Alle inzendingen over liefde leven tijd

terwijl ze toezien hoe alles komt even blijft weer verdwijnt wortelen ze zich in elkaar doorgronden de diepte op zoek naar onwankelbaarheid de kracht van hun gehechtheid met bloei in de kruinen als eindeloze lente te verwoorden…

Het liefste van voorbij is zo verweven door mijn leven als een bundel gouddraden verkregen uit het vlas het voelt nog steeds zacht strelend als zoete bloemengeuren in een zomerlied die mijn dagen doen kleuren dat helend opklinkt uit verleden hoe intens onze liefde was…

Leven kent al vroeg plaatsen waar jij kinderen gaat krijgen jij stappen gaat zetten en waar jouw tafel lang zal staan, kent allang de plekken waar het allemaal deels zal gebeuren jij liefde zult ontdekken en kennen maar soms ook zult treuren.…

Er was ooit een tijd, dat ook ik naar school ging graag of niet, je ging er was ooit een tijd, dat ik werken ging graag of niet, je ging Er was een tijd, dat ik verkering kreeg graag of niet, je deed er was een tijd dat ik trouwde, graag of niet, iedereen deed!…

Ik vloog de baren op en af Met haar, die tot een helse straf Mij nieuwe liefde in 't herte gaf... Maar, God, ik ben geen schipper, Hiphip, hoezee, hoihoh!…

als de kast, de vaas en het gordijn, als een Stonehenge in het klein het grote teken geven: aan jou geef ik deze nieuwe lente: nog weer een keer geeft het leven precies genoeg om van te leven.…

terug van waar ze was de straat met een geur van olie en benzine de pizzeria en kebab en uitlaatgassen en kut alweer de fiets gestolen alles is weer zoals het altijd was passend als haar oude favoriete jas hij loopt weer als vanouds door het altijd eerlijke bos hoort tussen het kloppen van de ijverige specht een overvliegende koekoek…

Wanneer ik van de lucht kon leven, zou dat geweldig zijn, wanneer ik van de liefde kon leven zou dat enorm zijn, wanneer ik van de complimentjes kon leven, zou dat fenomenaal zijn, maar ik kan niet leven van de lucht, de liefde of anderszins.…

Vonkelt er een straal der zonne, lachend in het hart der bronne, borr’lend zingt ze in heilige wonne: liefde, liefde zoet! Kom, terwijl die zielestralen van het liefke in mij dalen, zal ik moedig haar herhalen: liefde, liefde zoet!…

Men zegt dat leven eeuwig .... terwijl het zo kort ... ... tot op die dag, die tijd, dat uur het leven stopt ... ... niet eens voor altijd zelfs dat is er dan niet ... .... nooit weer ?…

Een vrouw in barensweeën die schreeuwt van pijn en daarvoor wordt aangeklaagd omdat ze niet het voorbeeld van perfectie voor de wereld kan zijn .…

Elke behoefte komt voort uit angst voor gescheidenheid van het Zelf Relaties zijn bedoeld om gescheidenheid te helen Als je die gescheidenheid heelt Zijn je behoeften niet langer een afspiegeling van angst en onzekerheid…

Een lied en de liefde de liefde en het leven het leven en de dood, overlopers als spionnen in zandlopers, in de klauwen en het kluwen van de tijd !…

Ik kom je als een betovering wel eens tegen, maar in mijn hoofd kruisen wij dagelijks onze wegen. Jouw magie heeft me volledig in haar macht, helaas hoor ik echter niet die woorden waar ik zo smachtend op wacht. Je slaat telkens weer jouw vleugels open, en vliegt dan van me weg, Waar ik ook op blijf hopen, ik heb het me zelf al zo vaak…

Vergankelijkheid stimuleert ons steeds verder te gaan in de tijd.…

Eerst is het dromen Daarna krijgt het vorm We leven liefde Genieten enorm Als de avond Glijdt in de nacht Is het tijd voor Mooie dromen Wij dromen de Nacht in daden Het einde voorbij Beide in een Heerlijke roes Als onz' liefde Het wíl en wácht Wordt tijd van gaan Tijd van kómen Eenheid nabij Op ruim 74 graden We leven…

Soms word ik gek van al het leven dat ik wil leven, maar dat niet past in de tijd die er is Emoties lopen me in de weg ze woekeren en vullen de tijd die er is Ik moet ze kwijtraken met liefde want met harde hand lukt het niet in de tijd die er is om mezelf open te breken en mijn aandacht te verleggen naar de zon in het leven van…

