Netgedichten

netgedicht (nr. 25.238):

Schaduwzacht

Onzichtbare draden verbinden
jou en mij
heden verleden en toekomst
gevangen in een web
van onverbrekelijk goud gesponnen
door wat men liefde noemt

al ben je ver hemelhoog
toch raken mijn vingertoppen
je hart, je ziel je zinnen
blijf je bij me
diep van binnen
jouw fluisteren
is de melodie
van mijn bestaan

schaduwzacht