Alle inzendingen over film

In Wassenaar, het reservaat der rijken Waar sedert kort een vorstenhuisje staat Zijn foto's uit den boze, zegt de raad, Je mag er eigenlijk niet eens naar kijken. Want dan steekt men bij koninklijk besluit De toeschouwers voor straf de ogen uit.…

In plaats van blaadjes uit een ver verleden ('nieuwe serie: Fawlty Towers met John Cleese!') Krijgen Britse kapsalons privé-circuits En houden zo hun clientèle tevreden Vernieuwend, tijdens knip- en krulgetut Verwarrend, als de klant ineens roept: 'Cut!'…

Ik ben een trouwe fan van FC Groningen, Vandaar dat ik graag alle bioscopen Waar men de Ajax-film laat zien wil slopen Uit angst voor die gevaarlijke vertoningen. Ik vrees dat als de engelen gaan zingen Hun vredesboodschap tot mij door zal dringen.…

Ik wil "The passion of the Christ" niet zien Omdat het mij te veel is van het goede Dat iemand voor de show zo lang moet bloeden En ik weet hoe het afloopt bovendien. Daar komt nog bij - als we gaan vergelijken Dan zal ook hier het boek weer beter blijken.…

Intussen, ertussen Schrijf de ander verder en stopt Kort daarna -- Zijn looppas; ontaardt in een ‘ver weg geweest’ Zijn houding; kwetsbaar, of teer het meest Zijn gezicht; aandachtig én verward Zijn ogen; rust- en roekeloos, niet van hier Zijn lach; vertrouwd en eerlijk dichtnabij En later: ontspannen twinkels, gelukkig Helaas, geen film…

dit wordt een droef gedicht over een film, die nooit verdwijnen zal en slechts bestemd voor een enkele toeschouwer krampachtig sluit ik mijn ogen met als enige resultaat een nog indringender beleven van deze fatale beelden keer op keer ga ik de confrontatie aan, de ene keer in gelatenheid, dan weer met gebalde vuisten van woede…

dit wordt een droef gedicht over een film, die nooit verdwijnen zal en slechts bestemd voor een enkele toeschouwer krampachtig sluit ik mijn ogen met als enige resultaat een nog indringender beleven van deze fatale beelden keer op keer ga ik de confrontatie aan, de ene keer in gelatenheid, dan weer met gebalde vuisten van woede…

spoelen toch blijven ze op mijn netvlies staan in al mijn denken en voelen Mijn leven als in een film voorbij langzaam afspelend, soms een stilstaand beeld een film die ik niet alleen hoef te zien maar waarvan de meeste beelden worden gedeeld.…

De film speelt zich af haperend als het tikken van een onregelmatige klok van vroeger naar later in een wezenloos geworden trein In klanken en kleuren heerst het verlangen naar het kale leven We zitten en we wachten tot het doek valt of we vluchten samen de zaal uit…

Geert Wilders hoeft hier enkel maar te dreigen Met het nog lang niet uitgewerkte plan Een film te maken over de Koran Of heel Den Haag roept dat we heibel krijgen. Tja, als ze dat al ongezien voorspellen Dan vraag je onze moslims wel om rellen.…

De PVV is voor het vrije woord Maar actievoerders willen ons uitleggen: Je kunt niet altijd alles zo maar zeggen En dat wordt dan weer in de kiem gesmoord Wat dan weer onterecht is volgens Geert Waartegen morgen wordt gedemonstreerd…

Ik bleef op televisie steeds maar kijken Naar de herhaalde beelden van Karst T En ook op Youtube wilde ik persé De bloedende gewonden zien, de lijken Al heb ik alles niet echt meegemaakt Ik ben nu toch nog door die Swift geraakt…

Zij kijkt over haar linker schouder ziet de rozenstruiken langs het pad kijkt nogmaals achterom en stapt uit…

