem hang niet af van één streng die levensbedreigend is als het doorgeknipt wordt…

Waarom iets rekken dat al is doorgeknipt en niet uit doolhoven leidt? Met de witte stok sla ik mij.…

ik heb de banden doorgeknipt zo is er geen verleden het brak mijn weten en mijn zijn gaf mij angst en gaf mij pijn gaf slechte raad en geen vergiffenis regeerde heel mijn leven nu ben ik los zie mijn vrijheid zie mijn geest ik ben niet meer wat is geweest…

de navelstreng, ooit doorgeknipt, zit geestelijk nog vast... verbonden zo met moeder want zij is mijn houvast... ik leef door haar en is mijn adem, ik ben er, dankzij haar de schaar die men deed knippen die neem ik nu gewaar...…

En dat blijft zij iedere dag bellen zo is zij, moeder blij vertellen duurt soms ellen- lang zonder enige betekenis weten wat er is zomaar even horen dan raken wij niet verloren ze vinden ons getikt maar de navelstreng wordt nooit echt doorgeknipt!…

Afscheid genomen van een oude buur hoe mager en dood vijfentachtig jaar de familie gecondoleerd, aangehoord hoe zeer ik op mijn vader lijk van uiterlijk Afijn vanmiddag dus wordt ze begraven, weer wat draden doorgeknipt, ik verlang naar zweven naar bevrijding van de vaste grond als ochtendmist opgaan in de lucht…

ik wil niet meer dat een ander aan de touwtjes trekt mijn benen heft en armen laat bewegen wil geen marionettenleven heb de draden doorgeknipt mijn oude ik vaarwel geknikt deuren achter me gesloten het voelt kwetsbaar koud en kaal om eindelijk weer op mezelf te staan maar ik heb doorgezet oude gewoontes afgelegd voel me onafhankelijk…

Als het lichaam niet meer wil En pijn een vijand wordt Na een schitterend leven Dan is de dood je beste vriend Die je je rust kan geven Je laatste draad wordt doorgeknipt Een markant persoon verdwijnt Een man vol vuur met lust in het leven Nu dun en broos en opgegeven Doch dapper tot het eind Doodgaan is een heel proces Vol rouw en stil…

Ik alleszins niet Elke 2 seconden wordt er van iemand de levensdraad doorgeknipt Gruwelijk toch?…

Ze is degene die jou draagt Wanneer je zwemt In universeel water Degene in wiens armen je ligt Na je landing In deze wereld De navelstreng doorgeknipt Maar ze is er Ze is degene die jou voedt Jou woorden en wolken leert Degene die jou na vallen weer opstaan laat Zij is degene die op een voetstuk staat Van wie je je later losmaakt…

Of houden van, net zo intens is als met de rest van je broers en zussen, kan ik niet garanderen maar ik wil je toch even zeggen dat ondanks dat de navelstreng doorgeknipt is de band van moeder en kind nooit verbroken kan worden, dus Blijf je mijn kind.…

De draad van hun leven werd doorgeknipt velen zijn tussen hun familie weggeglipt. Ik zal proberen niet meer achterom te kijken, dan zie ik toch maar overal lijken. Gehersenspoeld en gedwongen, hun hart in haat gewrongen, jonge mensen uit hun milieu gesleurd, hun familie door emoties verscheurd. 2021 daar kijk ik naar de toekomst.…

Met het verdwijnen der klassieke talen van het toneel, als afgedankte balen, werd doorgeknipt de band met de Annalen van Tacitus, de kunst van het vertalen Beken het maar, hun rol is uitgespeeld en roemloos weggemarginaliseerd, hen resteert geen eeuwge wederkeer hun exit nadert, dankzij ict.…

opdrogen in het onbekende Hier bloeit mijn tuin Daar is het levenloos zonder kleur Hier word ik wakker in mijn vertrouwde bed Daar is het nieuw, maar beter …weet ik niet Mijn fontein waar ik mijn hersenspinsels kwijt kon Is daar nu nog een ondiepe put Hier kan ik mij uitleven Zal ik het daar ook beleven De draad van mijn gewone leven wordt doorgeknipt…

Zij hebben samen hun sneeuwhandjes Gevouwen op hun borst Hun rode wangetjes van toen Zijn nu wit en breekbaar De rode draad van hun leven werd doorgeknipt Zij hadden juist aan een glaasje plezier genipt Vriendjes geworden voor altijd Maar nu is de tijd gekomen dat iedereen zwijgt.…

'k Ben de monsters nagevlogen, Dorst naar 't witte bloed in de ogen, 'k Heb ze op stoelen nagewipt; Eén doorboorde ik, twee versloeg ik, Drie vermoordde ik, vijf verjoeg ik, Eén zelfs heb ik... doorgeknipt!…

Jullie levens vielen stil - voorgoed - toen de navelsteng werd doorgeknipt. De hel kon verhinderen dat ze je moeder bleef. Kleine Shin, je werd het kleine, tinnen marionet-soldaatje dat, als het nodig was, een onzichtbare vlieg op de zwarte muur werd. Je lette op de schaduwen en de stemmen van de grote mensen.…