Alle inzendingen over gletsjer

De vlokken vallen laag na laag Een tapijt van kristallen Aan de bodem tot ijs verdicht Het schuift over een ruw bed Steen verpulvert in zijn stroom Zand, leem en keien -Die krassen in zijn flanken- Stapelt hij voor zich uit Smeltwater mengt zich door kruimels rots Hij rolt zijn tong van melk uit (Traag…Eén meter per dag is genoeg) Zo…

Tienduizend jaar traagheid gaat aan elk verlangen voorbij; als het niet beweegt, beweegt het jou. Gedachten, diepgevroren, ingesneeuwd, gevangen in voorwereldlijke lust van kou. IJslagen smelten in de zon.…

Dubbele ijspoort: water klatert meerstemmig: twee gletsjers samen.…

ik ben een uit een muur gevallen steen een uit de lucht gevallen meteoriet een zwerfsteen uit een gletsjer aan land gekomen opgenomen…

Een voetstap een spoor een vooruitgang Een ijsberg een gletsjer een waterval Een penseel een letter een woord Een gedachte een begrip een antwoord…

gevangen in het blauwe ijs het lichtblauwe ijs geen gletsjer die de stilte breken kan het smelt het druppelt maar het ijs breekt niet…

Ooit was in de loop der tijden ver voor mensenheugenis In een tijd zonder getijden aardgesteente in aeonen Rond de zon raasde een storm en op de diepbevroren bodem Permafrostbegroeide toendra's ijzingwekkend koude stenen Schuren rotsen grove scheuren in een gletsjer als morenen Bovenaards gesternte edda zwarte gaten diamanten…

fossiele resten van de wonden aan mijn ziel als scherpgekante stenen wachtend op de balsem der erosie ijskristallen snakkend naar het vuur dat ik zelf niet stoken kan gletsjer die geen waterval kan zijn ongeschreide tranen doen het meeste pijn…

Als poolwater keek hij om zich heen: gletsjer na gletsjer legt het loodje! Ineens begon hij hevig te zweten: kan de mensheid dit nog 'framen'? Landmijlen verder hoort hij al angst: de dijken worden opgehoogd. In Spanje haten ze het water: modderstromen vermoorden ook hun woongenot!…

Een lust voor het oog en voor de mond haar lach uitnodigend haar verlangen uitstrekkend voorbij bergtoppen en gletsjers. Haar lippen ongeblust totdat zij de ware kust: een ijsje voor het slapen gaan om ’s morgens fris weer op te staan.…

De hoogste piek van stilte zal ik niet bestijgen, blijf steken onder de toppen van herinneringen, en zeil ik af langs de moeilijke paden van de mijmeringen, om over onbegaanbare gletsjers te verdwalen, langs goede bedoelingen die aan mij voorafgingen. tot in een eeuwig zwijgen.…

ik herkende je stem in het geluid dat het donker druppelend gesteente maakte in de kou vlood het water sissend langs eeuwenoude beddingen en rotsen het is geen murmelen dat de tantra’s als leidraad kozen uit de prehistorie alleen hun scherpte is verloren in de zachtheid van het kringloopse water uit de laatste gletsjers…

gletsjers stoom en zwavel een donkere dreiging van verre sombere vulkanen en traag gloeiend lavageweld rokende watervallen eeuwig beukt wit schuim op zwarte basaltstranden onder wolken krijsende vogels op ongenaakbare rotsen bloeien kleine bloemen fel rood en paars op de troosteloze aarde eens gloeiend en trillend nu koud en wachtend…

land geboren uit de schoot van de aarde rijzend uit de oceaan land van tegenstellingen tere bloemen in barre vlakten daarachter de stille krachten van gletsjers op de horizon stil en wit tegen onheilspellend zwart van sluimerende vulkanen land van ijs en vuur van spuitend stoom en eeuwige watervallen dreigende basaltkusten boven je…

Damp slaat op en neer de gletsjers van gevoelens in eigen wijsheid.. Boven is onder de cirkel warm gesloten wijsheid zit in ijs..…

