Alle inzendingen over maskers af

Zet je masker af, toe, laat me je ware ik zien. Laat je binnenste een keertje buiten komen. Zet je masker af, ik weet dat je dat verdient. Probeer vanavond eens met mij mee te dromen. Zet je masker af, zodat je vrij zal zijn, misschien. Geef je gewoon eens bloot en laat je nooit meer intomen.…

Masker op speel maar de clown laat de mensen lachen ook al ben je down Masker op niemand ziet je verdriet maak de mensen blij je pijn zien ze tóch niet Masker op, Masker af de twijfel slaat toe al die lachende gezichten maken je soms doodmoe Masker af je zit gevangen in een val mensen lachen niet meer zien je tranendal…

Voor jou zet ik mijn masker af Met jou speel ik geen spel Je mag me zien zoals ik ben Maar bang maakt het me wel Voor jou zet ik mijn masker af En hoop dat je dan ziet Dat ik gewoon een jongen ben Die lacht om zijn verdriet Voor jou zet ik mijn masker af Ik heb geen muren meer Omdat jij net zo kwetsbaar bent Leg ik mijn wapens…

Even mijn masker af. Straks moet het er weer op, En verschijn ik weer met een glimlach op. En niemand die dan nog iets ziet, Van al mijn verdriet.…

Het is een gruwelijk spel ruk het masker af op het liggende masker ligt een ander masker ruk het af - kijk het volgende en volgende, tot in het oneindige men is helemaal masker in deze vreemde komedie De beschaving moeder! (Want ik had lust naakt over straat te gaan. Maar in Parijs?)…

De nacht vertelt je wie je bent dan valt het masker af daar ben je een ander die niemand kent Je bent letterlijk en figuurlijk uitgekleed In de nacht, in je eigen wereld met al je dromen, je lief en je leed…

Voor jou zet ik mijn masker af Met jou speel ik geen spel Je mag me zien zoals ik ben Maar bang maakt het me wel En hoop dat jij dan ziet Dat ik gewoon ben Die lacht om haar verdriet Ik heb geen muren meer Omdat jij net zo kwetsbaar bent Leg ik mijn wapens neer Voor jou zet ik mijn masker af Aan jou geef ik mij bloot Ik werp…

Miss Muze was, voor zij het daglicht zag een rupsje nooitgenoeg dat in de nacht een lelijk eendje was dat had gewacht tot zij niet meer in Morpheus' armen lag wierp plots haar masker af in een pop up in het gezelschap van een buttercup…

Dwalend in deze wereld doe ik mijn best opzoek naar de vuurtoren Het baken in oneindigheid toen ik droomde wist ik dat het echt was Waar jij bent is een vraag ik zal zwemmen tot ik je vind tot het raadsel een antwoord is Hier ben ik verdrinken zal ik niet zoals het vraagteken zijn masker af zal zetten…

ik leg het masker af, waaraan iedereen me herkende, dat zó vertrouwd was en zo veilig... Vanaf nu zul je een andere mens zien, mijn ware ik, kwetsbaarder dan ooit en ik hoop dat je me begrijpt, accepteert, zoals ik ben, kijk maar goed, dit ben ik, herken me...…

Het wordt weer eens tijd mijn masker af te nemen. Het wordt weer eens tijd nieuwe littekens te kerven.…

ik schraap mijn masker af deze dagen het bestaat uit vele menselijke lagen die soms mijzelf een glimlach schenken of verkrampt mijn verdriet dragen maar ook rimpels men zegt van het denken als ik mij tenslotte voor de ander kwetsbaar weet blijkt ieder zich inmiddels te hebben verkleed…

Dus clown zet je masker af. Wees jezelf eens een keer. Het mag!…

Alles van mij houdt van jou jij wist mijn masker af te zetten een blos op de wangen een firmament het kwade gedrapeerd als hemels element jouw mond spreekt mijn gedachten een traan van liefde is niet slecht gevuld met vocht het geeft te kennen - dat je hart het gewonnen heeft van het kwade -…

Tijd, streelt van ver De hoop die schuilt Opzoek naar de ster Een jij die niet huilt Kracht, vecht voor erkenning Een masker af te zetten Uit de cirkel van gewenning Om altijd maar op jezelf te letten Wil, om bestemming te halen De ster in de spiegel te herkennen Niet langer in vervreemding te dwalen De weg van waarde te verkennen…

" M'n spiegelbeeld zet haar masker af, draait zich om en is voorbij...…

ze gedroeg zich niet zoals ze zich voelde zei niet wat ze dacht ze speelde toneel   ze lachte terwijl ze vanbinnen huilde deed alsof ze plezier had ze speelde toneel   toen zette ze haar masker af ze vertelde hoe ze zich voelde zei waaraan en hoe ze dacht en wat haar mening was   ze verloor daardoor vrienden maar degenen die bleven…

zoekend om heet de maskers af te doen…

af…

Pas laat in bed gleed haar ’t masker af pas laat in bed liet zij haar tranen gaan De weg, waarop ze zich destijds begaf bleek de weg van de gemaskerde traan Pas als de maan zijn vage licht gloeide pas dàn blonk ineens haar waar gezicht In de duisternis was dat ’t traan vloeide in ‘t reine eenzaam buiten het voetlicht Pas als het straatrumoer…

Jij pakte er een briefje bij wilde weten van jouw piramide van ingewikkeldheden basisstenen, topstenen alles daar tussenin Ik deed jouw masker af wikkelde het linnen op nog te gebruiken voor het maken van Oud-Hollandsch geschept papier waarop ik eens zou schrijven: Je hebt een mooie huid een uitnodiging om…

's Avonds voor ik naar bed ga zet ik m'n masker af. Mijn masker dat ik overdag draag. