Alle inzendingen over hemelwaarts

Onbewust in schemerduister halfverscholen half geloken begint zij ongemerkt haar gang door vocht omstuwd en nevelwolken Onmiskenbaar trekt zij zienderogen hemelwaarts rijzend in een baan om aarde een welving in haar lichtend spoor Voor Majka…

als strak gespannen snaren reiken reuzen hemelwaarts begrensd slijten schimmen - in de massa grijze - geroutineerd hun dagen regen spiegelt strepen vage vegen tegen glas…

Zijn uitzicht op winst werd echter ruw verstoord hemelwaarts sprintte Van Gogh onvoorzien veel kwieker.…

Van stomme schepselen en weet ik geen als bomen, Die onze biddende gedaante nader komen: Wij strekken evenzo ons handen hemelwaart; Maar onze wortelen zijn machtig vast in d' aard.…

Van stomme schepselen en weet ik geen als bomen, Die onze biddende gedaante nader komen: Wij strekken evenzo onz’ handen hemelwaart; Maar onze wortelen zijn machtig vast in d’ aard.…

En toen ik helemaal van schrik wakker werd schokte mijn hart en lag ik stil te wenen… Nog voor de morgen had zij haar reis ingezet moedig en alleen ging zij hemelwaarts henen. Moeder, zij was stil komen afscheid nemen Midden in de nacht, midden in mijn slaap Ik moest nog zoveel met haar bespreken zij ging te vroeg en ik kwam te laat.…

De droefheid komt van God de Heer, En buigt ze u neer, Zij heft ook hemelwaart! Veel erger – erger is ’t verdriet, Dat u de domme wereld baart, Dat u de mens niet spaart – ’t Verheft u niet, Het buigt alleen ter aard!…

Je zult de eerste zijn om te weten dat ik niet meer van je houd zoals de dennebomen hun hardheid verliezen in de zachtheid van hars geuren van hoop en hop verbranden van heksen het herinneren van kussen ontsnappen aan de aarde hemelwaarts gaan en neerslaan op onvermoede, lege plekken…

Als de avond zich verweeft met de nacht en ik m'n blik hemelwaarts richt staan sterren te stralen in zilveren pracht en het schijnsel van de maan de aarde verlicht dan ervaar ik een stiltemoment en vraag mij af in welke wereld jij nu bent…

Van de hoogste top kwam ik gevlogen door de blauwe lucht gegleden In mijn euforie tot duikvlucht bewogen raakte ik de grond mijn lichaam bijna gebroken Het dal glooit omhoog en reikt tot in de bergen weer strijk ik mijn vleugels glad om hemelwaarts te stijgen…

Vijf vingers in verbondenheid vier snaren liefdevol omarmt De strijkstok hemelwaarts Ogen die sluiten zinnestrelend is je spel Met fluweelzachte tonen die m'n geest en hart verwarmt voelt het als een deken over m'n naakte vel…

Onmiskenbaar troont d'Olle Grieze Hemelwaarts vanaf de Oosterstraat Vertrouwd gezicht voor mij, al moest ik kiezen Voor 'n stad waar thans de Westertoren staat Geliefde Grote Markt en Zuiderdiep Gedempt de weg waar ik zo dikwijls liep…

In yellowstone park loost old faithful zijn vocht Hemelwaarts oprispend eenmaal per uur Spuit stipt zijn aardbodemdampen van vuur En gloeiendheet water dat een uitweg zocht Bruisende vuurvogel laait con fuoco Eeuwige wederkeer naar mama coco…

Zie hoe ze stijgt naar hemelwaartse rangen de dartel fladderende dagpauwoog haar stippen vurig brandend van verlangen met rode tinten in de hemelboog om dan te dalen en zacht neer te strijken op hoofd en huid van vreemde kostgangers van onze lieve heer die pelgrimerend de torens van de kathedraal beklimmen waar ooit kapittels en kanunniken…

zacht breekt licht gekleurde tonen in het glas een transparante melodie zweeft door de lucht wolkjes muziek lieflijk op hun vlucht langs hoge balken tot de verste lijken op te lossen in de mist van vele lampen die hun schijnsel hemelwaarts richten om gods gezicht aan te lichten…

De lente is in zicht de krokussen vertellen het met haar bloempjes hemelwaarts gericht in diep paars zacht lila wit en geel knus bij elkaar in het gras vormen ze een kleurrijk geheel ook het voorzichtig ontvouwen van de narcissen met hun kopjes op ranke steel wordt het weer genieten van dit wonderlijk lente tafereel…

