Alle inzendingen over drang naar begrip

Overbeladen door herinnering torst ge, viool, langs ’t late levens-pad, druk en geluk – heel de ervarings-schat: hoe zwoegt ge - kreunend om vermindering! Dat het vervlotene nog eens verzadigt, dank zij uw klank: het lot gedoogt het niet. Geen vol genot, of ’t weet van vol verdriet. Geen levens-doen niet door berouw beschadigd. Wees,…

rijk aan gedrevenheid is de smetteloze wiens jacht op vunzigheid vereeuwigd in al zijn zonden hij dient in den nevel van de nachtelijke aard van beslommeringen zich enkel te bekommeren om de stille gang door de spelonken waar vrees en duivel heersen hij kent geen deemoed in de herkenning waar speer en drietand zich spijbelend hebben…

Mooi en ontgerenoveerd Nimmer verbouwd Tussen weelderig groen Ontvankelijk en vertrouwd De drang was nu immens Weliswaar niet ongevraagd Het was wat onpersoonlijk Ontvankelijk was zij belaagd Maar nu de gevolgen met drang Er was geen tijd te verliezen Haar ontsluitend lichaam Maakte haar vreselijk bang En als zij neerstrijkt Op…

woorden wevend weergegeven in vlekkende samenvloeiing pennenstreken met vliegende vlindervleugels in liefste mijmeringen als altijd achterhaald door dichterlijke drang zwijgt ze zinnen zoekend wellicht wetend waarom…

vaak ga ik alleen mijn weg het getuigt van moed en kracht soms word ik gedreven door een onweerstaanbare drang in mij en buiten mijn macht ik sluit dan de deur bij mijn dwingende stoelgang…

Je stoel staat schuin, ben je al weggegaan. Was jij het? Ik heb de deur niet gehoord, geen naderende stappen, geen geluid dat dempend wegstierf. De lucht neemt de plaats in, het golven waarin alles zijn grens en huid aflegt, en hoe de gedachten door elkander gaan, alle gedachten samen, de grote wijde geest die over de wateren zweeft, maar…

voorjaar perst zich al door laatste winternaden met frisse kleuren [haiku]…

Dat is wat de mensen Lente noemen, de moeder van een moeizame drang.…

De pijn en negatieve kijk zijn er, om jouw kracht te meten aan de werkelijkheid de pijn en uitdaging daarvan zijn er ook om vreugde en rust te vinden en waarderen juist als je dacht, dat ze er niet waren komen ze om de hoek kijken, wanneer de vlam tot kalmte kan bedaren.…

Een baas zegt zorgzaam te zijn, maar hij is een kind -- dat altijd meer wil.…

begrip! Ze gaat te vroeg de deur uit,begrip! Ze weet niet wat ze wil....begrip, ik lieg boekdelen, terwijl ik diagonaal lig in mijn tweepersoons hemelbed.…

Toon begrip voor andermans zorgen Laat niemand met zijn verdriet alleen Het kan ook jou overkomen morgen Maak dus van je hart geen steen Stel je open voor en ander Een luisterend oor doet zoveel goed Sla eens je armen om een schouder Begrijpende woorden geven weer moed Weet dat iemand die verdriet heeft Zich vaak schaamt voor zijn gevoel…

Kruip in mijn huid lang geleden afgeworpen ...eigenlijk afgegleden zonder enig geluid Omhul je met mijn vel en voel het levenloze ...misschien dat ik je ooit mijn verhaal vertel…

Begrijp mij Snap mij niet Lees niet wat ik zeg Maar begrijp wat ik bedoel Lees langer dan mijn neus reikt En zie mijn ziel Van diep daarbinnen Zonder algemeen begrip Openstaand voor een ander Niet mezelf maar toch mij…

Begrip tonen is de leugen wiegen. De waarheid vertellen en begrip tonen, is jezelf van alle blaam verschonen.…

Zelfs de mooiste zonnestraal In al zijn pracht Brengt een schaduw teweeg Ik verwacht niet dat je altijd lacht Ook al sta ik een keertje in de schaduw van je lach Ik voel nog steeds de warmte van je hart Kom in mijn armen Heel dichtbij Ik wandel met je mee Door het stukje donker in de dag…

