Alle inzendingen over kinderwens

kinderogen staren me aan het is prachtig maar ook heel dwaas vol verwachting klopt hun hart want ik speel dit jaar voor sinterklaas een ieder geeft zijn wensen door de een wil een boek, de ander een fiets ik beloof het ze allemaal plechtig alleen wie stout is geweest, die krijgt niets tot er een klein meisje bij me komt zij raakt me nog…

Als zij vertrekt wil ik woestijnzand horen Zij wordt de zon die mijn vleugels smelt, druipend in de aders van pijn. Elke adem, stromende wind, gaat van hier naar haar. Ooit keek een mens fataal door mij, een druppel die mij uitsleep in één val. Ze keek met regenboogkleuren, trof de held, de moed waarmee ik zei: ‘Er was eens’ Er was slechts…

wie houdt zijn handje stevig vast geeft kusjes op een hansaplast zij niet wie zet zijn beker drinken klaar en maakt een kuifje in zijn haar zij niet wie zwaait er naar hem in de bus tuit dan haar lippen voor een kus zij niet wie doet er water bij de thee speelt er daarna voor toverfee zij niet wie brengt hem strakjes naar zijn bed…

Gaat heen en vermenigvuldig De gedachte zit bij een ieder ingebouwd Ik blijf echter zorgvuldig Er is genoeg gerouwd Het voelt met haar heel vertrouwd Ik ben nog te levendig Te jong voor een jong, te oud voor ieder voor zich Ik geniet de vrijheid die nog niet benauwt Ik wil geen teer leven in mijn handen De verantwoording van het vormen…

Als oma naar hem lonkt met blote billen, Hem kond doet van alweer een kinderwens, Wordt opa woedend: “Er is ook een grens, Je moet dat op jouw leeftijd niet meer willen”. Moet opa opgenaaid dan aan de bak, Krijgt opoe van hem onderuit de zak.…

Jullie hadden het zo graag gewild het mocht echter niet zo zijn Een lange tijd overheerste vooral het gevoel van pijn Jullie verdienen het ook vindt een ieder en jullie zouden zeker goede ouders zijn Ik hoop dat jullie inmiddels inzien; zonder kids kun je óók gelukkig zijn En wie weet op een onverwacht moment gebeurt er toch ineens…

Door het bericht van Margarita’s moetje Was tante Bea stellig zeer ontsticht, Maar anderzijds haalde haar malle nicht Bij André Rouvoet wel weer een wit voetje, Want elke vrouw in ons land in verwachting Stijgt automatisch bij hem in zijn achting.…

Ik wil het zo graag, ik kan niet wachten. Was het maar zover……..! Ik droom ervan, ik denk er telkens aan. Hoe zou het zijn, hoe zou het voelen? Iets voor jezelf, een doel om voor te gaan, een reden om voor te leven. Iets moois om van te genieten, samen ervan genieten liefde te geven. Was het maar zover…….!…

later, als ik groot ben, dan is er geen oorlog meer ik heb dat altijd gedacht, de strijd heeft zich verplaatst naar de straat spuiten liggen tussen de struiken scooters beroven ouders van hun geloof en ik wil alleen maar buiten spelen…

Hun kinderwens ging niet in vervulling Ze moeten het doen zonder nageslacht Ze hadden het zo graag anders gedacht Maar het werd een grote teleurstelling. “Waarom anderen wel en zij niet?” Dit blijft een onbeantwoorde vraag Eén kind, ze wilden het zo graag God weet van hun stil verdriet.…

Het blondje, dat samen wou wonen, had evenveel dochters als zonen. Het aantal was nul en ze zocht naar een knul die d'r charme met kroost wou belonen. Ze dacht aan een seksclub in Laren om spoedig wat kind'ren te baren, want daar vond ze vast een vrijwillige gast om onvoorbehoed met 'r te paren. Op een links stond ze zich te vervelen,…

Zomaar even geschreven een kort stukje uit mijn leven als kind leerde ik lopen of eigenlijk ging dat vanzelf nu kan ik dat niet meer en mag ik alleen maar hopen.…

Pampers, Ze ruiken fris, vers uit de doos, je zou er zo in bijten maar nee, ze zijn niet om te eten, ze dienen om te sch...…

Beloftes voor later het liefst onoprecht zodat wat hij vertelt steeds weer uit kan gelegd als een broek die te kort is, een man die daar altijd in past, die van mij leert te houden maar onredelijk is en behoorlijk kan slaan, academisch niveau, die dan onverwacht met een kinderwens voor me zal staan. ----------------------------------…

Keihard gevochten Keiharde tijd Kinderwens weg Grijze toekomst Jij zou verliezen Maar niet toegegeven Positief gebleven In 3 jaren strijd Nooit zeuren Geen doodgaan gesprek Jij ging door Tot het laatst gevochten Moegestreden Jij wilde slapen Jij ging slapen Niet meer ontwaken Nu is er rust Geen vechten meer Geen lijden meer Geen pijn…

het plaatje van die kleine meid ze knipte fragmenten uit de bladen een compositie van haar ideaal en plakte het in die schoenendoos zo fröbelde ze haar mooiste verhaal een kijkgaatje bood in perspectief kabouterfiguurtjes uit de libelle elfenbankjes op bomen in `t bos daarmee wilde ze haar dromen vertellen ze knipte haar mooiste kinderwens…

zie glazen bellen in felle kleuren met glitter glans en verse geuren tussen dennen dans wat katoen gepluis het sneeuwt er thuis een kinderwens in flinterdun glas flits, fliksem flonker lichten aan en uit pinken in de donkerste nacht als de nachtwacht galmt met glazen dronken stemmen 't papier geritsel met scheuren frutsel en flits…

