Alle inzendingen over ijdelheid Armeens gezin

Een Armeens gezin zoekt toevlucht in een kerk en zolang de dominees blijven preken, kunnen de wrede bloedhonden niet toeslaan, maar de langste adem doet er niet toe. Weelde is een klapsigaar en in mijn dromen zie ik zogenaamde vijanden met elkaar de liefde bedrijven, want dan piepen de katten en muizen wel anders.…

Een gezin Een sociale eenheid.…

Als Angela nu het Armeense leed Betitelt als een ware genocide, Wil Erdogan Frau Merkel dat verbieden: “Wat heeft zij nou van genocide weet?” Welnu, zij heeft een simpele verklaring: “Wij hebben door de oorlog veel ervaring.”…

Turkije wil de waarheid graag vergeten aangaande de Armeense volkenmoord Ze vinden dat een te beladen woord en met ontkenning sust men het geweten Maar recht om foute meningen te uiten dat moet je nooit bij wet uit willen sluiten…

Maar voor de “gelovige” Griek en Armeen, bleek alras, kwam die boodschap hun niet van pas. Gelovigen slaags in Heilig Grafkerk Grieks- en Armeens-orthodoxe gelovigen hebben elkaar zondag in de Heilig Grafkerk in Jeruzalem bestookt met kandelaars. De Israëlische politie werd ingeschakeld om aan de schermutselingen een einde te maken.…

Hoera: Ik “denk” goed nieuws voor Nederland Sylvana Simons zegt dat ze gaat “denken” Ik “denk” dat ik me eentje in ga schenken Proficiat met al dat “denk” verstand Ach domme Ebru...’t was je eigen schuld Armeense genocide...dikke bult!…

als zand dat door vingers glijdt een schaduw in de ochtendtijd zo is de jacht naar groots en meer een echo in een lege sfeer we bouwen torens hoog en breed vergeten wat er echt toe deed vergaren goud, vergaren macht maar zien niet wie op ons wacht de spiegel fluistert leugenzoet kent niet wat de ziel ontmoet wat blinkt, vergaat, wat schittert…

hij speekt altijd, zij niet, haar zwijgen maakt haar vrij als een vogel in de morgen die met gezang de zon begroet twinkels in besloten ogen roept dat niets echt moet alles heeft te maken met mogen het grommen is voor de beer die 's nachts wakker heeft gelegen van de zorgen om zijn stoere eer en of ze hem reeds heeft vergeven haar niet…

Hij lag vredig Zijn herinneringen dreven in een ogenblik hem te boven Hij dacht aan vroeger aan zijn wilde dagen en arbeidersjaren Hij dwaalde verder in zijn gedachtes rond denkend aan zijn geliefden die zijn handen vasthouden In hun ogen tranen die hem smeekten hen niet te verlaten Hij sloot zijn ogen maar zijn handen liet hij…

zit ik precies goed en weet wat kan zuivere liefde in een bestaan zó druk ik hou, ik hou, ik hou zo veel van jou klein, klein, kindje van mij maar een klein deel van mijn hart is trouw aan de liefde voor je vader, hij en ik zijn niet wij want waar ik te kort schiet zal hij kracht geven ik alleen ben niet genoeg, samen betekent één en als gezin…

Nou mensen wat geweldig, dat was smullen van hertog Harry en zijn hertogin en hoe het toegaat binnen het gezin. Door Netflix kunnen ze hun zakken vullen. King Charles zit, zwijgzaam bij het vuur gezeten, zich godvergeten gruwlijk op te vreten.…

Na de genocide een volkerenmoord van één tot 1,5 miljoen op de Armeense Christenen zijn zij over de hele wereld verjaagd uiteengeslagen Wie zal dit volk en haar lijden begraven?…

IJdel zijn veel, ijdel zijn weinig woorden. IJdel is 't Lied, dat ik gelukkig zing. Voor een ogenblik, dat mij fel bekoorde, Martelt eeuwig herinnering.…

Mijn gestreelde ijdelheid, is trefzeker, zonder spijt mijn veren staan heel mooi rechtop, mijn ijdelheid grenst aan de top-pen van mijn gestreelde kunnen! Mijn ijdelheid is geen adel, mijn strelen is gespeeld, tot mijn gestreelde ijdelheid me toch wel iets verveelt en besluit ‘t verenpak af te gooien!…

Heb je soms het verleden voorgoed losgelaten en kom ik nooit meer in je edele gedachten voor, zelfs niet als ik je naam ijdel gebruik? Heb je een man en een gezin en denk je dat ik daarom niet meer in je leven pas of ben je zo gedeprimeerd over de mannen in je leven, dat je afhaakt? Heb je nog steeds die lieve glimlach?…

