Alle inzendingen over interne dialoog

Geïnspireerd door denderende vleugeltreinen vol gedachtensporen probeer ik alles in luchtledigheid te horen getetter valt te pletter ik blaas bellen vol gesprekken achter taalrijke spraakdranghekken zij vormen de auditieve voetsporen van droomresiduen ooit geboren in een fatale morgana rimpelend in doorzichtige brei maar eenmaal dichterbij…

waar is de tijd van papegaaieeieren en koeieuiers gebleven de tussen-n gooit nu roet in het eten een zevental van opeenvolgende klinkers in een woord lukt niet nostalgisch neem ik afscheid van die mooie woorden daaaaaaag…

Heer Julius: gij zijt mij ontrouwe edele Triestania, mijne vrouwe Vrouwe Triestiana: och neen, Julius, mijn stoere knaap mijn hartstocht duurt voort in mijne slaap Heer Julius: gij kreunt in uwe slaap steeds voort: oh, Gijsbrecht, neem mij ongestoord Vrouwe Triestiana: ach mijn Julius, wees niet bevreesd ik ben niet verder dan…

hoe kan ik benoemen waar ik in thuis wil blijven wanneer het enige dat straalt niet te houden is mij verlaat en decemberdagen neerlegt alsof mijn ziel er in zou passen loodzwaar hoe kan jij vragen of het zich rond mij wil wikkelen en alles wat ik in verbeelding zie warme wind en weemoed laag op laag, zacht op zilt weerloos…

De brug was geslagen De dialoog hervat Jammer van die twee voortanden…

koffie in de kerk smaakt naar dialoog zoals thee in de moskee…

ook haagse wezen worden pas hagenezen naar den vleezen zo zij zijn ingelezen als intern bewezen product van het pezen door locale mafkezen eigenheimers in wezen…

hey jij, Goeiemorgen. Weer een dag zonder zorgen? je hebt er weer zin hè. Ben je er klaar voor, klaar om beoordeeld te worden? Jouw oordeel en andermans ogen in samenwerkend verband. Hetgeen dat je overeind houdt is je zelfvertrouwen, dat meegesleept wordt aan je hand. Voor als iemand het vraagt: Het gaat goed! Het gaat goed Je bril staat…

Het gaat niet goed Met de interne rentevoet. Wie op te grote voet leeft Die er het meeste last van heeft, En nu weet dat het veranderen moet. Maar je kunt toch verlangen, Niet meer uit te geven dan er wordt ontvangen.…

gespannen stilte innerlijke dialoog een binnenspiegel…

ze vroeg me hoeveel ik van haar hield hoe groot, hoe diep hoe lang, hoe breed? ik antwoordde haar: steeds groter, steeds dieper hoe langer, hoe meer…

laten we woorden weer kaal en simpel maken franje en opsmuk tot het bot verbranden hopelijk verstaan we dan elkanders taal raakt de vonk weer wat onzegbaar is het vuur in broze zinnen ontstoken…

De glimlach speelt met tranen De aanvaarding speelt tikkertje met de opstandigheid De wind sust troostend wilde haren En ik fluister naar de eindeloosheid van het onzekere met gebalde vuisten…

Vader hoe zou het gaan als niemand meer in ons geloven kan Jezus daar vraag je me wat zou het kunnen zijn dat we dan niet meer bestaan…

nog heb ik de regie over alle stemmen in mijn hoofd controleer hun woorden in dialoog maar als zij vrij associëren grenzen van taal gaan uitproberen grijp ik in met harde hand geen tegenspraak in letterland dat is ontaard in babylonisch onbegrip en drammerij voor straf het alfabet in mantra’s die rust geven alleen stilte brengt het…

jij dicht de vergezichten ik kleur ze in met mes en fijn penseel in dialoog sla jij het laatste oordeel aan het kruis ik somber wolken voor het derde uur emoties worden aangescherpt in felle woordenstrijd het donkerrode tekent haat en nijd jouw poëtisch venster op de werkelijkheid heb ik met eigen kleuren ingelijst…

‘Er wordt te hard gefietst op ’t rijwielpad!’ ‘Wat wordt er veel geluld op de tv!’ ‘Hij is niet druk, hij heeft ADHD!’ ‘…en als het regent wordt me auto nat!’ ‘Konijnen zijn met stip de beste wippers!’ ‘…en niemand loopt zo hard als Dafne Schippers!’…

Toen ik als LPF'er had gehoord Dat nabij Senegal een dezer dagen Een wrakke ferryboot was omgeslagen Met meer dan duizend passagiers aan boord Dacht ik vanwege de interne herrie: Verging in ons land ook maar onze Ferry!…

Toen ik als LPF'er had gehoord Dat nabij Senegal een dezer dagen Een wrakke ferryboot was omgeslagen Met meer dan duizend passagiers aan boord Dacht ik vanwege de interne herrie: Verging in ons land ook maar onze Ferry!…

Grunbergs oeuvre, on- voorspelbaar, -geëvenaard Geenszins soep'le rol Hoekige persoon Met een juiste instelling En een grimmig zwart Het imperfecte Schuilt zeker in iedereen Mephisto Intern…

Als ik èèn ben met mijn gedachten dan heb ik een dialoog die er niet om liegt maar er vooral toe doet en waarvan niets moet als ik èèn ben!!…

Maar deze voor jou externe beslommeringen, doen mij intern veel pijn……

Al heb je een id-bewijs op zak Denk dan niet dat het zonder meer betekent Dat je daarmee niet snel wordt ingerekend Een beetje pech en je zit in de bak Daarom doe ik na rijp intern beraad De deur op slot en kom nooit meer op straat…

Roemer riep zijn fractie op het matje; 'Intern is er een goed gesprek gevoerd' (Dus alle leden werd de mond gesnoerd) Emile vertelt de pers: 'Ik bén geen watje!' De eenheid is hersteld; 'Een goed gevoel' Maar is dat zaagsel, daar onder zijn stoel?…

Maar bij de dialoog Acht men de ander hoog.…

Censuur regeert dit bange land van Balkenbrei en Lafbektand ‘we zoeken steeds de dialoog’ dicteert het geitje aan een krant.…

Een dialoog over nu en later is met de Kees een slag in 't water. Na ieder akkoord breekt hij weer zijn woord. Nu ja, het is en blijft een mooiprater.…

Wat leuk dat Laura over Bush komt klagen: ´Goed Engels spreken ligt buiten zijn range Ook nucleaire kennis is hem strange En elke dag ligt hij al vroeg te zagen´ Vervolgens komt ze stralend tot de kern: ´De president is zelden nog intern´…

vroeger gebruikten we het om ratten te verdelgen het maakte hun bloed te vloeibaar ze stierven aan interne bloedingen 'warfarine' kreeg een sjiekere namen en wordt nu voorgeschreven om de bloedstolling te vertragen die hart en bloedvaten bedreigt rattenvergif houdt me in leven denk ik cynisch…

Het gladde monoliet vol vertier, beschermt hen van kwaad en geklier; een vieze geur, een boos oog, een voertuig of dialoog.…