16 resultaten.
kobaltblauwe veren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
165 langs de
vloedlijn van
mijn binnenzee
liggen diep
kobaltblauwe veren
kon ik engelen
plukken uit
de werkelijkheid
dan zou ik het
zeker weten:
deze liefdevolle
kleurrijke veren
passen bij het
engelenkoor van
Cherubijnen…
Silentium
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
313 de stilte steekt
diep tot op
het bot
slap verweer
denkt ongemerkt
langszij te komen
wrijft zijn
onschuld in
kobaltblauwe verf
wat al snel
sporen achterlaat
in het wassende water
de agitatie groeit
©Lady Love…
museum
netgedicht
3.1 met 9 stemmen
390 een fraai gezicht
in ruimtes en in gangen
zorgvuldig uitgelicht en opgehangen
maar lopend langs het kleurgewoel
ervaar ik een beklemd gevoel in deze zalen
want chroomgeel
kobaltblauw
en cadmiumrood
is dat geen gif?
zware metalen?
en zwart uit roet
en wit gemaakt uit lood
hier hangt de ingelijste dood!…
Verborgen schatten
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
659 bomen
en
ijzertijd nog ver
graaf
in bar verleden
waar nomade
jager is
en de boer
zijn toekomst
gaat verbouwen
de maalsteen is nog
gaaf
mijn troffel
schaaft voorzichtig
laag voor laag
naar sporen
van ver vervlogen
tijden
waar
heden en verleden
vloeien
ivoren pop in
kindergraf
en in verbrande
leem
fragmenten glas
in kobaltblauw…
Papieren zee
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
173 Schepen bevaren een papieren zee
wanneer ik je aanbid in mijn gedachten
onder een kobaltblauwe hemel
verwijder ik grijze spiegels
om mezelf weer te zien komen
met die trage mensen pas
ben je me vergeten, vraag ik me af
nu de letters op de golven dansen
zoals ooit
in jouw verlangen
herhaal ik slechts zinnen
zonder werkelijk beginnen…
Vriend van het hart
netgedicht
4.8 met 5 stemmen
1.316 Het is geen eiland
waar je mij aanraakt
de wereld is weidser
dan in mijn meidendroom
naast het tuinpad
van onze
zoekgemaakte illusies
groeien wurgplanten
voor ons, teder synchroon
en in de nadagen
van het bevrijden
onder een kobaltblauwe hemel
verwijder ik oude, grijze spiegels
en geef ik jouw spiegelbeeld
terug aan de talentvolle…
Morgenrood
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
224 eenzaam staat zij
voor het raam ziet
de maan oneindig
eenzaam tussen
kobaltblauw en
sterren gaan met
slapeloosheid
geslagen door plagen
van de dag
schreiend ontwaakt
in koele nacht
uit holle orkaan
als vriendelijke maan
haar toelacht geel en
zoet als een meloen
o, wonderdroom
zo schoon teer als
een zoen o,…
Aardevaartsdag?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
360 Hij schilderde een
sneeuwlicht venster
in de kobaltblauwe lucht
ervoor een wolk
een ongewone
het lijkt of Christus
in die wolk is opgenomen
en wat houdt Hij in de hand?…
De hand uit de hel
netgedicht
4.6 met 8 stemmen
157 ik sta voor het open raam,
en zie daar
rondom sterren de halve maan
in de kobaltblauwe
hemel staan
onder de lelijkheid van
steden en dorpen
mensen met pijnlijke gedachten
en grimassen, waar de blijde toeten
moeten boeten
kwam de hand uit de hel
greep naar mij
scheurde mijn klederen doormidden
stroopte mijn vel
legde mij het…
Spleen pour rire
poëzie
3.8 met 4 stemmen
2.578 Sophie-Fritz Stuckenberg zu eigen
Het meisje dat te Pampelune geboren tans te Honoloeloe woont
en in een rode lakkooi gevangen houdt
een kobaltblauwe papegaai
- zij schilderde hem met Ripolinkoeleuren
zoals gezeid de veren blauw
de snavel en de poten geel -
het meisje van Pampelune te Honoloeloe
dat om haar hoge hals heeft een krans van purperen…
Met liefde vastgelegd
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
398 Archeologie
Kobaltblauwe meren. Uitgestrekte woestijn
En besneeuwde bergen
Archeologische vindplaatsen
Verspreid over Iran.…
Kleur en geur
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
260 Alles omlijst door kobaltblauwe lucht,
Verre horizon als schone lijst,
Met vogels in hun verre vlucht.
Voor schoonheid is niet meer vereist.
Zó moet het bij de Schepping zijn geweest,
Vol rust, vol kleur en vrede,
Een wonder, een dans, een feest,
Wat niet meer is. Wat is de rede?…
Zandkunstenaars
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
154 hand
glijden rolstoelen met de toeristen mee
plezier en gevaar op de boulevard
ruggelings schommelend op de golven
uitgevaren op baren, niet bewust van 't gevaar
bewoog ze ongestoord : onder 't schuim bedolven
en dichterbij kwam hij, waar haar voetsporen staan
gegrift onder de wijde hemel, terwijl de bleke zon opklom
naar goud, uit kobaltblauwe…
Omdat het niet meer kost
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
265 verliefd te blijven op Delphine
op de woorden die zij schikt in gedichten
die mij smoren in kleuren en gewrichten
Zij vraagt niet om een antwoord of waarom
Innerlijk en uiterlijk blijft zij afgewogen
geest en lichaam één of voorbij de dood
Het liefst snij ik je open om te zien, te weten
of jouw binnenste verschilt van dat van mij
Ergens in het kobaltblauw…
Voorjaarsblauw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
190 Van kobaltblauw naar turkoois, steeds weer zijn het mooie
en smaakvolle genietmomentjes in intense beleving want hoe dan ook
zal het nog even duren voordat buitengewoon en niet-alledaags fenomeen verdwijnt
Niet lang daar zij al gauw een nieuwe dag met nieuwe kansen verwelkomt; een rust en vrede nabij.…
Hemelsblauw
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
195 Van kobaltblauw naar turkoois, steeds weer zijn het mooie
en smaakvolle genietmomentjes in intense beleving want hoe dan ook
zal het nog even duren voordat buitengewoon en niet-alledaags fenomeen verdwijnt
Niet lang daar zij al gauw een nieuwe dag met nieuwe kansen verwelkomt; een rust en vrede nabij.…