Ik heb gehoord dat aan het einde van ons leven een film van ons leven flitst voor onze ogen. Zo, hier zit ik nu, in mijn ouderdom, in mijn gemakkelijke stoel te wachten voor de film zal beginnen. Waar begint het? met mijn conceptie, mijn geboorte, mijn jeugd?…

We zagen een film Richard en ik in de bioscoop het was warm genoeg en het was een Chinese film een soort crimi in de winter met een plot en een afloop maar wat we vooral zagen zeiden we later, met biertje en Cola was China zoals het is op z'n alledaags en vol hoewel we maar weinig mensen zagen maar wel een vrouw die vol was…

in de film was er een beeld van tranen die langs een trap naar beneden stuiterden als knikkers je ziet tranen langs wangen maar kijk je beter zijn het de parels van het verdriet en van het geluk natuurlijk hield hij van haar en zij net zo hard van hem maar..…

Het oude gouden kalf gaan ze nu doden Zoals in vroeger tijden Mozes deed - toen broertjelief een afgod had gesmeed - En hij de berg afkwam met 10 geboden Genderneutraal: man… wat een nobel streven Maar gaan ze straks een vaars- of stierkalf geven!…

‘k Vroeg acht vriend en vriendinnen voor de film, had vrije kaartjes Ging alleen, want niemand wou of kon ‘k Kwam iets te laat, had me verslapen vond toch de weg in film.…

het klopt dat je naar films kijkt en soms een beetje huilt wat ook wel erg is: huilen bij een film terwijl het niet echt is zit je op de bank te huilen bij onechte film jouw werkelijke tranen waarom huil ik nou is wat je denkt als het nog denken is tenminste…

Ik probeerde luchtig te klinken We bespraken de slechte film.…

Te overduidelijk de verhalen en genoeg gelachen voor vandaag, want toegegeven: alleen vanuit de afbraak heb je huisgehouden en beter is het voortaan de leegte te schrijven van hoe je het soms probeert te spelen, open deuren binnentuimelt, maar onherroepelijk de verkeerde -…

. -------------------- ...tegen het einde van de film 'Fitna' hoor je het geluid van een bladzij die uit een telefoonboek wordt gescheurd...…

er was eens een moedervlek ze brandde op het witte doek met twee knapzakjes vol talenten schijnwerpers streelden slaafs haar huid zo kleverig als vliegenstrip zelfs de presidentiële vlag ging uit maar ze kreeg de wind van onderen want achter de glamour in pilvorm zwierf een kind alleen door lege straten geen steen die daar je vriend is…

het is laat en het vriest naar de film geweest waar we over napraatten nu weer terug in mijn huis denk ik nog aan die beelden en al die woorden beelden en woorden nu in het donker zien ze je niet een liedje op de radio een paar tranen hou je adem nu maar in en stik niet…

Die eerste avond zeiden we niet veel. Ik liep verlegen naast je, zat wat onwennig bij je in het restaurant. Maar later, op het donkere stille strand, sloeg jij je jasje om me heen. Ik wist, ik ben niet meer alleen. * * * * * *…

De film is bekeken wat overblijft is een dorre woestijn Geen camerabeelden verhalen over de voetstappen en het droge gras op de rotsen We waren nomaden gingen van oord tot oord tot de lens de plek vergrootte die eens onze thuishaven was…

mijn leven lijkt een film er was een begin een midden en een einde zegt de schrijver maar hopelijk wordt het boek beter…

stapvoets en vraag mij af Is dit de film die mij het leven leert…

Tot dusver leek het einde meer dan zoek Om bel- en eetlawaai te overstemmen Zijn rolprentproducenten niet te remmen In geluidsgeweld bij films op het doek Straks hoor je enkel nog gedempt gekuch Men wil het liefst de stomme film weer terug…

Als het leven een film is ben jij de regisseur. Het toont mogelijkheden, jij kiest welke deur. Maak de film het kijken waard, geef het passie geef het vuur. Met een knallend hoogtepunt, in het allerlaatste uur.…