Langzame gletsjer van sjokkende mensen, grote kudde forensen smelt door de straten. Hoor ze praten, hoor ze wensen. Drank ter verkoeling op een zonnig terras en genoeg poet in kas. Ik proost op uw wolken, shoppende volken, en hef mijn glas.…

in de sneeuw van je haren glanst de ijsbaan van je hoofd scheve schaatsen krassen daar genoegens schuren zinnen leggen bloot de climaxen ontdooien maar je vriest de graadjes lager met plezier de hitte in een gletsjer lust laat weerstand smelten in het zondige vertier…

maar vast staat als een paal boven water dat geluk in 'n klein hoekje schuilt Leeuwarden, 27 september 1990 Sofia, Bulgarije, 27 september 2013 >>> Normaalgesproken stroomt een rivier van hoog-boven naar benee de Stenenrivier echt geenszins aangezien deze slechts bestaat uit subliem-gepolijste steen door smeltwater en door een gletsjer…

Groenland 2022 het ijs smelt de gletsjer dooft alles verandert in een zee van wachten leven aan ijsvrije wanden…

Rusteloos stroomt het als vergeten door gletsjers van verleden sterft een duizend doden op het schrift van het gemiste lot.…

natuurlijk weten we nu wel het verschil tussen ons en een steen of een gletsjer maar hak een worm in tweeen en ze leven verder als twee vraag me niet: wat is dat dan ?…

Gisteravond keek ik naar Star Trek Voor de bewoners van een vreemde planeet liep de tijd zo veel sneller dan normaal dat de bemanning van Voyager voor hen bevroren leek Ze zagen - een voet, voor eeuwig zwevend - een verstilde wenk - een straal koffie, hangend tussen kan en kop Dynamiek, in een andere tijdsorde Opeens begreep ik wat een gletsjer…

Soms laat een dichter zich kennen, weegt verlangen een steen, behelst hem te gooien een booglijn van lucht in een kamer met niets dan een gletsjer van lakens en lijven en meer dan hem lief is de spieren in ogen, ze beide horen rollen, ondraaglijk glanzend en groot, de antieke daad nog wat nat van de doodverf. -----------------------------…

je lach klaterde in zonnebloemgeel de heuvel af tot groen hem stopte in het blauw en kou van de rivier die ondermaans zacht schurend de lage oevers ondermijnden met de zomerse restanten van wat ooit een gletsjer was geweest het landschap sprak frans met de couleur locale van eigen producten waarbij het harmonieus zangerige…

ik wens je geld zoveel dat je het niet kan tellen handenvol bergen te veel om op te noemen een onoverzichtelijke heuvel een miljoenenoceaan zuigende korrelstromen stortvloeden gulden regen glinsterende rivieren zilverberkenwouden slikken zilverreigers bronnen bubbelplassen moerassen goudplevieren fonkelvalleien rollende gletsjers…

drijf maar mee langs blauwe luchten spreid je schaduw uit ritsel bladeren met zachte zuchten tot een lommerrijk geluid golf het water als de zee haar stranden kust sneeuw de gletsjers tussen bergen gun rivieren even rust deel maar in het leven om je heen je staat op deze aarde nooit moederziel alleen…

het is zomer maar je afgrondt me met vergezichten die de sneeuw verijzen de gletsjers tussen ons doen groeien in hun eeuwige verblijven ik pluk bloemen en de kruiden die zo heilzaam zijn laat zinnen groeien balanceer met woorden op een nog niet uitgesproken lijn ben jij de rechter die het evenwicht bepaalt afgrond of de hemel…

In de witte walvisbuik van de gletsjer. Door de bellenblazende waterval. Door de kolken. Door de stroomversnellingen. Dondersteenwaarts. ------------------------------------------- Uit: 'Wolkenjagen', 1997.…

juist het harden in zwart gaf onverzettelijkheid kracht met een glijdende schaal maakte jouw karakter ruimte in sociaal bewegen maar er waren limieten die jou niet toe lieten je wendde je af met een lach toch heb ik lente zien komen scheurtjes en barsten in het schier onneembare ijs nog komt de nachtvorst kruiend in dromen jouw gletsjer…

Ik maak mij zorgen Om het heden van morgen Als boomer word ik Ongelofelijk kwaad Op maffiose crimi Witteboorden In hun onaantastbare Bunkers van boardrooms Ego's die de climate Change ontkennen Hun wereld is geen Aarde van de mensen En negeert de Econoodkreet Van het klimaat Een pinguïn, net zo edel Als een leeuw of koningspaard…