Alle inzendingen over het dilemma is des d

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

een dame zwierf door heel belgenland schreiend in haar auto over stuur sprak mijn leven zit vol apenzuur sinds gister is mijn hart nu overmand het is een nieuw lief waar ik voor val een hollander blauwe ogen rosse kuif belooft mij daag'lijks vrij en fuif zegt duifje ik haal je uit je papendal u moet weten ik ben reeds getrouwd met een…

God zij dank was d'r prachtige kont trots het vele gebruik kerngezond en des nachts kreeg het viertal op rij z'n gerief bij d'r legbatterij. - En zo scharrelde zij maar wat aan met aan iedere zijde een haan, terwijl ze steeds onder d'r veren een scharrelei kon produceren.…

Le timbre coloré des perles et d'une pureté simple et si sincère me touche sous les mains comme les gouttes de rosée éclairées par un jour blanc en jouant Jeux d'eau de Ravel.…

In optima forma met een fijn aroma heeft zij een dilemma. Wordt het chocola of vanillevla?…

Ontnuchterende antwoorden verbannen alle twijfels en zuiv’re lucht vervuld van rijke zuurstof geven klaarheid die ik node mis. Koesterend in onwetendheid troost ik mij met zinloos denken maar zoals zoveel in deze wereld niet alles is zoals het lijkt. Balancerend op spitse dilemma’s platgetreden paden belopen waar stopt het uitzichtloze…

Als de stok het begeeft, de stok in het leven waar je op leunt, en je valt, je valt zo hard dat het dreunt, moet ik dan teleurgesteld zijn in die stok, omdat die stok me niet steunt, of was ik gewoon dom, of misschien wel oerstom en heb ik er, vol vertrouwen, gewoon te zwaar op geleund?…

het gevoel alleen van haar een weg er in vinden zonder te verliezen wist ze maar hoe dilemma met schaduw diepgravend schuldig of slachtoffer niet zichzelf maken tot ongeschreide tranen een kolkende vulkaan van binnen toch maar weer zwijgen verwachtingen ach beter laten gaan stil verlangen moed verloren…

In de ochtend van de mist ontwaakt de dag die schaduwen wist. Bij het vallen van de avond vervagen de contouren tot aan de morgenstond. De dag dat licht en duister wisselen in een flits beantwoordt zonder luister wat de eerlijkheid gebiedt. Het zeker te weten maar soms even niet. Geklop op de deur, geluiden zonder gezicht. Maak je ‘m…

Schoon d'avond valt en tussen de beide grijze gevelrijen het donker zwaar hangt als een klos en overdadig ontsteekt geen hand het licht aan de lantaarnen Zo wentelt plots aan d'ogen u het wonder van een vreemde stad de grijze huizen van u dees' anders zo bekende stede De zonnestralen sloegen hard aan d'aarde over dag en uit het vuur…

De welvaart stut haar Staat, zo lang d'aanzienlijkheid Des Raads gewetens dwang zijn boze wil ontzeit.…

Maar als er niet gewonnen wordt van Spanje, En Chili snoept een punt af van Oranje, Dan gaat het in de ‘poule des doods’ al mis. D(r)ie sterke tegenstanders in één poule Zijn niet goed voor mijn onderbuikgevoel.…

" wat eten we vandaag" we horen het overal? Doe eens een voorstel, maar das een lastig geval, want HIJ weet nooit iets te verzinnen en tja, wat moet ik dan beginnen? Wij dames moeten altijd weten wat de pot schaft, en als er dan iets wordt voorgesteld, had meneer zich net op iets anders ingesteld. Wat eten we vandaag is de alom bekende…

Ik verlies hier heel mijn hart dees'stad brengt zoveel kleur. L'amour d'amour d'amour Ik wil met je dansen, met je zingen, ik wil je kussen op zijn Frans. Ik wil je liefderijk omringen, je bent mijn dagelijks' stimulans. Mijn Mona Lisa in het Louvre, roos in de Tuillerie, Notre dame zo aan het water op het Ile de la Paris.…

Wij danken de waard, Omdat hij ons voedt: En d'edel wijngaard, Die dees druifkens zoet, Ons mildelijk biedt, Dit wijntje wil drinken Hij doet het ons schinken Uit liefde om niet. Drink al vrij dronken Van dees zoete most Zij wordt geschonken, Buiten onze kost. En mindert verdriet, Dit wijntje wil drinken.…

Writsaert Reinout Strijdvaardig was Aymon, maar trots het meest Op Bayard, felle trouwe zwarte hengst Als Alexander op Bucéphalus In d' oude Ommegang van Dendermonde Ging 't Ros Bayart des anderendaags weer los Als raison d'être voor de Monderpoorters Aldus heer Marnix van Sint Aldegonde…

