Alle inzendingen over heden & verleden

Onzichtbare draden verbinden jou en mij heden verleden en toekomst gevangen in een web van onverbrekelijk goud gesponnen door wat men liefde noemt al ben je ver hemelhoog toch raken mijn vingertoppen je hart, je ziel je zinnen blijf je bij me diep van binnen jouw fluisteren is de melodie van mijn bestaan schaduwzacht…

verleden te geven…

Leven vormt een wonderweefsel van heden, verleden en toekomst. Geleerden bestuderen leven. Zo leeft feitenkennis. Nieuwsgierig. Leven onbevangen ervaren. Zoals geliefden beminnen. Zoals kinderen spelen. Zo leeft meditatie. Aandachtig. Leven onmogelijk verwoorden. Temidden van pijn en onbegrip, blijven zoeken naar gedichten.…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

Ach wat heerlijk boeken te kunnen lezen een nieuw boek, veel mooier dan een nieuw lief immers bij hen ben ik immer op mijn qui-vive tussen de letters kan ik echter onbevreesd wezen Ach wat heerlijk boeken te kunnen schrijven worstelend met pen, letters, inkt en papier over heden, verleden, toekomst, nu en hier Veel mooier nog dan schilderen…

Paranormaal alternatief trommelgeroffel wierook brandende kaarsen bevangen in een atmosfeer van mompelende stemmen heden verleden en toekomst een niet te beschrijven gevoel denderend door hoofd stromend door aderen ze lopen ze slenteren ze ademen in mensen zoveel mensen tarot reiki kaarten aura was en spiritueel tekenen massages en diversiteiten…

, verleden Van nu en wat is Wat komt en wat was En altijd is geweest De muur naar de schemerwereld Is nu extra dun Sluit vandaag slecht Staat half open Ik denk aan jou Jij dringt tot mij door En laat mijn tranen lopen…

weerschijnend in de glans van het verleden. Komt ooit een tijd om dit te evenaren, dan als herinnering, als erfenis van een moment, volmaakter dan het heden.…

Je neemt me mee van het uiteinde der aarde, naar universa hier lichtjaren vandaan, naar het heden, verleden en de toekomst, van grote vreugde, naar immens verdriet. Jij, jij doet me voelen, zo sterk als Jeanne d'Arc, zo liefdevol als Elia, zo wijs als de Dalai Lama, als een moeder aller moeders krankzinnig als Donquichot.…

Liep vandaag weer eenzaam langs jouw raam, er werd niet vrolijk naar mij toe gezwaaid. In wanhoop fluisterde ik stilletjes je naam, daarom toch nog één keer omgedraaid. Echter jij bleef voor mij in de leegte verborgen, ben toen verslagen maar verdergegaan, Mijn dromen achterlatend waar ze blijkbaar horen, bij haar die helaas niet meer naast…

wat doet de verzuurde rufter ter verlichting van zijn leed dat dronken heden&verleden heet?…

Toekomst ontstaat uit het heden, heden wordt direct weer verleden, verleden en heden uit toekomst ontstaan, leef daar en niets zal overgaan.…

HEDEN In zijn heden verstrooit ieder individu zijn leven. VERLEDEN In zijn verleden vragen heden en toekomst om leven.…

Coronapersmoment wordt vervangen Door Nederland Radio Oranje Neen het is geen oorlogstijd Maar wel iets wat er veel op lijkt De Koninklijke Familie is niet gevlucht Maar zit wel gevangen in haar Paleis Niet de Minister President Rutte Maar het hoofd van de Regering En de voorzitter van de Raad van State Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander…

Je kent een sterke hang naar het verleden omdat je denkt dat je het heden kan verbeteren met de herinneringen aan toen maar wat je vergeet is hoe dat verleden in het heden werkelijk heet.…

