Alle inzendingen over mantra

Een mantra maakt blij als het al die gedachten wat rustiger maakt…

we tekenden als spelletje iets herkenbaars op elkaars velletje eerst was het raken pas later werd gestraalde warmte de echte indicator waarbij muziek als mantra energie leidde in bevoegde banen nee wij zongen niet het hoogste lied lachten de zachte harmonie van geluid en handen dwaalden door vage bergstreken bezochten stranden…

Moge alle levende wezens overal zich veilig, gelukkig en gezond voelen en moge ze vrede vinden…

Het lage zelfbeeld van Rimbaud berust op zijn onderdrukte jeugd...…

Op al die vragen blijft het antwoord steken Het mantra blijft: eerst moet de kiezer spreken…

De stem van het mangrovebos lispelt steeds haar oude lied als een mantra door mijn ziel in ‘n branding van verlangen spoelt ze al m’n zorgen weg als ik toegeef en moe zeg: ik kom naar huis… misschien al morgen Want ik ben het moe jouw lokroep aan te horen elke dag….,elke nacht och, ik weet dat jij niet stopt met roepen dat je op me wacht…

Nu eens onder en dan weer boven je het touw, het bezig zijn. de hemel boven je, en als een mantra werkt het. Je denkt nergens meer over na. Maar vóór alles is het leuk (en denk je aan je jeugd). maar ook al is het een vredelievend spelletje je kunt het ook doen als je bokst.-…

jij leeft van de wind danst door de schepping als paradijselijk kind bloeit naar het licht open en gaaf met kleur op je gezicht vangt met stralende ogen zijn warmte die koestert in een liefdevol omarmen zon door de ramen intens gelukkig de mantra pappa en ik eindelijk samen…

nu zij haar naam op handen draagt met vingers in de mantra van een stil moment vergeet haar lichaam, dat de zon zijn stralen zendt en de wind uit alle hoeken zoekend rond haar benen slechts verdwenen ontij vindt dit kind haar heiligdom nog ongezuiverd huivert, onder zoveel kou…

Zijn mantra dreunt maar door: oomm..laag oomm..laag. Maar met een glimlach tovert Mark een haasje uit zijn spreekwoordelijk geworden vaasje.…

Als plotseling de onschuld blijkt verwoest Klinkt zachtjes onze mantra: Nicht gewußt.…

een gekooide kamerplant ben ik geworden het leven kabbelt traagzaam aan me voorbij als goudvissen in de kom op de kast die eindeloze cirkels zwemmen, sierlijk en onbenullig zingen ze hun mantra maar luchtbellen zeggen niets de zon schijnt nooit in deze troosteloze kamer op het noorden waar ik stof vergaar een verworpeling opgesloten…

Je stond in tegenlicht daarachter een dalende zon jij had geen gezicht een stem en beweging maakten dat ik wist wie je was, hoe jij heette zo blijf je in mij besloten herhaal ik jou keer op keer de naam graaft zich in…

Zij hadden zich ooit vrijgevochten van de kerk, die wetenschappers, nu moeten we ons bevrijden van het juk der wetenschap! Die 3-d ideeën, zo derderangs... Ziel, geest, God en bewustzijn; overbodige hypotheses, lastige ballast, bijkomstige bijwerkingen van de hersens. een scheet van de materie..... Zij zijn ver verwijderd geraakt van de…

In nachten van de lange twijfel waar elk uur weer zwaarder telt fluisteren dromen vreemde woorden die elkaar maar niet verstaan in de drukte van een overvol hoofd is echte stilte verder weg dan ooit Tot een woord komt boven drijven een tweeklank die in kalmte ontwaakt steeds meer de boventoon gaat voeren uiteindelijk de rust bewaakt zodat…

Er loopt een razende in mij rond te schelden en te tieren maar uiterlijk ben ik een non zo rustig en bescheiden Er stroomt een rivier van tranen door mijn hoofd maar naar buiten ben ik een zon zo vrolijk zonder lijden Ik probeer een mantra te herhalen in mijn hoofd dat soms lijkt te werken om uit het denken te verglijden Maar wie kent…

toen hij de blinden wilde sluiten zag hij drie kraaien in het gras iemand bracht een onheilstijding de trage tijd strekte zich verder en verder uit iemand werd een ongeluksbode die een mantra in Largo sprak dat in tijden van leed verzacht de lijkschouwer veegde zijn voeten hij wist wat te doen de dood blijft onder elke andere…

