Alle inzendingen over koot&bie

soepel mee Zonder of misschien ook met zeebenen moet men er zich dan kruipend voortbewegen op houten vlonders met steen in de broek er is een plasgoot voor het uitzicht naar benêe opstaan ging niet meer De President deed zelf open schreeuwde in olijk vlaardings vastgeklemd aan een klapdeur met bulderlach en bakkie thee Dirk van koot…

Zonder Koot en Bie, zou illusie werkelijkheid zijn geworden. Zonder Kees van Kooten en Wim de Bie, zou de Nederlandse taal veel armer zijn.…

clichémannetjes en zoetzuurtherapisten ik mis Koot en Bie toelichting: Wat voor weer zal het worden in Den Haag?…

de Rochebrune, n'importe qui Na 't weekend konden wij hen imiteren Die typen die hij met Koot liet jongleren In hun sektarisch clubje van Simplisten Die twee unieke taal-neologisten TV-iconen Kooten en De Bie…

Een held is dood, De Bie vormt met Van Kooten Een groot deel van ons collectief geheugen Met typetjes die zelden willen deugen En humor in geslepen taal gegoten De ouderen betreuren een genie De jongeren verzuchten: ‘Bim de Wie?!’…

Zo leuk, die oude sketches bij elkaar Ze startten het zo’n vijftig jaar geleden Maar wat Van Kooten en De Bie toen deden Blijkt ook vandaag de dag nog meer dan waar Wie is er nú zo leuk en actueel? Ja, Lubach, maar die gaat straks commercieel…

Na vijftig jaar aan koot en bie een ode Keek op de week is waarlijk tijdloos goed Zo goed als tijdloos: sketch in overvloed Zelfs nu nog actueel als onrustbode Met typetjes in 't collectief geheugen Waar men zich wekelijks op kon verheugen…

Woest en ledig was mesokosmos van hemel naar hel mystiek geweven in een droombestaan In de hartslag van de elementen heeft alles een verhaal om zelfs marilyn weer tot leven te brengen Kerf de toekomst van gisteren in schat no.44 begraven in matunda voor de eerste vlinder op origanum majorana Geen titel kwam ik…

’t Was dertig jaar sublieme televisie Perfect gemaakt met minimaal budget Trendwatchend en satirisch tot en met Met in het denkend volksdeel veel klandizie Maar ’s zondags anno nu in februari Lijkt toch het duo sterk op Gé en Arie…

Alleen niet in Taiwan, zover ik zie En als ik het niet weet vraag ik het Bie Of Koot, maar of die thuis is weet ik nie ...of is die M toch Em in Emily? Enfin, 't is nu eens deze, dan weer die Vlak voor het opstaan, als een stukje brie Wat voedsel voor de geest, comme toi, chérie!…

Beetje bie beetje wordt t stil in de regen op t Hogelaand. -------------------- Wizzelbörg (2009)…

'k Ben in mijn kot gebleven 'k luister naar de stemmen die er niet meer zijn het duurt nu al even en ik vind het eigenlijk wel fijn ach, wees niet bang het grote misbaar keert terug en dan wordt leven aan een slakkengang weer snel herinnering, denk maar millenniumbug maar jou zal ik dan wel weer horen ondanks het geloop en ondanks het gedoe…

Wat zat gij daar te staren naar die blomme en die bie; waarvan, waarin, waaronder ik het nut niet hoore noch zie?…

Zo welkom als de bie, die, aan 't ronken, wijl de last wast, terug met heuren buit uit de velden rijk beblomd komt, zo welkom zijt ge mij, gij, wanneer ge mij verzet met hetgeen uw zwervend vlerk- werk, al vliegen achter 't land, vand: mijn hoppelend herte klopt op 't aanhoren en 't verstaan, aan het ruisen van zijn stem…

poortje open, hond graag in kot dag in, dag uit zonder nadenken, lieve grote hond. poortje open, hond wil niet in kot uitzonderlijke dag één grote beet, hap knap klemmende pijn, open wond zonder nadenken, kwade grote hond.…

