Alle inzendingen over mager

front en weten van geen zorgen, van geen plichten je kunt ze nooit van arbeidsdrang betichten ze existeren slechts als vagebond wellicht is er een zweem van jaloezie omdat ik veel te zwaar ben om te zweven mij slechts ontpopt heb tot een mopperkont de ponden binden mij aan slappe grond toch vind ik troost in dit verlicht gegeven: hoe mager…

moest denken aan de dood een personificatie van de mens wat botten in zwart gekleed een kap over het hoofd waarin twee punten blauw er was ook nog een zeis scherp als een scheermes er was ook nog een zwaard want verschil moet er zijn zoals HEIN die altijd in hoofdletters gaat en praat…

ik hou van je magere armen ik hou van je kleine borsten ik hou van je ribben die ik tellen kan ik hou nu eenmaal van mager ook als ik boodschappen doe bij de slager…

Er was eens een ambachtelijke slager Zijn koeienvlees was altijd mager Zijn luie vrouw was echter baggervet Die heeft hij op dieet gezet Ze is nu slank en ook nog minder trager…

hier die zeis, gij bleek skelet, en doe die kap eens af dat ik verdorie zie wie ik op zijn smoelwerk veeg gij wilt mijn leven? hier, ge krijgt het verpak ik het in papier of in gestrikte schrikkeldraad ik zal wel sterven heb wat geduld en pijn dan zoals ik…

Te twisten als zwermen bijen, vol ijver met de taal hun raten te vullen, om tot een hymne te breien, een magere lofzang op een vluchtig epos, waarin de goden elkaar beminnen en van de literaire honing smullen, op hun bizarre tocht, de emoties laten gisten, tot aan de gewraakte tonen die ik zocht, om dan een draak te moeten onthullen…

Een vrouw in vooroorlogse bikini ligt naar haar best appetijtelijke vetrollen te staren. De patatkraam is nog open, ze waggelt er als een vetpatiënt naartoe. Ik sta graag onder die harde straal water die mijn lichaam masseert alsof het een hardhandige vrouw is. Er was een opgewonden vrouw, die zodanig bukte dat ik schaamliplezen kon. Aan de…

In plaats van ‘Mager’ moet dus voortaan Hein gezellig dik, volslank of mollig zijn.…

vinden kan, een slingerend uurwerk tussen beide polen, zo wordt ik bij al hun slachtoffers opgeteld, moet ik leven naar het oordeel van de doden, of moet ik kiezen zonder beide te verliezen, maar wat geeft het, ik weet niet waar ik bij gebaad ben, is dat de moraal of humor, of schuilen er meerdere goden in mij of blijf ik slechts een mager…

trillend als een riet heb je de show gewonnen magere windhond…

Daarom blijf ik maar mager ik eet niet van mijn voer want een mager varken slachten dat doet geen ene boer. Al heb ik nog zo'n honger dat ik het haast besterf dan loop ik toch nog veilig hierzo op het erf.…

als magere Heijn handhaaft Appie zich nog graag in volle schappen…

Is doden uw streven, dan heb ik geen leven,' zo kankerde magere Hein.…

Omdat hij nauwelijks at, Werd hij zo mager als een lat, Nu is hij voor altijd uitgegeten.…

nooit iemand die het kan verklaren telkens op oudejaarsavond zijn ze allemaal echt even rond onze vette en magere jaren…

dat had ook nooit gekund want ze rookte sigaren dikke sigaren, en dat viel op want zij was klein en mager heel mager en klein wij noemden haar moe ze was de grootmoeder zonder kleinkinderen het gaf niet, ze had ons de straatkinderen die haar sigaren zagen roken en haar moe noemden moe en haar hond die had ze wel, een hond haar…

De vreter vrat zich rond aan spullen van de slager en riep met volle mond: 'M'n God, wat ben je mager!' Sindsdien is hij geen vreter Hij valt nu langzaam af. Bij God gaat alles beter, zo leest men op z'n graf.…

Toch was-ie pro mager, dus contra dik. 't Waren dus contradictoire gedachten van hem als het ware.…

'Och, was ik maar vast overleden,' zei 'n magere gast ontevreden. Op dertienhoog sprong hij toen van van het balkon en hij dwarrelde traag naar beneden.…

Dun als mager riet is dit gedicht. Smalle taal. Zuinige woorden. Vandaag waren echte woorden als pijn en niet te zeggen...…

Letters hangen als dronken draden Speelbal van de wind en van de tijd Als dons doorweekt met zure tranen Hopeloos op zoek naar rechtvaardigheid Lampen zwijgen als grauwe graven ’t Schijnsel iets te vaag en iets te wijd Verlicht de stad haar sluikse slaven Hulpeloos gehuld in zwijgzaamheid Gevels kreunen als lage laden Schuiven langs elkaar…

Ik ging bij Albert Heyn een boodschap doen, Maar trof daar al het personeel in tranen, Bevreesd voor de teloorgang van de banen Na een verlies van vijfhonderd miljoen. En Albert zelf bleek reeds op straat te staan. Daar prees hij luid de nieuwste straatkrant aan.…

Eerst werden melk en koffiemelk halfvol, daarna de frisdrank light, de kaas halfvet. Gezond en slank, de toon was snel gezet, zo houd je ’t in dit leven langer vol. Hoewel, zo’n afvalrace gaat soms verkeerd; nu blijken ook de winkels gehalveerd. .... Nieuwsfeit: Het aantal kleine levensmiddelenzaken zoals groentewinkels en slagerijen is…

Hij wist dat er een ander was Het lukte niet om hem te duiden Wie kon voor hem de klokken luiden Over dat blijkbaar groenere gras Zij was zo stil en teruggetrokken Ditmaal in plaats van uitgelaten Euforisch en in alle staten Omtrent dit zoveelste verlokken Volkomen anders dan voorheen Door wie liet zij zich nú verleiden Wie was het die…

de dood is niet genadig, verwacht maar immer onverwacht de dood is een kankerlijer de dood is een hartenbreker de dood is ongeneeslijk ik zie Hein van dichtbij, een onredelijk figuur, neemt levens hij kan niet anders en ik steel elke dag die ik maar stelen kan…

de Belgische begroting is gegoten met een beetje geld van hier en daar wat bijdragen van hem en van haar heeft de raad eendrachtig besloten dat zij verder moeten besparen tijdens de volgende magere jaren…

Mager paardje, jaag maar: De steppe is eindeloos breed, De vliegen steken in je flanken, De stenen je zere hoeven, Je mag nooit stilstaan en drinken En de zon is zo hard en zo heet.…

zucht soms vonden wij op straat een broodkorst daar wierpen wij ons op, als waren wij hondjes onder de smalende gezichten hoog uit holle vensters donker waren de uren, zwart luizen waren wij, verbergers van een uitgemergeld lichaam de bedreiging voor de helden van een nieuwe belofte toch niets anders dan wat stumpers niets dan een paar magere…

Het is een magere troost dat alles moet verdwijnen en ik je hoe dan ook op een keer toch zou moeten missen, bij voorbeeld door de dood. Ik hou van je, al kunnen we waarschijnlijk niet meer worden wat we vroeger waren of dachten te zijn.…

Het is komkommertijd, het nieuws is mager Dus poema’s, cobra’s worden weer met vlijt Door journalisten uit hun kooi bevrijd. Door dik en dun is daar Jan Kees de Jager. Hij krijgt een dikke tien: geen euro-ketter. Maar worden wíj per saldo daarvan vetter?…