Alle inzendingen over kroniek

gedachtes in kroniek summier in uitvoering of toegewijd en nauwkeurig gehaast in nonchalance een register van lotgevallen tegelijk een vergeetboek inkt verbleekt in onleesbaar van loodgrijze pagina’s…

Gabriel García Márquez; 6 maart 1927 - 17 april 2014 Vrij naar en uit: Kroniek van een aangekondigde dood; 1981…

Uit een kroniek van verdriet konden we ons niet laten uitdrijven en uit de zeearmen zwom je weg over de onstuimige jaren van het tij, de zwemkunst hoefde ik je niet te leren nu de handen de uren niet meer strelen maakt dat de dag vleugellam, diep begraven in het zand en extra lang, op de vloedlijn verstoof het inzicht, dat geluk…

hij staat in de rij altijd vrij, hij weet het al jaren voorbij het punt dat hij nog kon wijzigen wat een slecht idee blijkt te zijn geweest, bijzonder slecht maakt iedereen hem wijs je investeert in spraak in eigen woorden eerst de taal door je keel uit je bewegingsvolle mond tot in het te barsten hoofd van je toehoorder meer hoeft dat…

op een dag die ontspringt in voortijdig vergeten meldt mijn deelgenoot het nalaten van een voornemen ‘of we dit alsnog schriftelijk kunnen afhandelen’ voor het besef van ogenblikken is een klok te gehaast en voor mondeling akkoord is een kroniek te chronologisch rest stilzwijgende verlenging van inschrijving…

vakantiemaand bij uitstek Ook de JordaanDichter gaat op vakantie Naar Duitsland, naast Spanje, zijn lievelingsland De Duitse taal zijn lievelingstaal De Duitse toeristen in de Jordaan Pikt ie er zo uit met hun ‘Dengels’ Tot verrassing van hen snel in het Duits overgaand Het is augustus De komkommermaand zoals dat wordt genoemd Maar niet voor de Kroniek…

Geef mij maar Amsterdam en dan met name de Jordaan met straatjes rechttoe rechtaan en dan ga ik met een banaan straatjes strekken, benen rekken niet meer mekken, maar als de gekken van noord naar zuid straatjes dekken met van oost tot west gezonde bekken in het knikkie geen stickie maar 'n stukkie banaan zie mij als JordaanDichter nou…

Getekend ligt jouw Levenslied, temidden van jouw Zon- en Zuidzijde. Jij bent lekker breed en niet te kort, ten allen tijde. 's Ochtends lang genoeg voor MORGENROOD, 's Avonds niet tekort voor AVONDROOD. Jij gaat mettertijd mee met de moderniteit. Van voorheen waterig midden naar versteend tapijt. Jouw Westenwinden woeien en waaien van Oud-West…

vandaag vond ik een lach in de kronieken van liefde verwijderde spinrag met tijd zag blijdschap en openheid bladerde terug las scherven geluk in een eindeloos verlangen een bloem nat van tranen verwelkt zonder kleur slechts de geur was op het blad blijven hangen de lach van vandaag is de vraag naar het nog ongeschreven wit…

jij spreekt al zolang blijft de oude al zwijg ik vaker in de herfst vlucht weg voor mezelf om te genezen de herfst verkleurd mijn voeten, handen, mond en ogen ik zal dit seizoen weer overleven ink letters als een gebed op het ongemak van ziekte soms zwak, na al dat tobben kom ik steeds weer bij jou ik hang aan ’t oude of het nu gaat…

ik schrijf met het laatste licht van de winterzon de wende komt snel weerom voor langere dagen die om meer woorden vragen voor het verhaal van de dag nog heb ik niet alles afgesloten de korte dagen hebben niet lang gesproken in het herfstige papier kleurde chaos en afval hun resultanten de ongeordendheid in de geest van mensen was…

Wij allen zijn monaden Wij dansen op en neer Wij hinken heen en weer Op steeds andere paden Wij zijn bezielde vonken Op weg naar de mystiek Akasha De Kroniek Voorlopig vreugdedronken Wij vallen terug of stijgen Op weg naar het Niet Iets Naar Heelheid in het Niets Waar wij weer vorm verkrijgen En eindelijk ervaren Waarom wij pelgrims…

Ze diende niemand van repliek al dreven ze de spot met haar dan nog, geen woord in ‘t openbaar bevreesd voor dat vilein publiek zocht zij beschutting in de kerk want daar, bij haar geliefd triptiek van moeder, kind - het scheppingswerk – was zij gelijk ’t perfecte naakt en pas misvormd in haar kroniek normaal geboren, gek gemaakt.…

haren kraakten web brak verbleekte hangende kruinen van zee-anemonen oprukkende grijstonen in tranen in kastanjehulzen mijn kromgetrokken handen tussen je krachteloze tanden het slotaccoord van onze inspanning klonk als een verloren kroniek de bergen lagen geestesziek en comateus als lakens in ons verlaten bed we zaten aan weerszijden…

Ik kijk uit mijn ramen tegen huizen aan Zeg ook maar tegen de daken Ik kan ook bij de overburen naar binnen kijken maar gelukkig ook over de daken heen Ik zie dan de blauwe of grauwe lucht de wolken, de regen spetteren, voel de sneeuw ruik het hout wat in rook opgaat ’s winters en In de zomer uitgelaten mensen op dakterrassen Ik zie ik zie…

