Alle inzendingen over held...

Helden vragen geen respons gewoonlijk wonen ze onder ons hebben haast helderziende ogen en helpen, uiterlijk onbewogen, degene die in zijn verdriet het zelf soms even niet meer ziet. Belangeloos, zonder misbaar, alsof geroepen zijn ze daar. Misschien heb ik het je nooit verteld maar voor mij ben jij zo'n held!…

Hé daar held, mag ik je wat vragen Knap je daar nou echt van op Het beroven van ouden van dagen Voel jezelf nu lekker top?…

ben De held van elk verhaal Maar ik had met jou beter moeten weten Jij doorzag mijn verhaaltje helemaal Want ik ken het klappen van de zweep toch En ik weet van de hoed en van de rand Met jou had ik alles wat ik wilde, had ik alles wat ik zocht ...…

van grootse daden droom ik dan zou ik mensen redden of als piraat met ooglap een zilvervloot gaan kapen mijn daden blijven klein rondom in eigen dorp wist je het nog niet ik ben een held op sokken…

Je sprak over leegte, mishandeling en kou en toch heb je volgehouden niet wetend of je op een dag nog iets als zin gewaar zou kunnen worden…

Gemarteld en gepijnigd naar lijf en ziel Onzekerheid, heftige ingrepen en bakken medicatie Chagrijn hen onbekend Empathie is zelfs hun grote troef Erg trots op al onze helden en heldinnen...…

Wie of wat is toch een held? Die verricht een daad die telt, groots en zonder zelfzucht. Die slaat niet op de vlucht als angst het hart verlamt, maar moed in hem ontvlamt. Een held hijsen we op het schild, door bewonderaars hoog getild.…

Hij doet wat in onze mond blijft steken Hij gooit de rommel weg die niet van hem is, want de vergunningen deugen niet en hij is niet bang voor de politie, niet bang voor brokken, ziekenhuis en littekens, niet bang de diepte te voelen van een val en dan vonkend van kortsluitingen in milliseconden het uit elkaar spatten van zijn hoofd…

Werkend leven alles gegeven geveld vermoeide held geleden gestreden uitgeteld vermoeide held afgeschreven niet opgegeven sta versteld vermoeide held opgeveerd teruggekeerd hersteld moedige held…

Er bestaat geen mirakel, schoon als de dij van een vrouw, de lijdensweg van een rivier, getekend op die zachte glooiing, gehouwen in marmer, redden zullen ze niet, gevormd voor het leven, onderhandelen ze met niemand.…

Twee lippen stuiten sluitend op elkaar, de adem stokt, één continuüm, snakkend naar iets van hem en iets van haar. Zelfs wanneer wrok hun op wrange wijze deze herinnering ontneemt, wordt dat moment niet minder waar, deze kus, een ode, aan iets wat een ieder zoekt.…

Sterven zullen wij, allen, onbewust trachten wij de tijd die ons gegund is, op een goede manier te besterven, zodat we niet ieder wakend moment hoeven te belijden, het leven te beslechten, leven wij, niet in de wetenschap, ons zelden beseffend, dat we eens de ogen sluiten, niet om te rusten, noch slapen, maar sterven, iets wat ieder mens…

Dit is een drama, zuivere parels, geen beschilderde glimstenen, brak water lekt niet uit ogen, vormt zij die wenen, omringt de gevallen speler, een tragedie, bloed, gelogen doch gemeend.…

Ik keek in de ogen van de dood, en kende geen vrees, witte, bekorste lippen, een raam als een spiegel, vervormt geen waarheid, geeft geen kijk in de ziel, slechts een blik op het sterven, geen angst aan een eind, in de vallei in mijn mond, waar ik met een tandenborstel cafeïne weg boen, resteert een slechte smaak, opborrelende woorden kruipen…

Ik weet het weer, ik weet het weer, drank en peuken, vergetelheid valt niet te duwen waar het niet gaat, verdriet vul je niet op, gebeiteld en gehouwen, begraaf je niet met een schop, een gat aan de kustlijn, gevuld met het getij, nooit vergaan, ik weet het weer, ook als ik even niet kijk, jij liet me zien wat ik kan zijn, en ik jou wat…

Ik ben uit je schoot ontschoten, eenling, altijd een Remi, nu soms het liefst sans famille, volwassen worden is niet zien dat iedereen uiteindelijk alleen dood gaat, maar accepteren dat het bestaan komt en gaat, uit meer dan alleen een eicel en zaad bestaat, van kroost tot man, is niet voor de eerste keer vrijen met een vrouw, maar bereid zijn…