Mijn ijdelheid ontsiert de waarheid verscholen achter ogen vol ziel Mijn ijdelheid brengt lach wijl traan inwendig pijnigt Mijn ijdelheid Mijn puin Mijn wanhoop die nooit verdwijnen zal…

en ik zou je muze zijn in de oorsprong van jouw verborgen inspiratie in al mijn schoonheid stond ik voor je en jij zou later schrijven over hoe de gedachten zich keren over de zijde van ijdelheid over verlangen en verdriet en het vuur van je oeroude bloed de laatste stralen van de avondzon weerkaatsen in mijn straat van de muze…

Roem is als 'n reuzegolf op de Caribische zee die na haar hoogtepunt definitief weer de diepte inrolt, zij is als een prostitué dat het op vele orgasmes heeft gemunt maar als bejaarde niet meer wordt nagehold. Als oud sekssymbool met veel eigendunk verzuipt zij dan in alcohol, zingt nog de blues…

Natuurlijk ben ik uitzonderlijk en bijzonder Dat ik besta is haast een wonder Een wijzer mens dan ik vind je niet gauw Ik toon mijn verdiensten, als een pauw Al had ik ook dat er goed van af gebracht - omdat ik de dingen zo goed heb doorgedacht - ik ben verre van een booswicht, voor dictator zijn ben ik niet gezwicht Mijn beelden zijn altijd…

Doorwandel bibliotheken, sleur u door kaft en papier. Pillen geleerde literatuur staan u weldra tegen. Filosofieën en prachtpreken houden dagboekbrieven bijeen: persoonlijke hypothesen die de schrijver naam en waan verlenen! Scharrel tussen de voetnoten, vijl uw mening tot leem: leerstellige stroop versuikert een visie... U kunt het niet…

Wie met een revolver schiet wordt soms afgebeeld: een beetje door de knieën zakkend, pang. op een kleurplaat in te sturen. Maar ga intussen jezelf maar na, bekijk jezelf in een winkelruit - als je ervoor staat, kun je ook je duimen achter de broekriem steken en achterover staan, vooral als de ruit een beetje wiebelt door de wind. ----…

Een trotse zwaan glijdt door de gracht. Met een smett'loos witte verenpracht. Plots scheen hij zich te bedenken om wat aandacht aan zichzelf te schenken. Ging met zijn snavel flink te keer. Verloor daarbij een witte veer. Door het geklater, vormden zich kringen om hem heen in 't water. Nadat de poetsbeurt was volbracht, zwom hij weer verder…

De koel denkende Prediker vertelt van vurig, maar zinloos mensenstreven: rusteloos zwoegen in dit korte leven doet wie domweg achter de wind aansnelt. Over dubbende steden, het vrije veld mochten we eens gewillig voortzweven op luchtstromen, die kennis konden geven... Wat werd ons al stijgend en dalend gemeld? Vanuit de wolken oogt 's werelds…

Wij wandlen een poos over de aarde, een ogenblik slechts, een kleine stond; we gaan door de "levensgaarde" en blijven een korte tijd "gezond", we slapen, we praten en eten, och, alles slechts een kleine wijl; 't is gauw weer verdwenen, vergeten... Is 't leven geen snellende pijl? Ei, straks was het klein knaapje jarig : 't was de…

IJdelheid van de mens Soms zo ziek, doordrongen Toont ons de dood maar ook onszelf Doch, dit toont niet wie we zijn Enkel wat men doet geeft betekenis aan het 'zijn'…

Wat is de enige lichaamsbeweging van ouder mannen beoefenen op het strand? Steeds hun buik intrekken voor mooie dame in bikini.…

Op elkaar gericht Gezin gesticht Hoeksteen van de Samenleving Onheilsbericht Betonrot belicht Puinhoop van de Samenleving Gezin gesticht Gezin ontwricht Slopend gedicht...…

Een hond, een vader, een moeder en drie kinderen hoeksteen van de maatschappij vrolijk vliegerend op het strand een tableau vivant passend in Nederland…

een klassieke driehoek mama, papa, Tim ligt op zondagmorgen eventjes te soezelen dat beeld neem ik mee van een warm gezin liefde bindt dit drietal als gist in deeg…

Het kind gaat dood. We maken witte kisten met engelen die zwijgen. Ze happen lucht die grauwt : voor de toekomst kan dat tellen. Waarom huilt het in de druilavond, waarom op de keien ? De regen glanst. In scholen volgen we intens hoe het moet : luisteren, praten, vragen. We kruisen onze handen en volgen de stoet van goed fatsoen. Zwijgen…