Alle inzendingen over eerste woordjes

Wat zijn ouders Als ze het geluk, de liefde En de toekomst Je misgunnen Wat is een vader Die je niet leert fietsen Die er niet bij is Als je je eerste woordjes spreekt Wat is een oma Die je niet in de armen sluit Die je liever ziet gaan Dan dat je komt Wat is een moeder Die alleen maar over Haar problemen en zorgen Kan praten…

je neemt haar mee je leven in de eerste woordjes die zij jou leerde onderscheid van ‘t goede en ‘t verkeerde zij gaf je leven zin je zult haar altijd weer ontmoeten op iedere kruising van je weg bij alles wat je doet of zegt zal je haar met blijdschap groeten koester deze kostbare schat herinner steeds haar adviezen zij zullen niet aan…

Getuite lipjes, geheven knuistjes, keuvelen, eerste woordjes, mamma, pappa. Oogjes toch zo verwachtings vol, handjes op mijn wangen, armpjes rond mijn hals, kusjes, knuffels. Vlugge voetjes, baby's hollen ons voorbij, ongemerkt, nog zo onwetend naar de volwassenheid.…

ei kik kervisje zij droeg je voor je geboorte je eerste woordjes zonder vervorming in voortreffelijk nederlands nu ben je een verbaal wonder je hebt zo lang op school gezeten dat je opgebouwde kennis leraren doet verbleken hoe speel je dat toch klaar met al die loze dwaze streken ik herken je moeder en mijzelf in jou vergeef mij aberraties…

Voor 4 uur terug Was jij een vreemde Een mooie kop Een lieve lach Wat oogkontakt De eerste woordjes Jouw lichaamstaal Die roept, het mag Ik raak je aan Zoek naar erkenning Je laat het toe Ik mag het doen Je ruikt aan mij Ik voel je lippen Zo uit het niets Die eerste zoen Het vervolg Ligt hier zacht naast me De drang was groot De nachtrust…

Zo’n klein stukje kruipend mens En toch is de liefde voor haar immens Een klein wezen vrij van schuld Heeft nog allerlei geheimen verhuld De eerste woordjes die ze spreekt De eerste stapjes die ze stapt Eten moet eten en niet moet gooien Als ze dat maar snel snapt Ze zal veel nog niet begrijpen Maar dat komt met de tijd Als ze maar…

Als je beseft dat de eerste woordjes van een kind, net zo’n groot wonder is als ons spreken. Als je beseft dat de aarde een onderdeel is van het heelal, waar afstanden zijn als oneindige getallen. Als je God terug ziet in het kleine en Hem herkent in het grote Als je ziet hoe akkers vrucht kunnen dragen onder onze zorgen.…

meer dan ooit ben jij aanwezig juist nu nu jij niet meer hier bent nu is er het weten nog voor ik was keek jij uit naar mij en toen ik was beschutte jij mij meer dan ooit ben jij aanwezig juist nu nu jij niet meer hier bent nu is er het weten de eerste stapjes met vallen en opstaan de eerste woordjes jij leerde ze mij meer dan…

Ik leerde jou de eerste stapjes je eerste woordjes en nog zoveel meer gaf kusjes op geschaafde knietjes en ook op al het andere zeer.…

De tijd is lang voorbij dat ik je in de luiers legde; de tijd, waarin je moeizaam opnieuw je eerste woordjes hechtte in het oeverloos herhalen van steeds weer die zelfde zin, de afasie bestreed waaraan je na je ziekte leed Geduldig repeteerde je zo wasten we de zinnen in weken, maanden, oeverloos steeds weer opnieuw die zelfde zin werkten…

thuis titi oto sies opa oma eten vies pelen does taart koek papa bal mama boek paard kar eend toel titi eten ijs boel…

woordjes: “wees niet bang”…

Jongens, heb je verdriet, sprak toen de leraar Grieks dan moet je woordjes leren, woordjes leren. Hij knikte energiek zodat er as viel op zijn vest, maar dat was toch al vies. Wij lachten half vertederd, half meewarig, want tragiek daar wist je alles van en hij, heel oud, haast vijftig, niets.…

Die vier woordjes schieten veel te kort.…

Net als toen die eerste keer En jij mij aankeek met een blik vol liefde Je lippen de mijne zochten en je handen me streelden De woordjes die je fluisterde mij in jouw hart trokken en ik mezelf verloor In het allermooiste wat er was in jou net als toen Hou ik……………… van jou…