De boom ontdaan van blad strekt de magere takken uit hemelwaarts omhoog, veelarmig tot rust gekomen in de nacht een kleed van sterren aan Jij wil niet horen van een maan gevangen in de kale, schurende vlakken alleen maar omdat jijzelf beweegt verdwijnt, verschijnt, verdunt verdicht op elk niveau van bestaan…

er brandden lichtjes in je ogen ze twinkelden ondeugend snel lichtten op in kleurrijke bogen hemelwaarts ontzettend fel in gebed met zwart leefden zij van jouw gebeden die troostende compassie gaven uit de warmte van je hart mensen die al zwaar hadden geleden voor wie de wereld geen liefde had konden nu ook eindelijk in…

Haar kleurenpracht doet me nog steeds bekoren van een boom in m'n straat die bijna haar blad heeft verloren haar takken hemelwaarts gericht die afsteken tegen de blauwe lucht wacht ze op de winter die komen gaat dan komt ze even tot rust maar in haar wortels borrelt nieuw leven en als de lente komt zal ze haar schoonheid in sprankelend groen…

Besef van 't eindeloze op onze planeet is hemelwaarts gericht in het zenit, niet in oneindigheid Niet in het grenzeloze van het tijdloos eeuwig niets der onzichtbare fatamorganisch oplossende uitgestrektheid zonder horizonten Noch in brahman's altoze eeuwige sereniteit der atmosferisch- stratosferisch peilloos diepe ijlten…

Ze weet soms nog waar ze is, als ze voor haar huis danst meestal, na het dagelijkse voeren van de duiven maar hoeveel mannen ze zoende, de namen van haar familie, haar vrienden, haar vriendinnen - ze verdwenen, zoals elke ochtend de stukken brood die gulzig hemelwaarts worden gevlogen.…

Als ik naar de bomen kijk met hun groene bladerentooi besef ik wat zijn ze toch mooi de toppen hemelwaarts gericht afstekend tegen de blauwe lucht blijft het een schitterend gezicht met hun gratie en schoonheid de takken wijd gespreid bomen altijd in beweging dansend op de onzichtbare wind en als je wilt schuilen je de rust eronder vindt…

De mieren hemelwaarts. De zielen van de paardebloemen rond, doorschijnend. Nog staan witte tekens in de lucht en raakt puur blauw het laagste dak! Duizend stemmen stralen door je heen.…

Diep in de krochten van de smaakpapillen ligt reader's digest - voedsel voor de geest een stalactiet reikt halzend naar het licht een stalagmiet is hemelwaarts gericht de helicon, ik ben er vaak geweest en zou voor leesvermaak nooit anders willen Pleziergedichten in een bouillabaisse van lightverse godenspijs en ambrozijn en…

Òf die van ons, na alsmaar rekken reiken naar elkaar én hemelwaarts –…

alwaar bevallige engelen gevallen vrouwen bewaren in glas-en-lood edoch geen hunner zal het berouwen want aanstonds, o broeder Melchior zal de pauselijke nuntius onze gezegende gemeente kond doen van het zalige voornemen der clerus om de priemstekende leien torenspits van de kathedraal van onze lieve vrouw verder loodrecht hemelwaarts…

in Sellingerbeetse omhoog met een rotvaart onbewust gleed je snel als een stokstaart hemelwaarts op de gevel staat Opwaarts het gebouw een andere loop er dreigde sloop kerkje in de bouwstijl Amsterdamse school bleef bestaan een stichting pakt er dorpsactiviteit aan kunstenaars gaan in het kerkje exposeren iedereen blij dat het kerkje…

Een herfstblad, als een vleugel is langs me neergestreken De boom die in de lente nog Icarus plannen had toen hij zijn blaadjes plakte zijn filigrijn vertakte heeft nu definitief het vliegen opgegeven zo streeft de jonge vlerkenmens met hemelwaarts elan in flarden lakenzeilen voorbij conventie's grens gewichtloos optimisme draagt zijn…

binnenuit kwam juist natuurlijke overgangen moesten als geheel in een puntgave herinnering blijven hangen mooi afgerond in het zilveren grijs van het uiterst neutrale lood dat gedegen tegenspel bood aan het weer in jouw hart vlamden de sferen van gebeden in devote overgaaf en wolkte wierook gebrand in het vat jij hebt nog het hemelwaarts…

een lege sfeer we bouwen torens hoog en breed vergeten wat er echt toe deed vergaren goud, vergaren macht maar zien niet wie op ons wacht de spiegel fluistert leugenzoet kent niet wat de ziel ontmoet wat blinkt, vergaat, wat schittert, dooft, de tijd wist alles wat men hoopt dus richt je blik niet op het stof maar hef je hoofd, kijk hemelwaarts…