Hartenkreten

hartenkreet (nr. 44.236):

Eenzaam verdriet

Mijn onvervuld verlangen
heeft zoveel facetten.
Nu de onzichtbare pijn
van het nooit oma zijn.
Het hoort bij mijn leven
maar went niet.
Niemand kent
wie ik verlies.
Verloren toekomst
en levenslang gemis.
Het verstand aanvaardt
het gevoel blijft.
Kwetsbaar om te delen
eenzaam om te dragen.
Een hart vol liefde
voor vele kinderen.
Maar niemand die me
mama/oma noemen zal.
Het moedervuur blijft branden
tegen beter weten in.

... rond kinderloosheid vind ik veel maar niet rond de rouw die in een latere fase komt nl nooit grootouder worden. Vanuit mijn gevoelens hierrond, schreef ik bovenstaande. ...

Schrijver: ies, 14 januari 2015