Alle inzendingen over kwatrijn light

Distichon 43 Dichterswaag Te ‘light’ vond men zijn ‘verse’ en dus kreeg hij geen beurs. Distichon 44 Kortweg Ik ben, ’t is gek dat ik het zeg, kwatrijniger dan Korteweg. (Onlangs is van Anton Korteweg een bundel verschenen met 40 kwatrijnen, getiteld ‘Voor mannen is het niet erg.’…

Ieder is er goedlachs en niemand is er arm. Het is er prettig warm. Het regent alleen ´s nachts.…

(Nog meer light verse die het kwatrijn overstijgt: Zoetjes, Plannetje, Uitersten, Schoonmaak, De Grote Slag, Parijs 5 - 2 rue de Latran, Knotwilg, Gordon dicht, Knopeloos, Dirty dancing, Boe! Wow!, Methusalem, Krantengedicht, Mijn critica, Kakkerlak, Billen)…

[Senryu-light] "Bláffende honden bijten niet," zei de valsaard toen zijn Hector zweeg.…

[Senryu-light] De karateka slaat zichzelf kwaad voor z'n hoofd en breekt zijn hersens.…

als ik echt een dichter zou zijn als ik schreef voor echte mensen mensen las men kwatrijn kwatrijn kon ik mij geen betere herdenking wensen als ik een echte dichter vond de lezer gedichten ergens tussen Vasalis en Bloem leunend tegen Kopland en Kouwenaar verscholen achter Komrij een werk van mij mij daar…

light verse dood is de truuk van het grote verdwijnen je bent zó vertrokken 't is net als bij treinen…

jij klinkt als een sleutelbewaarder van menig kwatrijn laat mij voor eens jouw gevangene zijn…

(Voor Matthijs van Nieuwkerk en Özcan Akyol) Er ging ineens een licht op bij Matthijs, Het genre light verse! ‘Iets uit het verleden, Dat niet meer wordt beoefend in het heden,’ Zo sprak hij, zonder kennis of bewijs. Toen ik dat hoorde, dacht ik: serieus? Lees deze bundel maar, Matthijs en Eus!…

Jan Klaassen en Kwatrijn vier dichterlijke zinnen over liefde en venijn en opnieuw beginnen…

light verse normaal gesproken heb ik Bart Chabot best wel hoog maar zijn bewering dat de meeuwen een vliegbrevet hebben gaat mij wat ver vissen hebben toch ook geen zwemdiploma…

Die na mij komen, lezen mijn kwatrijnen. Zij zullen sidderen, als zij verstaan, Met welk een marteling van hartepijnen Ik zingend door het Leven ben gegaan.…

Die na mij komen, lezen mijn kwatrijnen. Zij zullen sidderen, als zij verstaan, Met welk een marteling van hartenpijnen Ik zingend door het Leven ben gegaan.…

De pinguïn balanceert op een takje rozemarijn bezaaid met blaadjes van cupriet in azijn de kerkuil strijkt neer op het exotisch uurwerk het is nu seizoen voor weergaloos kwatrijn…

In de zandloper loopt het zand in de richting van de hand die hem plaatst. we kunnen hem blijven draaien, hij breidt niet uit, de ons aangemeten tijd. de kleren van herinneringen verbleken aan de waslijn van de eigentijdse wind, in dat prisma zie ik alle kleuren breken, berouwvol voor elk berouwvol kind. de schors bewaart de symbolen…

Ollekebolleke Werd ooit bedacht door de Koning van ’t light verse Dé Doctor P. Fout, roept u nu in de titulatuuraanhef soms zit het metrum dus even niet mee.…

Een dichter in ‘t mooie Delwijnen, gespecialiseerd in kwatrijnen, vindt limericks niets. Ik mis, zegt hij, iets. Er lijkt steeds een woord te…

Het laatste der begravenen verging tot stof en as en door de wereldkring drijven in ijle zweving hun atomen als wolken ver in een luchtspiegeling. ------------------------------------------------------------------------------- uit: de Rubayat (1911) van de Perzische dichter Omar Khayam…

Mijn beter ik en ik streden erop of eronder Mijn beter ik bezweek nu ben ik, goddank, zonder ---------------------------------------------- uit het werk van J. Goudsblom (1932)…

. --------------------------------------------------- uit: Nalezing VII (1926- 1928) Kwatrijnen…

Zij slaan verrukt al mijn ellenden gade. Laat, als een spons, hèn zwellen van het kwade. Zij wachten ongeduldig op mijn dood. Bed hèn op wormen en dek hèn met maden.…

In vrome afschuw ben 'k door hen versmaad. 'k Zou , meelij smekend, knielen op de straat, Maar mijn verachting spuw ik voor de voeten Der huichelaren in hun plechtgewaad.…

Wat baazlen zij van zede en wet en recht. Die zijn zo grillig als een vrouwenvlecht, Dan glanzend en dan streng, los en stijf saamgebonden, Altijd verwarrend en maar zelden echt.…

Bedenk, als mensenwoorden krenkend zijn: Gifslangen scheiden niets af dan venijn. De spraak weerspiegelt 't wezen van de spreker. Het varken noemt het edel renpaard zwijn.…

O minnespel en zoete beuzelpraat, O sleutel waar het hart mee opengaat. Wat maalt de liefde om kennis en om geld. Zij wil de gloed van handen en gelaat.…

Wat voor een juweel rododendrons in bruidswit wat voor een struweel en de zon er bovenop…

Een merel in 't struweel goud zingt in zijn keel een drukte heen en weer heesters botergeel…

Zo klaar was lang niet meer het water van de gracht er dreef een zwaan zo wit als had zij het kasteel gepacht…

Een vroege herfst blaast door het dunne lover, alweer een jaar is bijna zinloos over. De schemer valt, ’t al om ons heen vervalt, wij werden zwakker, suffer, blinder, dover... Wij sterven, en ons Land sterft om ons henen... Niets bleef dan regen, dorre bladen, dode stenen, de wind rukt aan de bladen en de bomen… Kilte en mist, ons eigen…

. ----------------------------------- uit: Kwatrijnen (1919)…