Hoe onwaarschijnlijk lijkt de dood als je vingertoppen over elkaar hoort schrapen en ze als golven beweegt, koot voor koot? Is de werkelijkheid zo verlaten? Hoe onwaarschijnlijk blijkt de dood voor diegenen die in een roes van clichés gezamenlijk een rooskleurige boot drijvende houden? Men voor al het zwemmen vreest.…

Maar de EU-vetpot lokt haar uit haar kot : van Euro's raakt ze opgewonden.…

De Belg moet nu blijven in zijn kot en wipt ze buiten die met het snot zo word je niet ziek geen corona piek wordt het virus verplet als een mot…

toen door naar schilderijen keek werd zij gezien door koot een schilder die zoals het leek dr mocht ze was een stoot die schilder koot bekoord door door vroeg waar ze van bestond ze zei ik draag gedichten voor ik schilder met de mond dit schept een band zei hij terstond hetgeen ie toe wou lichten hij vroeg daarom hoe zij het vond dat…

met de macht een vijg van kots dampt achter heuvels en dwaze moeders huilen zacht…

Ik nam van Griffioen en van Van Koot Pas na hun US Open-zege kennis Ze zijn begrippen in het rolstoeltennis Hun namen benne stiekem al heel groot Met weer een grand slam-overwinning binnen Regeren zij als zittende vorstinnen…

Mij is Een lange man ontvallen Artiest en virtuoos pur sang Hij, drieëntachtig, leefde lang Wij beiden haalden van de stallen De beste paarden, ik trok op Met een volbloed satiricus Genoot van zijn markante kop Uniek, zo een briljant genie Rust nu in vrede, Wim de Bie…

in de ether klonk een stem een eigen geluid en melodie een pionier met visie een man vol energie willem van kooten een icoon in radioland groter dan groots een ster die nooit dooft hij liet veronica golven op de woeligste baren opende vele deuren gaf radio nieuw geluid stem die verhalen bracht muziek die harten stal een brug voor…

Een bietje vloog een roosje toe: ‘Lief bloemtje, kijk eens: blij te moe Snel ik naar u op lichte vlerk, Opdat ik aan mijn honig werk.’ ‘Wees welkom, bietje, sprak de bloem; Uw vlijt verdient, dat elk haar roem'. Put uit mijn schoot al wat ge kunt: Het is van harte u vergund.’ En zie, voor 't einde van de dag Viel 't roosje neer…

Brand los, mijn hert, van al dat uw gevlerkte vlucht ombindt; brand los van kot en ketens, nu de wenende oge ontblind; brand los, mijn hert, 't is nu, 't is nu dat de hemelvaart begint!…

Ze strijden voor een zelfde ideaal, De heren Westbroek, Nagel en Van Kooten: Ze willen onze leefbaarheid vergroten En stellen daar de burger bij centraal. Maar wat ze nou bedoelen met die kreten Is iets wat Joost als enige mag weten.…

wind giert meeuwen woest spat ruig zee brult leeuwen kots zuurt huig zout bijt lippen touw snerpt strak boeg op klippen ik een wrak…

ze bekeek de catalogus het was winter er was niet veel tijd niet buigen nu voor de striemende kou hoeveel appels kan een boom dragen? welke smaken en hoeveel kleuren kan de boomgaard aan? in september smeten eekhoorns de appels op de grond ze lazen de post-its van de weduwnaar niet: pluk a.u.b. geen appels ze zijn nog…

De zweep over de meute dacht Van Kooten Hij zette toen zijn paardenmiddel in En trok de teugels aan in elke zin Zo vatte hij het volk flink bij de kloten Want warme ballen ja daar houdt ie van Die Kees het is en blijft..een vieze man…

Ik bracht mijn auto ook maar eens naar Pon Om net als Kamp een kortinkje te krijgen Van Kooten zei al: 'Samen voor ons éigen' Een beurt, vier winterbanden, en geen bon Was geen probleem, ze kenden me daar wel 'U bent toch van Gedichten punt enel?'…