Alle inzendingen over madelieven

Met zorg hield ons bedroefde kring De adem in, om acht te geven Hoe in haar borst de stroom van 't leven Nog flauwtjes op en neder ging. Elk onzer fluisterde zo zacht, En stond zo machtloos op zijn benen, Als hadden we elk zijn eigen kracht Haar tot de doodstrijd moeten lenen. Door vrees en hoop werd evenzeer Ons hart misleid, bij 't…

Zij zeggen : „Laat uw dwaas vooroordeel varen! Daar is geen God, die antwoordt op gebeên; 't Oud Bijgeloof had tempels en altaren: De Wijsheid onzer eeuw behoeft er geen. De honger nijpt, de pest ontvolkt de straten, Uw kroost ligt krank en worstelt met de dood: Verbijt uw leed! Wat zou uw bidden baten? Geloof hen niet, en klaag aan God uw nood…

Jan lag te slapen in zijn wagen. Schelmen komen En spannen Blesje uit, en tijgen op de rit. Ten laatste, Jan ontwaakt. „Hoe?" roept hij uit: "Wat's dit? Van tweeën een: men heeft mijn paard mij afgenomen , Of ik nam, in mijn slaap, een wagen in bezit."…

Het hart blijft jong en wordt niet oud, Wanneer 't zich fris en open houdt, Om al wat menslijk is te voelen; Te voelen wat een kind verblijdt, En wat er door de geest moet woelen Eens jonglings, in zijn schoonste tijd. Die zijn verleden in zich draagt, Blijft jong, al is hij welbedaagd…

De vertroostingen Gods zijn nooit te klein, Hoe groot het leed moog wezen. De God, die ze schenkt, en ons lijden gedenkt, Zij eeuwig gedankt en geprezen! Houd dan moed onder 't kruis! Hoe zwaar het drukk', Het zal u nooit verpletten. Rijze 't leed voor uw oog als gebergten omhoog: Het geloof kan ook bergen verzetten.…

boerenwijsheden gras, melk en madelieven natuurlijk gerijpt…

----------------------------------------- Openingsgedicht bij de dichtbundel 'Madelieven' (1869)…

Geen bergruggen, lawines, watervallen in dit land, alles details een slootkant madelieven. Hollandse kikkers. De mensen zijn reusachtig. ----------------------------------------------- Uit: 'Het geheim van de miereneuker', 1987.…

Maar op een dag die pauw zich schreeuwend meldt, mij voor de keuze stelt het doodlopende pad te verleggen naar zijn believen en terug te brengen naar mijn roots, bleek de ultieme toets, overleving door het hoofd te buigen, naar een wereld vol bestendige madelieven,enkel die kreet bleek mij te overtuigen.…

de grens tussen jullie en mij een border beplant met witte en roze madelieven alleen gelaten met een handvol zaden blijf ik nog wat en wacht op regen en zon ------------------------------------------ Uit: de bundel: "In een herfst geboren" 1977…

Wat ooit papavers en madelieven waren aangetast door een stortbui Schuimkoppen in een rauwe, blauwe vlakte. Versnippering van weefsel. Morgen en dan pas overmorgen: Bedolven onder ontredderde gebaren. Nodeloos zwelgen in het zweet Dat mijn rug laat rillen. Het antwoord weigeren Tot het bijt in mijn geheugen.…

(ongrijpbaar ligt jouw tastbaarheid buiten mijn bereik…) ik strek me, rek mijn armen verder naar het grote niets en vang het liefste waar ik me laaf aan al het mooiste dat je was in tijd, begraaf ik narigheid maar dat is zwaar en lukt me niet blote voeten in het gras voelen eindeloos jouw madelieven…

dagen vol licht en blauwe verten de zon geurt in versgekapt hout verwarmt geelhartige madelieven en ‘t veelbelovend fluitenkruid ook donzige zoemende hommels en trage lieveheersbeestjes vogels kunnen hun geluk niet op die optimist fluit in een groot koor (een logisch vervolg op de optimist)…

ieder jaar weer word ik verliefd op jouw lentemuziek die klinkt in je stem waarvan de kristallen tonen verwaaien in warme wind speels fonkelt de melodie van je ogen in kleuren die alles beloven zacht dirigeert lichaamstaal het bloeien van onze bloemen naar de voorjaarsfinale weer luidt het geel wit van duizend madelieven jou in…

Het grotestadskind schrijvend aan haar grootvader, zegt niet: men noemt mij mager, een klein kreng waar straks madelieven in een kring omheen zullen staan -, maar: 't is erger met mijn pop sinds u daarbuiten woont.…

