Alle inzendingen over goudkleurig

koren in aren goudkleurig en rijp zingen ruisend hun lied meedeinen…

Maar even laten scheen de maan weer prachtig over de duizenden goudkleurige zachtjes pratende golfjes. Met veel zoet ging ik die avond slapen op mijn zingend goudkleurig slaapkussen.…

de Bronstijd Dat zij haar webben weeft En hier haar oude dagen verslijt Stijfjes in haar web Leeft een goudkleurige spin Geheel onopvallend In een gietsel van koper en tin.…

Als de herfst erft van de zomer betaalt zich dat uit in klinkende zon welke door de goudkleurige bladeren van de bomen het verlangen naar de zomer stralend levendig houdt en de winter ver weg!…

Kracht die goudkleurig sleutelt op de balk van het notenspel; dat in toonsoorten luistert naar de juiste akkoorden en nimmer ontspoort bij het zwaaien van de vriendschaps- vlaggen van een meesteres naar haar blinde gezel.…

Teder welt de bries en raakt het goudkleurig tapijt. Roekeloos zoals d'aanraking van een veer; neerdalend als duisternis'ommekeer. Is er niets meer te verwachten, stil sereen de morgen afwachten.…

akkers liggen gerooid maar voldaan in het goudkleurend avondlicht ik verzink in het vergankelijk beeld van groei en vergaan overpeins hoe mijn kleine bestaan verlopen is wat er na de dood van mij nog over blijft misschien wel verder leeft en of er ook iemand te wachten staat in het ooit gedroomde hemels licht…

ik heb de maan alvast op je hoofdkussen gelegd ze bloost vannacht goudkleurige wangen maakt je slaap wat zachter in het hemelbed van haar dromen glinstert ze tedere blikken haar huidgedicht nestelt zich gemoedelijk tussen je lakens het is geen toeval dat ze juist nu de zachtheid van haar ik aan je wil geven tussen het steengruis van…

In 't schijnsel van de maan die 't korenveld belicht, is 't goudkleurig fluwele veld 'n mooi gezicht. Het vredige landschap zo rein is in 't heden sereen en fijn. Hoe alleen in 't graan of veen, hoe sereen de maan verscheen.…

Gedragen door de wind mijn lief door de wind gedragen Oneindig ver nooit verdwaald in herinneringen rustend rustend Gedragen door de wind mijn lief door de wind gedragen Onder de maan over golven van de zee voorbij de goudkleurige zon zwevend zwevend Gedragen door de wind te licht om te blijven met een glimlach fluister ik…

Met goudkleurige kop en diep zwarte vlerken ben ik het symbool van kracht zonder buigen In 't hoge rotsgebergte ben ik altijd thuis geweest waar het verre uitzicht mijn scherpe oog trotseert Op weidse vleugels van satijn laat ik me drijven doorklief met trage slag wind en hemelrijken Waar het blauw van azuur en ijle wolken zweven…

Geen goudkleurige akkers met bloemgele korenaren maar diepgebogen spijt toen ’t spreken mij nog toebehoorde in talen wereldwijds het gezucht van falende duinen en ’t zicht dat gelauwerd en tijdloos de afstanden schiep werpt nu stroken nevels met aan de randen het stoffige vluchtend zand zelfs het water krijt strepen aan de horizon en…

Het was de Goddelijkheid van een liefdesgebeuren, die langs haar goudkleurige vleugels stroomde. Engel jij kwam uit een oneindige ruimte, zo onvoorspelbaar, net als de ware liefde.…

De bomen fluisteren naar elkaar En geven door dat herfst zal komen Hun prachtige groene kleuren Zullen langzaam worden ontnomen Onrustig beroeren de bomen hun takken Wetend dat de storm weldra zal beginnen Sommige blaadjes laten zich al goudkleuren En zullen in hun vrije val rond gaan spinnen De bomen fluisteren naar elkaar En kussen de…

Het onvervangbare, toevertrouwd aan rustbarend papier om te bewaren in kantlijn aan randen van doortast in grensgebied van geheugen als zinkput in wankele bodem waar we onze gangen natrekken berusten in een doolhof van twijfel verweren tot goudkleurig zirkoon ons opdelen in halftijd Het oprichten, het nabouwen vertellen uit losse…

nog zomert het in golven wiegt je lach je ogen stralen branding jij bent de warme zee die ik deze nazomer zag je kleurt zon in zomerbruin, haar oogst is voelbaar op het zand waait nog groen in goudkleur langs het duin het blauw loopt vol met zachte herfsttinten geel dat zongerijpt een koele ode klinkt aan eerdere volheid in bezinken…