Je draagt haar bloemen en zoals jullie daar lopen, de tred die hij ook had vergaat de tijd in een moment dat herleeft als een mantra De oude moeder met de man die niet meer is en het kind dat daar ligt als een steen. Een vader een zoon een dochter een broer en een moeder Een kind in de nacht en de dag.…

ze keek me aan ik voelde haar blik zacht tastend naar binnen gaan in grijs blauw beschreef zij de subtiele horizonnen van verre zeegezichten toch herkende ik in de kleine krul van witte golven haar aanstekelijke lach die met zijn zachte mantra een delende eeuwigheid aan het strand gaf heb me totaal opengesteld in het ervaren…

kloppend schrijvershart dwaalt met bitterzoet verlangen door het vergezicht van weidse polders heimwee en hoop het kan even duren tot lichtvoetige bladgroene takjes uitgroeien tot een reikhalzende boom in de loop van onvervulde woorden boven mits-maar-en-bezwaar voorbij de lange smalle sloten denkt de dichter poëzie hij zingt een mantra…

kinderhandjes spelen met licht tekenen uit schaduwen een sprekend gezicht ogen gefascineerd door het vingerspel in klein bewegen schrijft motoriek het eerste coördinatie lied een mantra vol tevredenheid in het tijdloze moment van leren en weer proberen dan breekt de lach alle concentratie in het zorgenvrij gebied er is geen…

te leven ambities waren zoek interesses verdwenen netwerken ontevreden toch ooit bij hiernaast aangeklopt maar kreeg meteen de kous op de kop de goeroes zijn kwijt hebben geen tijd meer voor kwezelarijen zo raakt doelgerichtheid uit zicht zijn ogen montuur loos nooit toekomstgericht lief zingen kuddes hetzelfde lied in de mantra…

schaduw hebben gereikt, onwetend van annexatie, van wrikkende, schurende tijd tot hier, in de kamer waar ik het lot van jeugd volbracht ik zie flakkerende schimmen, geplaveid met vuurtorenlicht het is al donker maar er zijn geen lampen aan als teken van verlating zonder tegenbericht zodra het verleden mijn geheugen verlaat herhaal ik mijn mantra…

Het verlangen naar Vrede is sterker dan het verlangen oorlog te voeren Daarin wil ik geloven 'Om Shanti Om' is de mantra voor Innerlijke en Universele Vrede Een Wijsheid die door John Lennon in de Engelse taal tot een hit is gemaakt: 'All we are saying: Let's give Peace a chance' Laten we Vrede een kans geven Laten we zingen…

ik zag het pad voorbijgaan in passerende bomen en struiken het hoge buiten ving blauw met snelle wolken in een dunbevolkt firmament boven het ruisen van de wind hoorde ik de echo van jouw hakken in gelijkmatigheid de mantra van beweging had zijn eigen melodie in het kraken van takjes speelde genie in een magische verbondenheid…

zelfs als ik mijn ogen dicht zie ik nog jouw stroboscopisch licht dansen in mijn geest alle frequenties heb jij geopend in ritmiek van mantra's die zich herhalen in magie kleuren zijn harmonisch zonder enige dissonant geen schimp of vloek verlaat jouw stilteland jij wijst mij het pad dat met zijn krachtlijnen al eeuwenlang…

niets Vooral niet aan de geur die hij nog ruikt de warmte die hij nog tastbaar voelt ook al is het al steeds langer geleden dat zij besloot om zomaar weg te gaan omdat ze niet meer voor hen wilde vechten terwijl hij nog voldoende uitzicht zag Het stadium van verbijstering en boosheid lijkt nu opgevolgd door een verlaten blues die als een mantra…

wolken razen door de lucht nemen de gedachten met zich mee het gevoel verbergt zich achter mij niet onzichtbaar, slechts beschermd te kwetsbaar voor de openheid deze weg voert naar oneindigheid ver van wat ik nu nog weten kan zelfs geen echo begeleidt mijn passen weerkaatst in het niets ga ik verloren zonder de woorden die ik spreek als een mantra…

En dan is er mist je ziet nog net een hand voor ogen Mist kent geen mededogen het komt plots je mist zicht Duur komt het je te staan als 'witte wieven' je de weg versperren Geen enkel gedicht mantra noch wachtwoord doet hen wijken ze blijven-hologig-naar je kijken Gesluierd, gehuld in witte gewaden ze wenken, reiken naar…

en bewegen zo wordt de dag gegeven en in vrije tijd de hobby verstolen nagelbijt om alles rustig te verwerken monden te moe om alert te reageren in onrust om steeds het beste te presteren dagen verdwijnen in het plastic doorschijnend van eindeloze uren nies geproest en benauwd gehoest zeggen genoeg om status en diagnose in mantra…