Alle inzendingen over geplukte

ach, ik weet het niet geplukte bloemen worden niet mooier sterven een trage dood sterren zijn overleden eer ze zichtbaar verschijnen scherven zijn stukjes verleden nooit helemaal voorbij…

jij ruimt het sop uit stille waters wringt het vocht uit lichaamstaal maar je verdrinkt in lege dromen en plukt de boom des levens kaal ik scherp mijn geest aan botte bijlen punt de grens van mijn geloof maar wat ik ook de spiegel toe roep op schreeuwen na ben ik al doof…

Met je ogen en je lach smeek je om geplukt te worden. Ik kan me bijna niet bedwingen, Maar dan word ik herinnerd aan het paradijs. Met je geur en je vriendelijkheid smeek je om geplukt te worden. Ik kan me bijna niet bedwingen, Maar dan word ik herinnerd aan het paradijs. Met je zachtheid en je stem smeek je om geplukt te worden.…

aardbeien om te stelen lopen rood op van het wachten om geplukt te worden…

één viool geplukt maar het hele orkest was meteen van de wijs…

Ik ben een roos nog in de knop maar ik wil openbloeien Ik ben een roos nog niet geplukt ik mis nog iets ze moeten me besproeien...…

Mijn vriend gaat, geeft me een roos van de struik, helaas -- in de knop geplukt.…

Harten vol van liefde Rozen vers geplukt Gedichten mooi geschreven Maar Valentijn is toch anders bedoeld In stilte iemand beminnen Vertellen wat je voor 'm voelt Zonder dat hij je zal herkennen Afin...de dag van de Liefde Al dan niet gevierd Mijn hart is vol van Liefde Chrysanten vers geplukt En mijn gedicht voor jou geschreven…

geluk is vluchtig als het tuiltje bloemen geplukt in de berm langs de weg naar Bornerbroek…

kappen niets blijft over kaal geplukt alleen en niemand om me heen pikken dat gepluk nee nog liever stuk…

zijn lieve woorden geplukt uit hartgedachten gevat in zinnen en samen gebundeld tot een mooi boeketje poëzie…

die vlieger danst daar hij heeft stil mijn hart geplukt en meegenomen onder zijn grote schaduw klopt haar kleine silhouet…

als een bloem die net geplukt is in het veld prachtig en perfect van buiten onbeschrijfelijk maar van binnen al lang dood…

Engelengeduld polijst mijn hart Organische wormen, vormen, Glasblazen a-symmetrische vazen voor de wilgen die ik heb geplukt…

het verschijnsel dat mijn huid steeds meer gaat lijken op die van een geplukte kip je moet dan ook niet vreemd gaan kijken als ik zo op een stokje wip…

Wie heeft ze geplukt? De veren in mijn kussen. Wie heeft de eend vermoord in wiens kleed ik elke nacht vakkundig word gesmoord.…

Haar blote voeten vlijen zich zoekend een houvast op natte keien die het steile pad bedekken dat leidt naar onderaardse vertrekken waar zwarte kelken welig gedijen Glimlachend plukt zij de bloeiende dood en legt ze in haar schoot terwijl haar ogen in vergane dromen woeste haatrivieren stromen in golvende vlagen donkerrood Zijn afwijzing liet…

Het gele rokje volgt haar passen deinend als het spel van eb en vloed De lange blonde lokken glanzen alsof zij met de zomer sjansen stralen verbinden in gouden gloed Welvend lachen de volle lippen witte tanden in blinkende lijn ogen blikken verwonderlijk blij bij het zien van de kleurrijke wei waar mams boeket snel geplukt zal zijn Het…

de bloemen voor mij geplukt zijn onder mijn handen verdord de blaadjes glijden zonder ruis tussen mijn vingers het stampertje aarzelt naakt even strelend alsof het zich verontschuldigen wil fluisterend dat een stampertje alleen ook niet veel te bieden heeft zich dan verlegen vouwt en volgt…

Het rode hoedje danst op haar blonde krullenkop twee fraaie blauwe kijkers nemen de wereld op klein nieuwsgierig aagje op ontdekkingstocht volgt de bonte kippen die scharrelen op het hof ze proest om hun gekakel haar schaterlach weerklinkt geen symfonie klinkt mooier dan de vreugde van dit kind…

vanop een afstand zie ik jou, je zit naast mij ik weet niet hoe dit komt en of het zo zal zijn misschien zijn we zacht voor elkaar, bouw je kasteel na kasteel, rusten we uit in het zand, adem jij jezelf in mij en met iets van een teken, mag het een droom zijn, vallen we uit de eenzaamheid, spoelt de zee een woning en woorden waarin we blootsvoets…

liefde geurt vrijheid door een open raam door zinsbeteugeling wordt nu een sprankelend stukje leven weer teniet gedaan jij goochelt met zinnen raakt mensen aan zij willen ongestoord hun eigen keus beminnen je haalt de hengsels aan sluit onbetreden paden laat niemand gaan en stelt de grauwe massa zo tevreden ik heb de bloem geplukt…

Dan denk ik aan het Hooglied en de bloemen Die ik geplukt heb rustend aan je borst, De leliën die toch niet zijn te noemen Dan door een Salomon en groter vorst; De rozen en de kussen, overal Gestolen en geplukt in Sarons dal.…

Messteken tussen ribben van het leven waarin ervaringen lek geprikt worden om leeg te bloeden in bloembedden waar rode rozen worden geplukt om in huizen te prijken…

Messteken tussen ribben van het leven waarin ervaringen lek geprikt worden om leeg te bloeden in bloembedden waar rode rozen worden geplukt om in huizen te prijken…

voorzichtig zette zij haar hart op een kier in de hoop dat men er zorgvuldig mee om zou gaan niet iedereen is zo, of toch groeide verlangen traag naar wat komen ging tot ze op het moment van ontluiken werd geplukt…

ik heb de bloemenzee aan jou gegeven in het boeket net vers geplukt nog strelend voor het oog of was jij liever met mij meegegaan om genietend van de voorjaarsgolven kleur daar in de wei te staan…

een lichtgewicht valies algemene rugzak openbaar paspoort geplukte creditcard zon zee palmenstrand lagunes formule all inclusive mijn god, wat is `t hier mooi…

ach, ik weet het niet geplukte bloemen worden niet mooier maar sterven een trage dood sterren zijn verleden nog voor ze zichtbaar schijnen en mensen zo lief en goed geboren en zie hoe ze geworden zijn…

het raam treedt terug en laat zijn gezichtsveld achter schutting van verborgen niet geplukte dagen het gevoel van verloren hebben ik zal achterblijven in niet gewonnen lichtresten zelf zag ik de herinneringen in het venster…