In de verte hoorde ik stommelgeluiden en naast zijn huis waren de goudkleurige bordjes van zijn edele buurman Boudewijn Büch zichtbaar verwijderd. Ik durfde Oek niet storen, ook al is hij een FB- vriend van mij. Al had ik graag eens de schrijfhand van 'Opwaaiende zomerjurken' willen vastpakken, het mysterie intact laten trok me meer.…

stijg ik Bedaarde plukken enorme wolken in wonderlijke kleuren Omringen mij roerloos Doordringen mij, vergeten is mijn wereld Uitgestegen boven het wolkendek, Dwaalwegen als een labyrint, aanschouw ik een lichte wereld vol zonneschijn Als dekens van sneeuw zijn de wolken die de aarde bedekken Als tekens vol rafelige gaten en diffuse goudkleurige…

gegeven In de warme zomer De natuur gaat zijn gang Zacht wiegend op de wind Nemen de bladeren afscheid Van hun geliefde plekje aan de boom Met een zekere waardigheid Zwevend nog even in de vrije val Dan de stille landing op moeder aarde De natuur gaat zijn gang Het eeuwen oude proces Dat herfst heet Nog even genieten Van die mooie goudkleurige…

Het is lang geleden Maar vandaag opeens op een prachtige warme herfstdag Moest ik zomaar even aan je denken Je deed me denken aan de mooie goudkleurige blaadjes aan de boom Denkt mama nog wel eens aan jou?…

rondzoemende zomerse verrukking en loomheid lokt tot liggen in ruig geurig gras waar machtige wolken zich ontladen op warme aarde druppels regenbogen vatten en versmelten tot een verdampend parelend tapijt waar betovering blijft elke dag de elementen mij dronken maken gevoelens hersenspinsels brouwen en geur lokt tot liggen in warm goudkleurig…

Voor het laatst vertoonde zich de goudkleur van ikonen en middeleeuwse schilderijen op wenskaarten uit de vijftiger jaren: laatste opleving van de beslotenheid en het geluk. Nog eenmaal spanden mensen als een rendier natuur voor hun ar: breng ons verder! Breng ons door de poort van het stervende jaar!…

Dus ben ik naar die winkel toe gegaan, men heeft er mij een stuk of tien gesleten. ’t Is dom want ik had beter kunnen weten maar kon de mooie goudkleur niet weerstaan.…

Ja toen, ja toen hoorde ik een bij zachtjes zingen tussen het blauw van de seringen, tussen goudkleurig en vermiljoen, tussen wat haar lokte in het groen. Ja toen, ja toen heeft het werken de bij ertoe verplicht het zoet te zoeken in het ochtendlijke licht.…

De zon valt door het raam naar binnen Blond haar glanst als goudkleurig satijn De douchestraal een warme omhelzing terwijl het gordijn opzij gaat Hopelijk niet te lang, 't wordt hier snel kouder...…

‘t Is op 't gevoelig goudkleur koper malen Met d' angel ener wesp en 't fulpen stof Der vlinderwiek, gegloeid van zonnestralen; De punt der naald die juist ter snede trof Wat in des kunstnaars rijke dichterziel Uit fantasie en leven samenviel.…

Ik pakte mijn goudkleurige bieropenener in de vorm van een naakte vrouw met de opgeheven armen als dopopener en hupsakee, de dop floepte weg van mijn flesje 'Hop Met Ons', want 'God Met Ons' is sinds de nazi's de grootste leugen aller tijden.…

Goudkleurig, twintig cent per stuk. 'Gegarandeerd roestvrij'. Wij leggen alles in hem terug, het gehoest waarmee hij 's ochtends ontwaakte, hoe hij bij vertrek zijn das omsloeg (kruislings over de borst), het houten speelgoed dat hij voor ons maakte, de dingen die hij na het eten aan ons vroeg.…

leven, oude tijden een stad verrassend elke dag bankjes op havenhoofd altijd bezet mannen bijna der dagen zat herleven hun sterke verhalen in Latijnse visserstalen uren zijn ze beurtelings de held elk verhaal al honderd keer verteld gebeurt in geur en kleur opnieuw met weer een nieuwe held de tijd vergeten, ze zijn op zee zon schijnt goudkleurig…

Goudgeel toont hij z’n pracht De bladeren als beeldjes zo stil: De boom in mijn achtertuin Hij laat niet van zich horen De wind speelt hem geen parten Hij laat zich vandaag vooral zien Blikvanger voor mij en zovele buren Nu In z’n aller mooiste herfsttooi Maar hij groeit wel tot de hemel Ver boven de bebouwing uit laat zomaar de zon verschaduwen…