Alle inzendingen over een knipoog naar de

achteraf bezien moet je leren knipogen voor schone ogen leren knipogen tegen het strooien van zand tegen uitdrogen achteraf bezien voor de weerspiegelingen en herken je mij leren knipogen voor de ernst van de lichtheid onverwacht geluk achteraf bezien het echte knipogen doe je op het land…

Met een knipoog spreek ik je aan. Passioneel met een luisterend oor. Jouw vurige ogen vertellen meer. Met een knipoog als mijn metafoor. Ik herinner je als de eeuwige nacht. Jouw voortdurend lachende gezicht. Continueert mijn goede nachtrust. De knipoog waar ik voor zwicht.…

Een knipoog en haar glimlach ze spraken boekdelen voor mij Op deze prachtig, zonnige dag was ‘Dag’ het enige wat ze zei Een glimlach en haar knipoog ze maakten mij ‘t innerlijk blij Zij was hèt, hoeft geen betoog en wat zij zei, maakte mij blij Een knipoog en haar glimlach ze maakten mij erg van streek Ik keek haar aan en dacht, ach wijl…

Een knipoog alleen voor mij ? Een knipoog, die álles zei ! Ik raakte verward, Voelde me even héél apart Het maakte iets los in mij Ik keek nog stiekem 'n keer Daar was die knipoog weer ! Of was het een lichte tik En deed ik voor niets "slik" Maar nee, hoor je oog deed het weer !…

ik zie je in een mooi wit licht geheeld, vol kracht, je zweeft ik zie je met m’n ogen dicht je speelt, je lacht, je leeft ik blijf het zien je mooi gezicht je knipoog zie ik met m’n ogen dicht dus... geen afscheid... dag! kus... een knipoog... lach!…

Een knipoog: ik kijk om, hij belooft iets, maar wat – wil ik geloven?…

de maagdenpalm mariablauw knipogend vroeger dan ooit…

de kapper keek met een knipoog naar de wipneus van de lichtekooi…

als ik voor jou vanvond in alle stilte een scheutje licht kan decanteren fonkelend in de wijn zal dit mijn allermooiste knipoog zijn…

De bultrug die bij Texel is gestrand Neemt met een knipoog afscheid van het leven, Alsof zij op de valreep aan wil geven: “Mentaal is er met mij niks aan de hand”. Een bultrug om een voorbeeld aan te nemen, zo af en toe een knipoog bij problemen.…

Zul je naar me knipogen als je daar aangekomen bent? De weg erheen is licht, zo licht als je nooit zag. Dus ga maar meisje, ga maar, slaap eindelijk maar zacht. En als je daar aangekomen bent, daar boven aan het firmament, vergeet niet om te knipogen, want dan weet ik: je bent BOVEN. Dag lieverd…

lonkende appels opa's hand die hoger reikt mij een knipoog geeft…

wanneer ik een stofje in mijn oog krijg en moet knipogen moet ik even aan mijn vader denken…

hoe de tijd aan me knaagt stilaan zichtbaar wordt als ik in de spiegel kijk zie gelukkig nog de knipoog van een tijdloos kind dat huist in mij…

Nieuwe dauw op het veld glinsterend zonnevocht een knipoog van het land het jaar nog ongepeld…

Een knipoog geven maar ook ontvangen is als een onzekere glimlach die wonderen kan doen in het ontdooien van je gezicht en vooruitzicht…

als woorden knellen net als te kleine schoenen kan een glimlach of een knipoog zo mooi blootsvoets lopen…

de tippelzones zijn opgedoekt verkreukte spiegels weerkaatsen sanseveria’s ik knipoog naar een Belga meisje ze rookt nog steeds…

Eén verlichte dag met afscheid van een knipoog siert vriendelijkheid achter donkere wolken als souvenir voor leven.…

Een knipoog en je lieve lach.…

is ben spiegelloos van steen 120 tellen vind ik wat lang het is maar een spel Ik zie haar weifelend bang knipoog en krijg een lel…

Het zou van mij mogen als de vonken er bij jou uitvlogen En als ze zijn neergebogen zal ik pogen met al mijn vermogen enigszins ingetogen naar je te knipogen zodat je zienderogen weer lacht…

red ik het niet met een knipoog of een lach. Graag zou ik, hoe dan wel, wel willen weten, totdat ik het weet, zeg ik je met liefde vriendelijk gedag.…

Een knipoog en een gulle lach. Zomaar een groet naar de overkant.…

het is op het is gedaan wij rijmden woorden onder de maan mischien komt het ooit terug zomaar een dag tot dan mijn zus een knipoog met een lach dag…

de mooiste woorden uit mijn schat fluister ik naar de sterren als het vuur van de dag kopje onder gaat aan het zwart fluweel mijn knipogen kushandjes naar jouw oorverdovende schoonheid…

Zoete verleiders, knipogend bloot. Gewillig gespreid het wellustig rood.…

Je krijgt geen spijt gun een moment van je tijd een oor om te luisteren je hoeft niet te fluisteren het is maar een gebaar even een hand door het haar een knipoog of een zoen dat moeten mensen vaker doen.…

Verzadigd in het licht zijn sterren hees gezongen, spelend met de woorden - ik hou van jou – Een knipoog naar de maan, een dans verwonderd om jouw bestaan.…

Ik moet je vergeten ik ben de ware niet voor jou maar je geeft me steeds weer hoop met die glimlach waar ik zo van hou Ik moet je vergeten het is voorbij ik wou dat je me dat liet weten dat je dat rechtstreeks tegen me zei ik moet je vergeten niet meer denken aan die zoen maar waarom ben ik naar die knipoog weer zo verliefd als toen…