Ik wil kiezen voor effen velden lopend door het fluwelen gras tussen madelieven waar zelden een doornig roosje was. Wandelend door heldere zonneschijn die mij mijn hart verwarmt zal dan van liefde dronken zijn als jij mij daar omarmt.…

geen vorst vandaag de winterkoning zingt zijn lof op vroege lente, luidkeels stapt de morgen deze wereld in het gras draagt speels wat tere madelieven voorzichtig wit in breekbaar groen er schuiven auto’s langs ze snellen vol bravoure het donker uit geen ruit met ijs slechts ramengrijs met vuile strepen volledig in gewone doen…

De wereld ziet er anders uit Langs de randen van het fluitenkruid Waar berkenblaadjes wiegen En vlinders langs je vliegen Hier mocht je rusten in het gras Waar een droomwereld in je was De wereld tussen paardenbloemen en madelieven Gedachten spelend in gerieven De zon heeft z’n warmte gebracht Ogen dicht en een dromende lach Innerlijke…

Vanaf vele perken schenen zonnebloemen madelieven lachten in gras op het gazon overal hing rozengeur. Op het water dreven zeilen tussen oevers wuivend riet toegezwaaid door wilgen spiegel van blauwe hemel die vertelde in een zachte bries van nog vele dagen zonneschijn.…

ik gebruik het zachte nederlandse schrift dat naar boterbloem en madelieven geurt dat polderend haaks op rechte lijnen staat vaak innemend vriendelijk als het om teksten gaat waarbij de maatschappij mijn klankbord is in normen en waarden die tijd en opvoeding paarden ik behoor tot een groep die kennis van zijn roots uit…

Lente in de winter meibloemen in maart hagelstenen in juni herfstblad in de zomer madelieven in oktober alles is mogelijk. de natuur vertoont grillen ze keert de seizoenen binnenste buiten ze verrast ons met hoosbuien naar een strenge winter kunnen we wel fluiten.…

Hoe kook je slakken zonder schelp absorbeer de overvloed aan water met het zoutvaatje verstopt ik loop afgesleten treden blootsvoets, de blaren kapot het zachte eelt moegestreden wie legt mij uit hoe blijft het schrift schoon de handtekening standvastig in trillende vingers ik raap de peuken en verstrooi as, in bloeiende weides madelieven…

ik wist je te wonen in je glazen huis lente bracht haar eerste bloemen op de wind bij je thuis je decoreerde en schikte de kleuren van zon die in jouw vazen zijn voorjaar vond op het wiegen van de eerste madelieven danste je het prille groen rustte de middag in een spiegelende tuin op het zwart van de aarde waar het leven dit…

Hoe groen is alles nu: de mei vult duizend tinten in die later niet meer te vinden zijn; de wei bezaaid met madelieven, wortels water drinkend uit de bron of uit de lucht. Mijn hart wacht wel nog, kent verlangen, soms heimwee ook, maar zang en zucht ze blijven hier aan kleine dingen hangen.…

Hoe groen is alles nu: de mei vult duizend tinten in die later niet meer te vinden zijn; de wei bezaaid met madelieven, wortels water drinkend uit de bron of uit de lucht. Mijn hart wacht wel nog, kent verlangen, soms heimwee ook, maar zang en zucht ze blijven hier aan kleine dingen hangen.…

dan bakken wij appelpannenkoeken naar believen en vlechten een krans van rozen en madelieven.…

De herfst is veel te vroeg begonnen; ik heb de heide niet in bloei gezien, het lachen van de madelieven niet genoten, het onkruid niet zo hoog zien groeien als altijd… Maar velen gingen die ik goed gekend heb; de ene jong, de andere oud, maar niet het gloeien van het goud van tere liefde dat de wortels voedt en drenkt.…

die verlepten als verdroogde madelieven. Van het dagsucces tot wat ontspoort. Van wat vandaag is maar niet per definitie tot morgen behoort. Soms leeft men het leven voor de doelen van de korte termijn. En lijkt het gevangen in zijn eigen dromen te zijn. Speelt het een spel na een onverbiddelijk kortstondig verpozen.…

Voel zachte bries door kruinen stoeien strijkt over ‘t nog dorre veld wachtend op het groene gras waar straks madelieven bloeien sneeuwklok en krokus hebben verteld dat lente en zon ras zullen komen dan verschijnt ook snel eerste blad aan de bomen.…

Als kinderen kransen strooien in de augustus-zon, getooid met universele linten, geschetst in aquarellen van lavendel, in onbelaste onschuld zullen dragen als de kleinste danseressen op de spitzen, stelen dansend madelieven uit het vers gemaaide gras, speelsheid met libellen delen op een geaard gazon, gedragen op kristallen vleugels…