Alle inzendingen over herenigd

In het blauwe uur galmt geluid van de kerkklok door verlaten stad samen met mijn lege brein komt de slag als souvenir. De vochtige straat illustreren het gevoel waar harmonie viert gevangen door mijn hartslag leef jij op in mijn vizier. De eenzaamheid hangt rond mijn gesloten ogen dat een glimlach toont waar stilte…

Voor de eerste keer weer samen Verenigd rond de Vredesboom Mijn Parels die ik kwijt was mijn wonderlijke droom Heb ik weer terug gevonden Is voor mij het grootste wonder en zeker niet gewoon geduld is nu een schone zaak Want, eind december komen ze Mijn dochter en mijn zoon…

tussen de vele mooie foto's aan de muur van herinnering hangt een foto van de haven waar ooit wij herenigd worden In de innig eeuwige omarming van de eindeloze geschiedenis die wij samen maken mochten…

In een stad ons beiden vreemd kwam ik na jaren niet gezien mijn ex weer tegen. Het ging onverwacht goed, ze lachte veel, een hand kroop langzaam door het gras, het mes leek vergeten - Ik begroef mijn gezicht in haar helblonde haar, dat geurde naar warme tarwe. Transparant als een ader lag ze in mijn armen. -----------------------…

op de vleugels van Morpheus zweven naar de overkant van zeeën en van bergen van dagen en van nachten landen in het ledikant waar het lot reeds ligt te wachten om samen te vrijen de kleine en de grote dood herenigd in de fijne dood la mort fine…

opgeschreven uitgemeten in de lengte ook de breedte witte veren glad gestreken woorden zal ze nimmer spreken kankerziekte overmacht levenstaak nu volbracht ©Lady Love ~* In memoriam Carla Furth † *~ ~* na 'n lange strijd herenigd met haar man en dochter *~ *…

Geknield en omringd door kruisen volgen haar grijs bestofte vingers de groeven van de letters die zich gebeiteld zien in steen de namen spellend van zij die niet meer zijn, hier herenigd.…

achter een hek verhuld in mist als een sluier van ontzag ligt de toegang tot mijn wezen zwijgt mijn ziel en dwalen doden rusten herenigde geliefden waar ik alleen verlang te vrezen men zegt dat de pijn wel slijt daar zou ik echt alles voor geven de pijn verdwijnt echter nooit maar in de loop der tijd leer je er wel mee…

welvaartszoeker meldt zich in Ter Apel Doel van zijn onderneming: Asiel en gezinshereniging Nederland is humaan Op kosten van de staat laten wij die persoon terug naar huis toe gaan Heel het gezin, opa’s, oma’s ooms, tantes, aangetrouwden, het halve dorp eigenlijk ja, allen die om je rouwden stralen van geluk, vieren feest eindelijk herenigd…

Zware ademhaling Gewicht drukt op mijn borst De handen om mijn keel Trekken aan de band Om mijn hart Strakker Steeds strakker Jouw stem geeft mij zuurstof Jouw kus verdooft mijn pijn Mijn lichaam Voor even herenigd Met mijn ziel Eén helder moment Zonder onzekerheid Ons lot is zo ver weg En dan ineens dichtbij Zo tastbaar Als…

Vertraagd begeef ik mij in jouw domein en herenigd mijn onvergetelijke hartslag met jouw overwichtige toverformule als in de dynamische kern van een cycloon.…

De vriendin is al vele jaren dood, onze soms aandoenlijke correspondentie is blijvend herenigd. Ik doorblader die weleens. Het is de balsem op een tere plek in mijn hart.…

Nu echter heeft Han het rijk herenigd maar ik, de officieel historicus, heb de daden van onze grandes nog niet vastgelegd; en het land heeft derhalve geen Geschiedboek. Dit is de hartpijn van mijn leven.…

Achter aangestaarde glasramen, Als foto’s van toen, vloeiden tranen, Jaren van levenstoneel achter de rug, Herenigd in dezelfde kerk van toen. Schrijdende voetstappen kraken de kern: Flitsen van veel samen beleefde jeugd, Het nu eeuwig missen. Achter het portaal Laten we verweesd het uitgelezen verhaal ……

Oude verpakking in het zelfde cadeau We zeggen zus maar we bedoelen zo De ruimte afreizend verlegden onze grenzen hebben wij het toch gered alleen en niets meer te wensen…

nog is gegeven Voor deze reis is geen kaartje nodig haar levensbagage mag ze achter laten er rest nog de tijd van pijn en verdriet en de tijd om met haar familie te praten De hoop die ze nog had is vervlogen er is geen uitzicht meer is haar gezegd hoe moeilijk ook de tijd nog zal worden ze heeft zich er schreiend bij neergelegd Ze zal herenigd…