In mijn armen ontmoet ik je steeds weer Droom na droom, keer op keer Dan kijk je me aan met wijze ogen en een lach op je gezicht Vragen schieten dan door mijn hoofd tranen rollen over mijn wangen Ik moet blijven lachen, heb ik mezelf beloofd maar van binnen knaagt mijn stil verlangen Om datgene vast te houden waar ik al om geef Plots zie ik…

Soms wordt een grote wens vervuld… Vol trots en blijheid, ook al kostte het veel geduld… Een tweede wonder was zeer welkom, het maakte niet uit wanneer… Geluk lachte ons toe want het kwam vanzelf dit keer… Waarom mag het dan niet zo zijn en volgt er veel verdriet… Waarom werd ons geluk weer afgenomen en leeft dit kindje niet… Natuurlijk…

nee mijn kleintje voor mij ben je nooit weg dat jij niet in 't leven mocht daarmee had je reuze pech jij zou nu beregroot zijn misschien piloot of een dief maar wie of wat mijn pommie jouw moeder heeft je lief…

Als ze de stille hoop die zo vaak ijdel bleek heeft uitgesproken komt haar gevoel, mij nog zo eigen, weer levend in me boven. Verwachting stijgt, tegenslag dreigt... als haar teleurstelling mijn hart bereikt is het of troostend Hanna in me schreit.…

Mijn onvervuld verlangen heeft zoveel facetten. Nu de onzichtbare pijn van het nooit oma zijn. Het hoort bij mijn leven maar went niet. Niemand kent wie ik verlies. Verloren toekomst en levenslang gemis. Het verstand aanvaardt het gevoel blijft. Kwetsbaar om te delen eenzaam om te dragen. Een hart vol liefde voor vele kinderen. Maar…

Als vlindertje fladderde jij in mijn buik en in mijn leven Als duifje vloog je bij mij weg naar het hemelse licht Als beschermengeltje ben jij nu voor altijd bij mij Mijn sterretje aan de hemel die alle mensen verlicht!…

gelukkig woonden ze in de heuvels, niemand hoorde de afstotende geluiden die hij maakte bij bezoek sloten ze hem op in de oude aardappelkist waarin hij dan uiteindelijk zijn behoefte deed als straf daarvoor lieten ze hem dagen liggen in de kist na een frustrerend pak slaag ze hadden hem gestolen uit een liefhebbend thuis om aan hun kinderwens…

Je vertelt me, het komt vast vanzelf goed Vanzelf? Hoe kun je dat nou zeggen? Begrijp je dan écht niet wat het met me doet? Ik heb het zo vaak geprobeerd uit te leggen… Van “vanzelf” is geen enkele sprake Of het goed komt daarvoor geeft niemand een garantie We moeten er heel veel voor doen, én veel voor laten Het volgende advies luidt: ga…

“’t Lijkt stijfheid”, zei de arts, “maar zet geen zoden meer aan de dijk voor enig nageslacht. En dus had ik meer aan een kat gedacht in plaats van kroost om straks uw tijd te doden. Maar óók mist voor gewenste penetratie een codicil voor een orgaandonatie.”…

Op het gemeentehuis De vlag halfstok Profielfoto's in verticale Nationale kleuren Wakker worden Zonder iets te merken Een luie zaterdagochtend Een croissantje gehaald Hoe anders Is het met het bericht Dat de oorlog Nabij is, heel nabij Voor het allereest Krijg ik spijt Van mijn kinderwens Met dit besef De angst daar in Parijs…

het goede nieuws trof me intens bracht naast een ontroeringstraan de gedachte van het tobben is gedaan hij wordt vervuld… de kinderwens je zult straks trotse vader zijn van een kirrend babywonder met eigen trekken maar zo bijzonder ook lijkt op jou of haar in ‘t klein toch hoop ik wel dat je iets bent gewend want zo een kleintje, moet…

Klank ontrolde zich in tekens, Spiegels voor zijn medemens Met wie hij libido en lust Ging paren aan een kinderwens Zo werd klank een letterwoord Dat van moeders op hun kroost Al heel snel na hun geboorte In steeds fijnere akkoorden Mondeling werd doorgegeven Met geduld en intonatie Aan hun jongen, dochters, neven Proto-taal klankvariatie…

Waarom mocht jij niet bij mij blijven? Waarom kon jij maar even bij mij zijn? Waarom ik? En wat is hiervan de reden? Waarom moest ik ervaren deze pijn? Waarom mocht ik geen moeder worden? Waarom moest ik jullie allemaal laten gaan? Waarom konden jullie niet verder groeien? Waarom hielden jullie op met te bestaan? Waarom blijven mijn tranen…