Alle inzendingen over je schildert Van Gog

verlegen blootsvoets verdwijnt de nacht uit de tijd met nog een volle maan op het laken net voordat ik mijn handen op de dageraad leg, dichtbij het zomerland waar woorden ademen in aanwaaiend licht en 't zachte zingen van wind zie ik je lach op vingertoppen glijden mateloos lief dat ik kan wonen in jou wanneer…

Langzaam ebden De nachtmerries Weg, toen ik Ze elke ochtend Met woorden Beschrijven kon, Angsten elke morgen Opgeschreven in Mijn dromenschrift Werden tastbaar En ik kon afstand Van ze nemen - En nu ik elke Dag de woorden Van pijn en Rouw angstaanjagend Met verf hun vorm Kan geven Laat ik ze achter, Doen ze geen…

Daar waar dag nacht raakt, schildert het. In deze uren haast men zich tot een nachtelijk onderkomen. Het schildert weer!…

Hij schildert steeds weer dezelfde beelden in composities die telkens nieuw zijn, maar wat moeten de beelden verbeelden? Hij schildert steeds weer dezelfde beelden: zijn het kubusnonnen, afgodsbeelden of een verbeelding van het diepste zijn? Hij schildert steeds weer dezelfde beelden in composities die telkens nieuw zijn.…

Of hij nu schildert of schrijft het blijft mijn rechter hand niet zonder verstand dat schildert niets zijn invloed is zonneklaar al zijn luchten donker mijn brein te donker probeer het weer te keren al is het maar een enkele plek die lichter kan…

De lucht schildert zich zelf, of, is het toch de hand van de Meester?…

Je schildert verlangen met de illusie van een droombeeld nu de stilte op het doek valt Je schildert verlangen.…

ruisende regen dwarrelend in lentevlucht schildert levenskleur…

noorderwind schildert scherpe wolken in het blauw, een gierzwaluw roept…

paardenbloemenzaad gedragen door zwoele wind schildert zomers goud…

Zij voelt zich een kind van God zij handelt en wandelt daartoe zij hanteert al haar gaven zij schildert er echt op los zij legt vast wat ze voelt zij dient daarbij een doel zij en God, God, zij en wij zij is mijn zus, mijn zus Margriet zij laat 'de Haan' niet kraaien zij schildert haar evangelie schaamteloos!…

Traag dwarrelt een blad en valt in een tuin van herfst die zich bruin schildert.…

De zomer schildert in het zon-gevlekte bos duizend tinten groen…

Met zachte streken zon schildert in tint en toon een nieuwe morgen.…

Met zachte streken lucht schildert in tint en toon een nieuwe avond.…

Ze heeft de kleuren van het wilgeneiland op haar eigenzinnige palet, ze schildert bomen, dieren, planten, wolken langzaam kruipt de tijd naar haar boezem ze schildert groen en grijs omdat ze jou naakt wil zien, zonder de obstakels die een pittige discussie zinloos maken je houdt van de geur van sierlijke bloemen terwijl jij jezelf ontdoet…

Maskers vallen af als Ensor tronies schildert We staan in ons hemd…

De schilder schildert Met in zijn ene hand een penseel En in zijn andere hand een palet. Een Brabants tafereel Van een eenvoudig gezin, Dat zich aan de warme maaltijd zet. De schilder schildert En weet in kleuren en vormen De werkelijkheid realistisch te treffen.…

Je stem schildert een moment van mijn dag zij tovert dingen die ik niet zag ze geeft me een regenboog om onder te spelen vleugels om hoog, hoog, vliegend de wolken te strelen.…

O, hobbytuin voor zieners en zeloten Waar ongeremd de waan der dag regeert Het woekerzaad van ‘goog’ en ‘loog’ floreert En managers hun hersenspinsels poten Het onkruid dat je borders infecteert Is tot verstikkingshoogte opgeschoten Nu is er wéér een nieuwe loot ontsproten Waarbij een club van florabeten zweert Ze blijven in hun wijsheid…

verwilderde tuin schildert zonder verf en kwast een feest van kleuren een schitterend meesterwerk van wonderbaarlijke Hand…

ze schildert met gevoel de vrouw als een gedicht op het witte doek zoveel bewondering in mijn fluister van vandaag…

steeds als ik de lucht zie wisselen van kleuren vraag ik me weer af schildert die zich zelf of is het van de hand van de grote meester?…

lente schildert licht bomen omwolkt zij met kleur sleedoorn siert bosrand paardenbloemen glanzen geel watervogels snateren…

En hoe meer tij werkte, jij ontdekte tekent jou met zeeën vol schelpen op je wangen. Zo sprakeloos, hoe jij alles echt verborg tussen de hooglanden en laaglanden van je ziel , geïnteresseerd in al het pure. Vertel gerust hoe dagen achtereen wereld na de wereld zich in je ziel ontvouwt, vogel zijn of zangnoot, jij een goed oog gefotografeerd…

stilte zijn humeur hangt onder de blauwe lucht de vitale kwast schildert de zomerse duinen over de grote oceaan naar een verre horizon herrezen in vergiffenis en pure mensenliefde.…

verrijken mijn wereld rijker dan het al was en als men mij zou vragen wie schildert de regenbogen zo vol kleur… het zijn mijn prinsen, zeker weten de hele familie bij elkaar een gefluisterde ‘stiekeme’ zoen cavan schatert het uit en soms weet ik niet waarom, onwetend misschien wel net als hij maar als men mij zou vragen wie schildert…

Zij schildert kleurrijke gedachten voor hem, van hem op smetteloos doek en vormen nemen aan Rond en lieflijk zacht in rood en roze en soms een enkel wit opdat hij kan zien hoe zij geuren…

de gebouwen werden zichtbaar onder een donkerblauwe hemel tekende het licht ze in silhouetbeelden aan een horizon waarom de weg nooit kon stoppen in schaduw kunnen wij niet stralen daarom schildert men die muur…

al schildert de zon hen nog even als stilleven dra zullen ze hun vrijheid nemen rood gekleurd wervelend spelen op de stroom van leven tot ze bij windstil zich warm gaan koesteren in een tijdloos voortbestaan…