inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.468):

Verdwenen Oude Talen

Met het verdwijnen der klassieke talen
van het toneel, als afgedankte balen,
werd doorgeknipt de band met de Annalen
van Tacitus, de kunst van het vertalen

Beken het maar, hun rol is uitgespeeld
en roemloos weggemarginaliseerd,
hen resteert geen eeuwge wederkeer
hun exit nadert, dankzij ict.

Al laat een reünie alleen de schijn zien
van dank voor wat Latijn hen heeft geleerd,
geen spijt voel ik, ex-classicus, noch falen

plusquamperfectum telt niet in hun praesens
futurum zijn zij, beelddoordrenkte wezens,
wat weten zij nog van klassieke talen

Herodotus' relaas over de Perzen
en de Aeneis van Vergilius,
Metamorfosen van Ovidius
en Plato, Cicero, Catullus' verzen?

...meewarig luister ik en kijk hen na,
schud dan het hoofd en denk aan Seneca,
'k neem maar genoegen met wat wèl beklijft:
't is niet de taal, maar het verhaal dat blijft...

Schrijver: Max
Inzender: MdL, 2 januari 2019


Geplaatst in de categorie: literatuur

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 100

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)