Er lag een groene glans over jouw verenkleed doorlopend naar de dijen De ijstijd heeft ons gescheiden Sindsdien ging mijn huid verweren Maar nu, herenigd, gewend aan jouw enkelvoudig bestaan aangepast aan jouw twaalf diëten mag ik jouw lot ondergaan Ja, je hebt me straffeloos miskend…

mistroostige dagen vol hartenleed hebben plaatsgeruimd voor herenigde bezinning verrukkelijk verfrissend allemaal donkerheid de correcte afbeeldingen zonder defineerbare toonhoogte het volledige klankspectrum met liefde in mijn hoofd gegrift, de passionele herinnering.…

glimlach van het bos als je je verstopt in zee ga ik mee met de meeuwen volg ik de wind en vind jou in nat licht als je je verstopt in stilte zal ik je net zolang bezingen totdat jij je niet langer kan bedwingen om mee te zingen als je je verstopt in een zandkorrel eindig je beslist in míjn glas en zal ik van je drinken worden we herenigd…

voel me in de wilgen vang me met de wind laten we donderjagen als 't onbevangen kind voel me in het zonlicht ruik me in de zee in liefde worden herenigd ga jij nu alvast maar mee voel me in de regen schilder me in het gras ook al zal niets zo blijven en nooit meer worden zoals het was voel me zonder woorden koester mooie tijden met…

Het einde is dan toch gekomen Ze is op de plek waar ze graag wilde zijn De dood heeft haar zachtjes meegenomen En dat doet nu alleen maar pijn Ze heeft eindelijk haar rust gevonden Is herenigd met haar man Voor jou blijven het open wonden Die niemand ooit nog helen kan Je moet verder in het leven Gaat je toekomst tegemoet Doe wat je is…

Oud en nieuw herenigd Toeristen, junks en jordanesen De grachtengordel en Carré Oh, nergens anders wil ik wezen Een homo op de Amstel Lichtjes op ’t Leidscheplein Winkeldieven, Joegoslaven, Maar nergens anders wil ik zijn Albert Cuyp en Johannes Vondel P.C.…

Na zestien jaren Ging je daarheen waar hij was Voor eeuwig samen…

Eens dan worden wij herenigd eens zullen we jou weer zien Lieve Pa, ik zie je glimlach zoals ik hem nog nimmer heb gezien...…

zoals we steeds vervluchten in elkaars verschillen en woorden dan toch blijven hangen aan het korte zinnetje “ ik hou van jou dansen duizend vlinders aan de aaneen geregen jaren waar het lijden eenkennig melodieërde doch, het spel herenigde onze fronten en bracht kennis aan de macht van gewoonte die jij trouw volgde alsof de zomer…

En eindelijk herenigd zullen we als vanouds als Gods kinderen weer wandelen en spelen, omstraald door hemels Licht.…

dodelijk mij mijn liefde velt in alle seizoenen zo leerde mij het leven kan het bladerdak zacht en lieflijk ruisen maar ook stormend het zwiepend slaan hier sta ik dan die oude eik tanden knarsend om het jonger hout dat tegen de natuur van mij gesneden werd een behouden vaart dat wens ik jou naar de overkant waar eens herenigd…

Toen ik in een bloeiende tuin op Kreta een smakelijke maaltijd nuttigde en daarna heel wat wijn achterover sloeg, gedichten van Lucebert probeerde te begrijpen, mijn glas kapotsloeg op een rotssteen, de kelner de zaak vergoedde, mijn vriendschap met Rimbaud herenigde door nog meer te drinken, ineenstortte in mijn hotelkamer, mijn eigen bloed…

Maar Hij die 't lijden lenigt, Verbrak de beulenband: Gij reest, verjongd, herenigd, Oranje en Nederland! En sedert vijftig jaren Heeft menig storm gewoed: Wat Volken in gevaren! Wat tronen omgewroet! De springgetijden kwamen, Maar onze rots hield stand: Onscheidbaar wiest gij samen, Oranje en Nederland!…

Wij dragen je voor altijd mee in onze harten, binnen nu en een onbepaalde tijd zal je met je vader herenigd worden. Rust zacht lieve zoon. Veel liefs, je moeder en je vader ©Dick Voogd, 24 09 2019…