De tijd zal het ons leren, Ik wil die liefde weer proberen. De liefde die is mij weg geglipt, Het bracht mijn leven in een dip. Ik wil het leven weer omarmen, En mij aan jou liefde warme.…

De tijd zal het ons leren, Ik wil die liefde weer proberen. De liefde die is mij weg geglipt, Het bracht mijn leven in een dip. Ik wil het leven weer omarmen, En mij aan jou liefde warme.…

je lange slanke vingers manipuleerden behoedzaam de tijd met magie en vergetelheid hun verlokkend wenken gaf ruimte en vorm aan een nieuw creatief denken waarbij intuïtie aangesproken werd die zonder taal zijn eigen verhaal regisseerde je miste routine maar een artistieke re-birth opende wegen sloeg nieuwe paden in waarbij…

het is nog niet voorbij de groene wei met madelievenkransen het hoge gras waartussen wilde bloemen zich verschuilen voor het huilen van de wind daar bloeit fantasie in kleur maar het is nog niet de nostalgie van al gebeurd in een doorlopend spektakel showt dit mirakel zijn scheppingskracht in onverwacht hemelse pracht…

Ziel vol passie met een vleugje goddelijkheid Als ik je ogen zie Je spreidt je vleugels vol veren van licht Vlieg met me mee door de spiraal van tijd Naar onkenbare hoogte waar het leven voelen is Jouw ziel samensmelt met de mijne Waar we cirkels vormgeven In de rest van tijd.…

Terwijl ik aarzelde, me verbaasde je drie keer kuste, mompelde je iets over geestdrift Bekeek de schilderingen in je huid de ring door je onderlip je handen waren zo koud dat ik hen zachtjes masseerde een vuist maakte van je hand en draaide op de gewrichtjes in de pols, je wist wie ik was een stem in het duister die je troostte met dat…

samen leven alleen als de wekker is gezet begint in het donker onze tijdloze pret…

ik heb je geen gezicht gegeven niet ingekleurd wat blanco was jij kwam naar mij met open vizier en een lach op je lippen die gaf ons de sleutel tot nader en dieper contact wij hebben de tijd nieuwe structuren gegeven door samen verder te leven in het plukken van de dag sprankelt jouw lach gouden minuten tot uren…

Als ik straks 80 ben Versleten ben Vergeten ben Wat ik gisteren heb gegeten Veel van dat ik heb geweten Als ik 80 ben Wijzer ben Grijzer ben Ik in mijn stoel zit en beef Mijzelf afvragend waar tijd bleef Als ik 80 ben Door de tanden van diezelfde tijd gebeten Twee woorden ingesleten Ik leef Als ik 80 ben Mijzelf heb vermenigvuldigd…

zoekend, wensend, vergeet je te bestaan. want zeg nou zelf, het voelt wel goed maar al heel snel weet geen van beiden hoe het nu verder moet. ook dat is goed. goed, op onverwachte momenten wandelt datgene wat je niet zoekt je weer nieuw spannend tegemoet. en dat is goed. alles begint dan weer van voor af aan, verbijsterend hoe snel…

geef mij wat glas dan breek ik transparanten vervaag ik licht tot mat verstrooid naar alle kanten ik wil onzichtbaar zijn in niets gevat beelden die ik bouw vandaag verkleuren in het perspectief van morgen schaduw vouwt zijn lijnen voor de nacht als de zon in ondergaande rust geniet en maan gewassen als zijn spiegel ziet ik speel…

hoe mijn huis ons laat wonen en jouw huis de mijne is wie o wie glazuurt de pannen poetst de vensters babyblauw ik leef in samen, met jouw verhaal verlichten slechte tijden met wat schraal gepraat, ach laat toch de stemmen zwijgen waar liefde lichter is als steen, zwaarder dan welke nacht dan ook drink ik mijn bittere uren aan het gelag…

wat doe je met mij, tijd ben jij de auto die me overrijdt en later met je tanden alle namen van mijn steen afslijt ben jij mij toegemeten toen ik geboren werd dat is weer vergeten ken ook niemand die jouw lengte heeft gemeten tijdens leven en die ook alles heeft gegeven maar ik moet gaan bestaan kent echt geen eeuwigheid jij…