Rook benevelt me, mist van de koude sambucca dampen, ijsklontjes die tranen huilen in het glas, waar ik niet janken kan, een onzichtbare man, verscholen achter een brandend licht, als motten naar de incomplete leegte, flokt de vrouwenziel naar het onvulbare eb, omdat ze moeten, omdat ik moet, om te branden, niet alleen in het glimmende lemmet…

Vergeten, weglopen van je spiegelbeeld, de tunnel uit, de echo voorbij, geen rozen uit de orgelpijpen, gespleten hemellicht, tot duisternis resteert, slapen in het donker van de vergetelheid,  terwijl het licht je geheugen langzaam verstikt, en zelfs het ochtendgloren berust.…

wat is er aan troost want helden die zijn altijd dood…

Al gaat het bergingswerk nog altijd traag Toch prijst men in New York de brandweerlieden En allen die daar hulp zijn komen bieden; Zij zijn opeens de helden van vandaag. En kent u ook de helden reeds van morgen? Dat zijn de kraaien die ons lijk bezorgen.…

Graag zou ik een held voor je zijn dan snelde ik naar je toe en verloste ik je van het blok aan je been dan zou je weer lachend door het leven gaan genietend van je vrijheid met mij als held om je heen Ik zou bergen voor je verzetten het opnieuw ordenen van de dierenriem de leeuw veranderen in een vlinder als ik dan bereiken kan dat ik jouw…

New York, de metropool van 't grote geld Waar heel 't bestaan ervaren wordt als topsport Een echte topper zelfs bijna een god wordt Die stad, die zocht en vond een nieuwe held Eerst dacht ik nog: ze maken maar een geintje Maar nee, echt waar, die nieuwe held is Nijntje --------------------------------------------------- ...Het door Dick…

Ach, flikker toch op met je helden in hun glitterjurk van flinterdunne roem, hun bek vol klatergoud maar nooit, nee never, iets te melden. Mijn held is een gebogen man in een te lange regenjas met een vale aktetas op het Rode Plein.…

Jij wijst mij de juiste weg. Jij houdt mij op het rechte pad. Zonder jou had ik altijd pech, kwam ik terecht in een donker gat. Nu zonder problemen van Oeteldonk tot Rotjeknor. Dankzij... mijn navigator.…

Was hij de dapperste van alle Russen? Reeds menigeen verdween er op bevel Het Kremlin speelt een crimineel hoog spel De moord- en machtslust blijken niet te blussen Je hoort Navalny’s oproep: ‘geef nooit op!’ Wie vat nog moed? Het kost je zo de kop –…

De doorgaans zo bedaagde senatoren Blokkeren de verhoogde BTW Geknars der tanden bij de PVV En ook Henk Kamp krijgt er de wind van voren De 'oude' Eerste Kamer laat zich gelden, Ontpopt zich als een zaal vol jonge helden. ---- In de Eerste Kamer moest VVD Staatssecretaris Weekers inbinden rond de geplande verhoging…

Dus ik zei hem (hij's al zeven): Nee jongen, da's geen boef, da's Marco Kroon Hij heeft niet zelf besloten held te worden In dit land roept men helden tot de orde…

Helden van vroeger Zijn hun heldhaftigheid kwijt Als ze van eigenwaarde beroofd Doorliggen op klefklamme lakens Helden van toen Zijn hun voorbeeldfunctie kwijt Als ze van motoriek beroofd Kwijlen op vlekvolle hemden Helden van gisteren Zijn hun krachten kwijt Als ze van zelfvertrouwen beroofd In stilte huilen achter halfgesloten ogen…

Ben je een held als je een moord begaat, ben je een held als je durft vechten, ben je een held als je gewroken hebt? Word je een held als je vol woede zit, vernederd bent, je huisgezin ziet lijden, is haat en wraakzucht iets dat krachtig maakt?…

En als het ooit gebeuren moet, dan niet in 't donker, in een afgelegen bed, een haperend geheugen dat ontzet alleen zichzelf nog vaag te binnen schiet Bespaar mijn lijf in godsnaam het failliet als danser van het parkinsonballet op solotoer in een verzorgingsflat, een lichaam valt vaak harder dan je ziet Langs dead-end-street en…