Alle inzendingen over je bracht bomen

ieder uur sleept de hemel naakt het dodendoek mee over doorkruiste nachten schaduwengelen krassen planken tot stilte zich herhaalt op grijze, afgeleefde grond zonder me aan te raken en zonder een woord zocht jij wat werd omgebracht in mij voordat mijn strakgetrokken handen zwegen en ik het hoofd afwendde…

Ik had een huis Het was mijn thuis Toen viel die bom Bracht iedereen om Behalve mij Spijtig…

We kijken schrijlings van de nokken neer over het kale land dat geeft en nu brutaal ontmand in naaktheid weent. Het brandt in onze hoofden; het raast stormachtig langer dan die vijf minuten, dagen langer. Vandaag hebben ze ons liggen, tussen scherven, zien ons verbijten door de kogelgaten in rolluiken, de builen in onze harten. Maar plooien…

ik zat drie bomen van je weg hoorde wel je lach niet de woorden die nu een ander toebehoorden de wind bracht me je ogen ze keken opgetogen maar van me weg drie bomen lang heb ik mijn wortels blootgelegd…

Of de wind 't doet of niet 't wordt steeds minder zoals je ziet. Bijna geen blaadje meer te bekennen ja, op de grond, daar: zie je ze rondrennen. Alsof ze een boodschap brengen willen, je hoort ze nog net niet gillen. Bijna kaal, roodbruin op de grond, wie vindt dat ze 't leuk vond: heeft 't mis, zeker weten Majestueus staan…

Kijkend naar buiten, in al haar pracht staan daar stil maar ook vol kracht witte bomen. De vorst en rijp, maken takken wonderschoon het is prachtig, heel gewoon kale bruine takken, prachtig wit. Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt, snapt dat ik geniet als een klein kind van dat prachtige fenomeen.…

Te oud voor dorst Te oud voor honger Te oud om van iets te weten Maar de smaak van Worst, mosterd en zuurkool Zal ik nooit vergeten Altijd mist valt tegen Seizoenen zijn weg Herinner me enkel De regen Maar de geur van de bloesems Zal me nooit ontsnappen Onder de bomen in jouw armen…

het was weer stormachtig vannacht de ontwortelde bomen waaiden tot waar de wind hen bracht alwaar ze zich ontheemd hebben neergelegd de kruinen diep verscholen in de nog volle bladerpracht maar zó kwetsbaar als een prooi voor elke onverlaat…

Ze oogt winters in het vroege ochtendgloren waar rijp wit op bomen en struiken bracht. Het glinstert als zilverkristal als ze met ingetogen stralen de natuur zal gaan beschijnen.…

blik zo stonden we hij en ik de middag bracht wat bloemen mee, de wind vervormde bomen…

Een boom die heel wat eikeltjes liet vallen Zo zag BB zichzelf met al zijn kroost Dit reikte hij hun moeders aan als troost: Ze kregen veel talent mee met z'n allen Het beste bracht hij voort met zijn Lucille, Die hem zijn hele leven lang beviel…

Oplettendheid bracht de vogel. Hier ligt het geluste in aftel, het aas van de vissende bomen. Voor vogelhoofdboothuis een kano al omgekeerd op een plankje. De vogel het nut van de snavel. De snavel het nut van de vogel. De zin van kleurige wieken naar de tak van de vissende bomen. Droom standen vol notige zaden.…

Kabaal verstoorde de morgenstond, inmiddels twee maanden geleden, de bomen staan nog net als toen, kaal, een karkas gelijk. Die mooie bomen zijn hun prachtige takken en bladeren kwijt!…

Je velt een boom met frisse tegenzin, Maar maakt een boktor tal van grote gaten, Dan moet zo 'n boom toch echt het leven laten, Een boomchirurg ziet daar geen gat meer in: "We gaan daar in die Winterswijkse wouden Dat beest verdomd goed in de gaten houden."…

Woudduiven brachten de boodschap aan te luisteren naar het bladerruisen in de kruinen van de eiken Sprak daar Zeus niet met paarse vermoeide lippen de toekomst uit orakelend, bliksemend gods woord via mannen met blote voeten onverzorgd als bomen in het bos bladerval, dode tak en hangend mos…

Jij bracht tranen in mijn hart weet dat was niet jouw doel maar je raakte wel mijn gevoel. Jij bracht weer warmte in mijn leven als een ster in de nacht die zijn licht in me liet schijnen. Nu zou ik graag mijn liefde met je willen delen maar jouw hart is en blijft voor mij gesloten.…