Des dichters hoofd gelijkt een warre winkel als Malle Pietje's uitdraag-galerij. Er ligt, hangt, staat, zweeft, overal versprei de rommel, die geen rommel is voor Sinkel Hijzelf weet alles heel precies te vinden hij slaat dezelfde zaken in het klein in vijf dimensies op in 't magazijn van zijn interne fotolabyrinten Ik loop al tastend,…

Soms kan ik niet begrijpen wat je tegen mij zegt dan vlucht ik weg in een wereld vol verdriet ik kan het soms niet echt begrijpen wat je zegt en wat je doet maar toch, de meeste tijd snap ik je dondersgoed.…

Waarom begrijpt niemand hoe ik mij voel? Waarom begrijpt niemand wat ik bedoel? Mijn verdriet stop ik ver weg voor iedereen Ook al voel ik mij dan erg alleen Kan iemand deze muur om mij heen slopen? Misschien is dat wel alleen iets om op te hopen Er komt een dag dat ik mij helemaal kan laten gaan Dan is er iemand met wie ik dit alles kan…

Geestelijke warmte, fysieke kilte, geestelijke charmte, fysieke stilte, ogen kunnen niet verder kijken, handen kunnen niet verder reiken, waar ik graag naartoe lachte, bereikt geen begripvolle gedachte, handen door het haar, lippen aan het oor, geeft geen gebaar, die ik graag hoor, is 't lijmen en repareren of isoleren en camoufleren?.…

Woorden die je niet kunt horen zijn als een gebed zonder einde waarde kun je er niet aan hechten omdat je het gevoel niet kunt vertalen. Pijnlijk simpel spreken zinnen doorkruisen tevens je hart omdat je niet kunt bedenken wat er toch eigenlijk wordt bedoeld.…

Ik heb begrip, voor wel zovele mensen, ik heb dogen voor evenzoveel Maar mededogen en begrip in rariteiten, daarvan wil ik mij tenminste kunnen kwijten. Want begrip is begrijpen en gedogen doe je beleid ’t is daarom vanzelf dat ik mij zelve bepleit het dogen van de mensheid, voor gezien te houden…

Voorbij de grens van begrijpen is er de lijn van onbegrip, een ondoorzichtige lijn, die geen begin noch einde laat zien, of heb jij dat lijntje soms wel gezien?…

laat me je troosten fluistert de wind zachtjes geloof me, ik kan een regenboog aan tranen dragen…

Het is heerlijk om begrip voor elkaar te hebben om de stilte te bewaren en zo de klus te klaren van het luisteren naar het verhaal waardoor we alleen nog maar fluisteren, en al gevoel en rede op de plaats vallen waardoor er uiteindelijk vrede heerst voor ons allemaal.…

er zijn dingen die ik niet begrijp hoe een rups een vlinder kan worden om eens wat te noemen maar als ik dat al niet snap wat dan wel een lelijk ding wordt een mooie vlinder maar kan waarschijnlijk ook precies omgekeerd…

Wie zal mij begrijpen het leven wat ik leef wat te doorstaan iedere dag opnieuw Wat gaat er voor wie komt er achter aan ik leg het mezelf op daar verandert geen ziel wat aan Ik kan niemand iets kwalijk nemen het is lastig om mee om te gaan maar wat begrip extra voor mij of vraag ik nu teveel Ik moet voor mezelf opkomen is een wijze…

nacht De zaken, zaken zijn, het gedane ruim gedaan Als het later is Of het laat, dicht is, of er bij, donker wordt of het nieuw al aanricht Als het te laat is geen woord meer terug kan, geen klucht noch opgelucht verlost Als laat, gewoon laat is, op tijd maar laat is Dan is laat slechts een woordelijke ruimte naar tijdig begrip…

Er is zoveel en veel teveel wat ik wil zeggen maar.... hoe is het ooit of nooit uit te leggen?…

De nacht was vol hemeltergend gegis Ik wil maar begrijpen Ik wil mijn botte ziel slijpen totdat ik de zwarte plek eruit wis Ik ben niet slecht en boos evenmin maar mijn leven heeft alleen zin na dit nieuwe emotionele gevecht Zo veel jaren was ik uitgeschakeld Mijn blik was asgrijs Maar ben ik nu wijs? Het verleden moet niet opnieuw opgerakeld…