De blinde antwoordt beleefd op alle vragen -- niet aan hem gesteld.…

Was het vroeger Nederland de oorlog, de februari-staking die in de Jordaan begon later de beoogde afbraak van de Jordaan zette de Jordaan op z'n kop en was niet op d'r mondje gevallen Nu is de Wereld aan bod want die veranderende wereldorde gaat ook de Jordaan aan dus het zal mij niet verwonderen als de Jordaan uitloopt, oploopt in…

natuur- en andere goden De wolken zweetten zure regen Haar voorhoofd motregende pijn Het water werd pas rode wijn Na ‘t lezen van zijn ‘je genegen’ Haar lijkwade viel op de grond Ze stapte naakt het zonlicht binnen Rekte zich uit, herboren, kwiek Veegde de lijmrest van haar mond Voelde weer hart en huid en zinnen Begon haar zoveelste kroniek…

Decennia vervuld van geest gebroken door vervreemding De waat’ren hebben toegespoeld een ongeleefd verleden Toch komt eenmaal, luidt een kroniek de terugkeer van de koning Onuitroeibaar nageslacht zijn dochters en diens kroning O, koningstroon van zilverschoon wiens plaats is omgestoten De bladeren liggen in het rond gevallen van de bomen…

Voor weinig geld van Internet geplukt Een literair historische kroniek Geschreven voor Oostindisch doof publiek Door Rudi Kousbroek die ermee verrukt Het schudt je wakker wat er staat gedrukt Het maakt een lezer kwaad, melancholiek Rijt wonden open, maakt van heimwee ziek Het hekelt, hoont, gaat onder haat gebukt Voor hen die zich voor…

ergens had ik jou geplaatst tussen de kroniek van misvatting en de verzen van een belijdende, het hoorspel lispelde voorspellingen van een orde die haaks op mijn reikwijdte stond *** jij schraapte vlokken schuim van elke golf die mij overspoelde, bouwde een kerker van het witte nat en boeide me met de wind die nooit ging liggen je kon het…

Boeddha versus God Muziek als pleisterplaats, dat merk ik wanneer het treinstel me bedondert en dode vogels langs het spoor de klavers voeden met het bruin van massa en bederf nog juichen de reizigers ze proberen de bielzen te tellen van de evenwijdige spoor van wie ze denken dat die hen komt vergezellen zal het eind – het baken –…

Er valt veel te zien in de Jordaan Maar ook veel te bezien En te herdenken, gedenken De roods van menige Bekende Nederlander Ligt in onze Amsterdamse Jordaan Waar menig BN-wiegje heeft gestaan In de maand oktober 2021: Johnny Meijer, Zwarte Riek en Willy Alberti Klinkende namen, krachtige personen En je bent pas echt dood Als ze niet…

Decennia vervuld van geest gebroken door vervreemding De waat’ren hebben toegespoeld een ongeleefd verleden Toch komt eenmaal, luidt een kroniek de terugkeer van de koning Onuitroeibaar nageslacht zijn dochters en diens kroning O, koningstroon van zilverschoon wiens plaats is omgestoten De bladeren liggen in het rond gevallen van de bomen…

Net voor de nacht viel Kwam hij vertellen Voorafgegaan door Die Melodie Hij kon meeslepend Weloverwogen Een leven vatten In belletrie Hij schreef kronieken Vaak in een setting Die toen al ophield Om te bestaan: Zo’n Amsterdamse Verbruindemuurkroeg Die gerestyled is Of dichtgegaan Dus toen de dood kwam Was te voorspellen Hoe…

terugblikken om vooruit te kijken naar een wereld waarvan jij droomt in de spiegel van de tijd is verjaren tweezijdig reflecteren op wat je deed en wat je doet in een wereld die jij wenst in de spiegel van de tijd ont-wikkelt zich jouw leven magisch weerschijnend in door jou gevormde plassen waarin zich het verjaren tot toekomst laat kronieken…

gevoel waar dit seizoen op broedt ruwe regens smeken de grond om zeeën van verdriet aan te maken, armoe hangt aan de twijgen en de geur van gaan is een binnenkomer voor de late gast de winter loert vanuit het wolkendek en bekommert zich alvast om een nieuwe kou te schenken die deze bolling van de aarde kan opslaan in haar nog te schrijven kroniek…

Het natte strand verwaaide niet en niets veranderde aan het zicht waarin een liefde moet gedijen, geluk stroomt als stipje aan de horizon, de schoonheid blijft achter, onder een overspelige paraplu, een kroniek van verdriet, tot de bui weer overdrijft.…

Uit een kroniek van verdriet, we ons konden ons niet laten uitdrijven uit elkaars zeearmen, je zwom weg over de onstuimige jaren van het tij, de zwemkunst hoefde ik je niet te leren nu de handen de uren niet meer strelen maakt dat de dag vleugellam, diep begraven in het zand en extra lang, op de vloedlijn verstoof het inzicht, dat…

DE HAZENSTRAAT, HET 10E STRAATJE Ik wil wat vertellen over mijn straatje mijn Hazenstraatje, ons 10e straatje het stukkie straat tussen Laurier- en Elandgracht waar ik in woon en bezig ben met dat wat me bezig houdt de mens, lief en leed en leuk want weet u, weet jij lieve lezers (m/v/n) het leuke aan de populaire 9 straatjes is ze,…