Het was een prachtige dag Waarop zij aan kwam waaien Met haar bries die mij zacht streelde Landden vlinders in mijn buik Ze proefde honingzoet de bloem Waardoor ik dan ook totaal ontluik In haar natuur het wonderschone De zuivere geur die zij mij brengt Tilt zij mij op boven het gewone In het zweefmoment dat zij mij schenkt Dagen…

Het wazige licht, bracht me tot een gedicht! Het bruine blad lag te verdrogen onder de bomen, die stonden heel stil en voelden dat de winter zou komen.... Dat vertelden ze mij. Op m'n hand zette zich een bij. Hij zoemde en ging! Ik zou voor dit moment meer willen geven, dan een ding!…

een boom wordt herboren zo stoer en zo brutaal was enkel zijn kledij verloren na een jaar van pracht en praal!…

Als ik een reus was, zou ik zeker in het bos gaan wonen omdat bomen nog groter zijn en dan heb ik meteen familie want ze wonen ook in het bos Verder woont daar niemand misschien kabouters, onzichtbaar omdat ze achter de bomen blijven Ik kom graag in het grote bos de bomen staan op mij te wachten en ze lopen altijd met me mee totdat…

hij zoekt zijn broer en vrede in de eis voorvaderlijk land gescheiden door zijn moordenaarshand de kwade zoon biedt weer een wang arrogantie is nu bang in de schrift stond Abel aan de andere kant de bom was zwaar van haat en kracht die Kain bijbels terug bij Abel bracht familie bloedt herinnering…

in de stilte van de morgen als de zwaarte nog aan bomen hangt het zwart van nacht zich lichtend keert in weer verwachten van een zonnedag voel ik de spanning die het onweer bracht beladen dragen bladeren nog hun regenlast pas als een lichte wind de takken suizelt breekt toch de betovering lost magie in nieuw beginnen op…

Ik had vanavond naar het stadspark willen gaan om voorgoed af te rekenen met het verleden, maar 'k bracht het niet verder dan halverwege, toen heb ik voor een venster stilgestaan waar ik iemand piano hoorde spelen. Achter de bomen wies een stille maan en al het leed is van mij afgegleden.…

Het was een zeer onstuimige week Storm Poly bracht veel schade Veel bomen vielen om Ook het kabinet is gevallen Wat viel mij dat toch goed Al viel het hen vies tegen Voor mij valt het wel mee Ze zullen niet weer opstaan De hoogste tijd om echt te gaan Tijd voor een frisse wind Die het vertrouwen van de burger terugwint…

Dat komt door al die omgevallen bomen, Want reken maar dat dat behoorlijk scheelt…. De wijziging, die ik bij haar bespeur: Een flinke bos met hout nu voor de deur.…

een gure noordenwind voert veldslag tegen alle takken van ranke bomen, die plooien zich ongezien in een zigzag noch bladeren of twijgjes die ontkomen. het december bos in diepe rouw met alle bladeren die gaan sterven, verkleuren van bruinrood naar zwartgrauw, verspreid als humus nu... op vele boerenerven !…

slingers zilveren takken groenen rode ballen in de boom hoger pieken nog de sterren twinkelen zijn komst van verre het lijkt een droom in de koude nacht die warmte van zwavelstokken bracht met herdertjes waar schapen grassen is zijn geboorte de bekroning van een lang verwachten wil melker 16/12/2018 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

Het culturele leven in mineur door Zowel klassiek, pop als ook de kleinkunst Immer gekidnapt, vragend om een gunst Werkloos thuishoudend, willen zij er gaan voor Verbazing werd geschetst toen echter bleek Rijk geïnspireerd thuis dus, week na week…

zo gul van slok en in haar schenken onbedaarlijk, klonk zij als golfslag van een kribbende rivier en 't sloeg het bijlen van de bomen ----------------------------------- uit: 'Een drifter', 2004.…

ik zie pluizen langs de huizen omhoog zweven stukjes lichtgewicht die op warme wind hun leven richting geven ver van blad en tak waar lente hen tot bloei en vruchten bracht in deze miljoenendans heeft slechts een enkeling de kans om op te groeien zij heeft tijd en plaats goed uitgepluisd om ooit van droom tot boom te komen…