Miljoenen woorden zijn er gemaakt om iets te kunnen zeggen Duizenden boeken vol woorden om iets uit te leggen Vier woordjes. Los van elkaar lijken ze heel erg klein Maar bij elkaar in 1 zin kunnen ze heel belangrijk zijn Ik zeg ze jou want ik wil dat je het weet en dat je het daarna nooit meer vergeet IK HOU VAN JOU…

we fluisteren omdat we willen dat onze stemmen teder in de nacht opgaan teder lieve woordjes gesproken we fluisteren laten de woorden in tedere kusjes voor het slapen opgaan…

lieve kleine woorden maken mij blij eventjes de zin herhalen want je vleit mij lieve kleine schattige woordjes alleen voor jou en voor mij al spreek je Engels of Duits Ich liebe dich en I love you soms mis ik jullie thuis…

Eerst samen de wereld ontdekken, Alle hoekjes, gaatjes en plekken. Maar ze stappen steeds verder bij je vandaan, Dit zal gaan met een lacht en een traan. Gelukkig rennen ze regelmatig naar je toe, Met vier bijzondere woordjes: Papa I love you.…

Jongens, heb je verdriet, sprak toen de leraar Grieks, dan moet je woordjes leren, woordjes leren. Hij knikte energiek zodat er as viel op zijn vest, maar dat was toch al vies. Wij lachten half vertederd, half meewarig, want tragiek daar wist je alles van en hij, heel oud, haast vijftig, niets.…

en doen na die eerste eindeloze zoen…

Verslavend het lezen van gedichten bedenksels, wat ieder bedacht waaraan dacht, hoe onze breinen, hoe onze harten werken door wat in beslag, wat laat ons domineren En dan het naar buiten brengen zorgzaam, ingespannen als een baby in box, eerst liggend dan zich ophijsend aan spijlen woordjes probeert, produceert herhaalt en…

Je lag zo veilig in mijn armen geboren vanuit liefde in mijn schoot je eerst lachjes waren juist voor mij je woordjes je wankele stapjes aan mijn hand zeg me, waar het mis ging wat deed mama fout woorden komen bijtend uit je mond je ogen staan zo koud zeg me waar het mis ging wat deed mama fout…

Hún papa had een bluspakket hij was hen goed gezind zij voelden zich veilig Hij had sinds kort een blusdeken een nablusdoek een dooflapje en een Gebrauchsanweisung die hij aan tafel voorlas (hun eerste duitse woordjes: 'farbe' en 'grau') Alle papa's doden risico was het zelfgesneden imago dat ons mensen van goede wil aankleefde…

Krachtig het infuus, van woordjes die ze fluistert bij zijn ziekenbed.…

ik tel de woordjes wel naar licht en kleuren onder de eeuwige zon van verre zonnestraaltjes weerkaatsen woordjes ontvouwen zich op mijn netvlies (zucht naar het licht, om wat ik van binnen koester) ik benijd de vogels wel die het zonlicht van wederkeer vangen aan de vleugels van het hart goud gevederd…

en zijn in gevaar altijd verborgen nu zijn ze hier bij jou en mij en voor het eerst in hun leven eindelijk vrij…

Je was zo leuk en lief, ik moest er eerst even aan wennen. Als ik aan je zit te denken ben ik zenuwachtig, zit op mijn stoel te wiebelen. Ik glimlach de hele tijd door, want je doet mijn buikje zo kriebelen. Ik kan de hele dag naar je lieve woordjes luisteren.…

Toen ik jou voor het eerst zag deed jij mijn hart sneller slaan. Toen ik je beter leerde kennen wist ik dat ik met jou verder wilde gaan. Als je niet bij me bent dan verlang ik naar jou, het kan niet anders zijn dan dat ik van je hou.…

Er loopt een kat door m’n tuin Niets bijzonders hoor Die loopt hier elke dag z’n vaste rondje Zo loopt ook elke dag een man langs met z’n hondje Niets bijzonders hoor Ook zijn vaste rondje Zo gaat de tijd in sleur voorbij Wie gaat eerst, wie geeft de laatste kik De kat, de man, het hondje of.....ik…