inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.396):

ons huis

hoe mijn huis ons laat wonen
en jouw huis de mijne is
wie o wie glazuurt de pannen
poetst de vensters babyblauw

ik leef in samen, met jouw verhaal
verlichten slechte tijden
met wat schraal gepraat, ach laat toch
de stemmen zwijgen

waar liefde lichter is als steen, zwaarder
dan welke nacht dan ook drink ik
mijn bittere uren aan het gelag dat
ik vooruit betaal

slechts voor jou, voor jou een tafel
rijk, elegant in een frivool gebeuren
staakt het vileine met kleine hand gebaren
terwijl ik me zetel op het

fauteuil die haar kussen deelt
met de pluisjes van ons verleden

Schrijver: elze, 26 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: emoties

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 52

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
1 september 2019
Het huis waar liefde woont met als z'n herinneringen.
Mooi Elze.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)