Alle inzendingen over durfen

we hadden nog een achterstallige dronkenschap tegoed een grijstint in te kleuren, glimmende woorden in te slikken, een zelfopgelegde beperking te verruimen een muur in hernieuwd ogenlicht te dompelen een gift, alleen een gevoel, iets met voeten te treden een hand, een overkant te durven…

Wat als, Wat als, ik Wat als, ik je Wat als, ik je niet Wat als, ik je niet durf Wat als, ik je niet durf te Wat als, ik je niet durf te zeggen Wat als, ik je niet durf te zeggen,stop Wat als, ik je niet durf te zeggen,stop er Wat als, ik je niet durf te zeggen,stop er nou Wat als, ik je niet durf te zeggen,stop er nou eens Wat als, ik je…

Ik wil weer zingen weer leven houden van wie mij liefhebben de waarheid onder ogen zien mezelf weer zijn Ik durf te zingen te leven te houden van wie mij liefhebben de waarheid te erkennen mezelf te zijn Ik kan weer zingen weer leven weer houden van wie mij liefhebben de waarheid accepteren weer gewoon mezelf zijn…

Ik durf niet meer gewoon te zeggen, alles gaat goed, ik durf niet meer gewoon te vragen, gaat alles naar wens, ik heb het lef niet meer om te informeren, hoe het met de mensen gaat, want: er zijn geen antwoorden meer, die mijn ziel niet raken, er zijn alleen antwoorden die me uit mijn slaap houden, er zijn geen antwoorden…

ik wil jou overspoelen met tedere woorden maar durf ik niet alsof een engel mij tegenhoudt - - - - - - - - mijn glimlach raakt duizenden klaprozen ik laat woorden stromen als een rivier pruimboom is al aan het bloeien…

De zon kwam vanochtend op, maar het is donker gebleven. Af en toe het lef om naar buiten te kijken maar het licht is te fel Besloten in het hol te blijven, want daar is het veilig Het is er alleen ook koud, stil en eenzaam toch lukt het niet om te kijken water is er voldoende tranen blijven stromen weg wil ik van hier maar dan moet…

zachtjes streel ik de zorgen uit de tijd die daar semi onaangeroerd liggen nog voordat ze tegen wil stribbelen kus ik haar tot stilte vertrouw op wat er komen gaat al is de blauwdruk daarvoor nog altijd in de maak haar voorzichtige glimlach schildert zonnestralen door een potdicht wolkendek waardoor er glimlachen geboren worden op…

De kleren van een keizer dragen. Jezelf bloot durven geven in het kostuum van de eerste mens. Laten zien wie je bent. Dat kan de machtigste man op aarde. Dat durft de Amerikaanse president.…

Durf je het duister in te gaan, de nacht, de leegte? Durf je los te laten, te verstaan dat al het kwaad dat je omringt ook in het eigen hart geworteld is? Durf je het duister in te gaan, het niet meer weten? Durf je de storm rondom je te verstaan als beeld van wat er diep in eigen ziel aan 't waaien is?…

Spiegeltje spiegeltje, Kom, hou me eens een spiegel voor Je kent me toch zo goed? Misschien dring je tot me door Weet jij wel hoe het moet? Toe dan als je durft Kom, hou me eens een spiegel voor Al doet het misschien pijn We worden er alleen maar wijzer door Ik zal niet beledigd zijn. Toe dan als je durft Kom, hou me eens een spiegel…

Ik durf je niet te bellen, ik hoop dat je me gelooft. Ik durf je niet te zeggen dat ik je wil zien. Kriebels in mijn buik ik bel je zo, misschien.…

’ - Ik durf niet zeggen dat die vreemdling liegt. Ik durf niet zeggen dat zijn gast de mijne is. Ach! ik durf niet zèggen dat hij niet bestaat, misschien. Want hij bestaat in mij.…

