Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 86.648):

Overdenking

De herfst is veel te vroeg begonnen;
ik heb de heide niet in bloei gezien,
het lachen van de madelieven niet genoten,
het onkruid niet zo hoog zien groeien als altijd…

Maar velen gingen die ik goed gekend heb:
de ene jong, de andere oud,
maar niet het gloeien van het goud
van tere liefde die de wortels voedt en drenkt.

Niets van dit alles wat het leven schenkt
heb ik bewust doorvoeld en dankbaar meegedragen;
ik hield het vaak bij zuchten en bij klagen

omdat het leven minder leek dan wat het ooit beloofde.
Toch is nog niets voorgoed voorbij;
het vragen blijft, het oeverloos verlangen.

Zoveel wat niet in woorden is te vangen.