beleven
gespot
door
de strakke voorjaarszon
slingert zilverwit
het schelpenpad langs
zwart en groen geblokte
vlakke verten
en kent geen tijd
twee zwaluwen
breken de ruimte
maken me nietig
onder de blauwe koepel
van oneindigheid
waarin de grutto roept
en de wulp haar snavel krult
in hun –nu- is eeuwigheid
over de grenzen
van de tijd
kronkelt mijn levenspad
tastend vinden mijn voeten
hun gang
door holle holen,
langs steile oevers
kort rustend
bij stille poelen van geluk
en altijd
onder het azuur van de hoop
ik draag het verleden
ik draag de toekomst
en laaf en lijd
ik ken de tijd
Geplaatst in de categorie: tijd