Durf ik door te dringen, voorbij onzinnig denken? Durf ik terug te keren, naar vanwaar ik kwam? Durf ik dwars op te stijgen, door al mijn angsten heen? Dwars door mijn vage vuren. tot waar illusies reiken. Durf ik samen te voelen. Durf ik alleen te gaan? Durf ik eenzaam in te zien, dat dood niet ons einde is?…

Durf je of durf je niet?…

Aan jou durf ik me bloot te geven Ook met kleren aan…

Ik durf nauwelijks iets te doen, bang van mezelf -- de dupe te zijn.…

Ik durf niet meer zo goed ben bang voor wat de liefde met me doet Ik stelde me weer open even heel fijn Het duurde heel kort het mocht niet zo zijn Mijn muurtje staat er weer ik durf niet meer Niemand komt er meer doorheen wel zo veilig zo alleen…

Durf weer te leven. Durf weer te dromen. Fouten te maken en weer door te gaan. Hard te vallen en weer op te staan. Ik ben er weer. Heb er vertrouwen in. Heel binnenkort maak ik een nieuw begin.…

ik durf de koningin een tongzoen draaien, leeuwinnen naar de tandarts dwingen. ik durf bordelen runnen in de hel, chocopasta smeren op je frikadel. God herschep ik tot een bidsprinkhaan en ik saboteer met flair je rampenplan. maar nooit meer liefste, durf ik pijpajuin tot ringen snijden in je splinternieuwe Tefal-pan.…

Als woorden konden beschrijven wat ik voor je voel schreef ik ze op papier Als woorden duidelijk konden maken wat ik bedoel zat ik nu niet hier, Dan was ik nu bij jou om je te zeggen hoeveel ik van je hou, Maar dat durf ik nog steeds niet en dat, doet me veel verdriet Op papier durf ik alles wel te zeggen heel mijn gevoel open te leggen…

zal ik ooit nog durven dromen nu jouw lach mij werd ontnomen wordt een dag nog steeds herboren als ik in jouw tranen de nacht verlies hoor ik een lied in verdwenen stilte waar de nachtegaal gezwegen jouw stem niet meer hoort vraag ik mijzelf in hoeveel dagen de stilte wordt doorbroken wanneer ik ooit weer mag ontwaken in…

Durf te leven, Het duurt maar even!…

Ik laat de warmte tot mij komen, En begin opnieuw te dromen, Ik wil graag alles geven, En kan oprecht zeggen, Durf te leven......…

Mensen geven me soms een raad te vechten in het leven hoop dat het zo beter gaat maar of ik jou, dat durf te geven?…

durf jij? ... met open hart met de rivier meestromen richting 'wij zijn'...…

Ik durf niet meer te schrijven Want de sterren staan niet meer goed in het akkoord van liefde, kans en geluk voor mij Ik waag het niet meer om te schrijven Want achter mij vindt de grote zonsverduistering plaats Ik durf niet meer te schrijven. Want mijn schoenen doen me zeer aan mijn voeten. Buiten is er het gerucht van krijg en oorlog.…

te vroeg ontnomen in zomerse volheid gegroeide uit lenteknop gesprongen liefde dat dít jóu kan gebeuren waar komende dagen zich - voorspelbaar - nevelden in verdorrende najaarsmist de wintertijd zich kil en guur koud beloofde is er - als bij bliksemslag - de tijdseigen bontgekleurde kriebel een hartverwarmende winterwollen sjaal en durf…

Durf niet naar je toe te komen. Weet niet hoe je reageren zou. Misschien word je kwaad. Wil met je praten, lachen, huilen. Alles delen maar durf niet. Wat niet weet wat niet breekt. Zal hier zelf overheen moeten komen. Diep in me hart hoop ik dat je hetzelfde voelt voor mij maar dat blijft ongewis.…

een bloot gegeven: in het donker durf ik echt wel mezelf te zijn…

Hoe durf je! Wat denk je wel! Dat je heel wat bent?…