Haat me niet Nu ik niet meer van je hou Haat me niet Nu niets meer rest dan kou Ik vraag je Hoe vertel ik dat het over is? Vuur en warmte wordt gemist Sla ik keihard met die moker? Knijp ik zacht de lucht eruit? Er is geen pijnloze manier Ons hoofdstuk sluit Ik kan pretenderen Dat het anders is, niet waar Leven is beperkt Keuzes vallen…

Verdraagzaam was ik – zeer! Toen heeft dat volkje mij Voor onverschillig uitgekreten; ’k Werd boos, dat spreekt! en nu – nu vragen ze, even vrij: Of dat verdraagzaamheid moet heten?…

Waar moet het met Europa straks naar toe, nu links en rechts het nee-woord heeft geklonken? De steun voor één Europa is geslonken en praten over grondwet is taboe. Past Europa slechts bescheidenheid? Of zit haar kracht juist in VERscheidenheid?…

Ze stond bekend als Rooie Rina indertijd En ze schreef brieven naar een jongen in de tropen Met wie zij fier de boulevard over zou lopen Ex- marinier uit een koloniale strijd Er waren vele jonge vrouwen toen bereid Te pennen met soldaten en daarbij te hopen Dat zij de eenzaamheid die naast hen was gekropen Ietwat verlichten konden met genegenheid…

‘Mijn gemakkelijke zetel staat potsierlijk klaar met open armen, vertrouwde binnenkant, een vleugje nostalgie. De bel barst zwartgallig, mijn licht dooft mijn hemel, de Lethe cirkelzwaddert rond mijn hoofd. Het enige wat ik doe is mezelf horen reutelen. Nasaal gonst en basaal bonst het’ –trombose of geweten?- ‘Er zijn geen wachtenden voor…

Je bent mooi, je bent slim Je zweeft door het leven, alsof niets je kan deren Je glimlach is alleen voor mij. Jij bent verliefd. Het kleinste excuus wordt gezocht, opdat je toch bij mij kunt zijn. Gisteren nog een kus op mijn wang, een snelle "ik hou van jou" Toch weet ik niet wat ik moet doen. Hoe kan ik jouw liefde beantwoorden?…

keuzes op kruispunten wie kent ze niet het ideaal zoekend piekeren we eindeloos met impasse tot gevolg waarin ongewild besluiteloosheid kiest kiezen vraagt moed zonder oordeel vooraf eerlijk oprecht en open van ideaal en haalbaar het voor en het tegen naast kosten en baten alles goed te wegen kiezen vraagt lef onzeker te durven…

in alle eenvoud antwoordde ik de verwarring de warrige werveling van gedachten vormde zich plotseling tot een patroon als kleurige bladeren bijeengewaaid tot een soort gobelin op het gras toen ging de windvlaag liggen natuurlijk, je hoeft in dit dilemma geen deel van je eigen ik te riskeren je zei me, dat je raad had ingewonnen dus…

Je geeft zo'n man een stropdas en een pak Dan kun je hem als fractielid vermommen Zijn schedel heeft nog nooit zo mooi geglommen Maar daar doorheen schijnt toch de schobbejak Die zul je, ook al is ie dan gekozen, Toch uit je entourage moeten lozen. ---- De affaire Lucassen bezorgt Geert Wilders hoofdbrekens…

Waar ook je lief of vriend is omgekomen, je wilt dat er iets moois wordt neergezet. Een monument - hoe klein ook - dat jou redt en waar je regelmatig weg kunt dromen. Steeds vaker zien we langs ons wegennet (vaak in een bocht met akelige bomen) de plaats waar iemand wreed werd weggenomen: waxinelichtjes bij een nat portret... Al eeuwen…

De wereld telt nog menige despoot Die orde afdwingt met een schrikbewind Maar waar het volk dan toch de strijd aanbindt Daar wordt de chaos structureel vergroot Khadaffi ligt al vijf jaar in zijn graf Maar Libië was mét hem beter af…

Laat me gaan blijf bij mij laat me los kom dichterbij Ga naar huis ga naar bed laat me alleen ga niet weg Spin me in rol me uit hou van mij met haar en huid Wis me uit kleur mij in laat ons waaien in de wind Gevoel & verstand lopen uit de hand wissel van spoor ga ervandoor Breek mijn baan laat een traan geef wat lucht…

Mantelzorg, burendag Bingo en fitnessen Zwemmen met buurvrouw Van vijf tot half zes Meedoen bezorgde me Participatiestress Thuiszittend greep ik Abrupt naar de fles…

Ik kijk naar buiten zie dilemma's in het raam voel wat tranen stromen want verdriet staat zo dicht op wat mij lief is.…