Vriend van het hart
Het is geen eiland
waar je mij aanraakt
de wereld is weidser
dan in mijn meidendroom
naast het tuinpad
van onze
zoekgemaakte illusies
groeien wurgplanten
voor ons, teder synchroon
en in de nadagen
van het bevrijden
onder een kobaltblauwe hemel
verwijder ik oude, grijze spiegels
en geef ik jouw spiegelbeeld
terug aan de talentvolle natuur
die voor ons lente speelt
met wat er overblijft
van onze wederzijdse genegenheid.
Inzender: Henk van Dijk, 10 april 2013
Geplaatst in de categorie: vriendschap
hart 4.0 met 4 stemmen 
1.203
1.203
Geef je reactie op deze inzending:
symboliek en verworven wijsheid in zijn opgenomen.
Zo natuurlijk, dat je bijna niet in de gaten hebt,
dat het een gedicht is!