Het behoort tot het verleden, het is voorbij, maar het komt terug in het heden, en is toch niet voorbij. Gevoelens van toen, angst en wanhoop, komen me weer pijn doen, en slaan in tegen m'n hoop. Ik blijf staan, want ik wil het niet weten, maar het verleden laat me niet gaan, mag ik het ooit vergeten?…

geroken ook zijn vrienden kenden het probleem sommige verzetten zich fel maar niemand kon er omheen Het hoort er zo bij moet men maar denken je kan het niet aan een ander schenken en als het straks in een ieder is gevallen het moment dat men het weet en weer vergeet leeft eenieder verder alleen in het verschiet want wat ik vergeet weet ik op heden…

Alles wat ooit realiteit was zit verborgen achter het nu waar het onbewuste heerst met zijn eigen drijfveren Gerafelde herinneringen spoken door het hoofd verleden tot flarden vervaagd Ik ben een kind van al mijn weleer maar wat weet ik niet van mezelf wat ik eigenlijk zou moeten weten…

ja, het is vaak lopen op sprokkelhout eer ik het klinket nader, nabij de hoek diep achter in de verwilderde tuin het hangt al jaren scheef aangedaan door de tand des tijds juist daar ervaar ik de pracht van het komen en gaan van gaan en komen ik ben daar zacht soms in dromen ook als ik met het heden ben begaan zoals nu hier sta…

Niet te veel denken aan het verleden Maar een nieuw avontuur beleven Het avontuur dat de toekomst je zal geven Accepteer je verleden en ga verder met je leven Zie wat de toekomst je zal geven In de toekomst daar ligt je leven En niet in het verleden Het is het heden waar we leven En zeker niet het verleden Maar het heden…

Ik schrijf nog altijd het woord vandaag met het gevoel dat ik in mijn hart draag Ik denk veel trager en ik zie alles vager dan in de tijd van toen En er is nog zoveel dat ik pas morgen wil doen Maar ik weet dat jij me nog altijd kent Van jou mag ik gaan terwijl iedereen rent Ik mag tot rust komen en je laat me dromen van de tijd van…

Onder klaterend applaus van bergen en rivieren en met instemmend gefluit van weer en wind zien maan en sterren stralend toe hoe ik, op 't toneel van het heden, mij elke dag weer druk maak over toekomst en verleden.…

blauwe koepel van oneindigheid waarin de grutto roept en de wulp haar snavel krult in hun –nu- is eeuwigheid over de grenzen van de tijd kronkelt mijn levenspad tastend vinden mijn voeten hun gang door holle holen, langs steile oevers kort rustend bij stille poelen van geluk en altijd onder het azuur van de hoop ik draag het verleden…

leef in het heden en vergeet het verleden.…

Op een bankje zie ik ze zitten gezellig met z'n allen naast elkaar soms zijn ze wel eens aan het fitten dat duurt dan eventjes maar zij praten vaak over het verleden over de tijd zoals het was ze zijn tevreden met het heden want zeuren komt bij hen niet te pas maar het is niet iedereen gegeven om tachtig jaar te worden en in geleende tijd…

Zij was de brug van haar verleden Naar die van mij. Eén pijler is die brug al kwijt en als de tweede ook verdwijnt dan is ook mijn verleden toch echt verleden tijd…

zult moeten vechten wil jij je plaats vinden in het heden.…

Kwam je pas weer tegen in een miezerige regen een schuchtere groet vanonder twee paraplu's net of we elkaar nauwelijks kenden terwijl we een half leven als verleden hebben zag ze plots weer gaan mijn idealen van destijds met wat er nog van over is slaat de balans door naar onvervuld…

je naam is het thema van weerzien ergens op een plek van nooit geweest hou de schelp tegen je oor en je hoort het ruisen van de zee het blijken populieren te zijn die je vanuit de hoogte foppen met hun geratel van blad en been in de adem van de lucht als het niet is zoals het was heeft het zo moeten zijn en is ‘t verleden het moment…

Ik heb het verleden aan de kant gezet, alleen het heden telt. Dit zeg ik alle dagen en bedenk dat ik nooit aan morgen denk. Maar.... mijn verleden is debet aan het heden, zal dat ook aan morgen zijn, mijn lieve leven lang. Het leven is verleden, heden en onlosmakelijk de toekomst, dat juist maakt mij bang.…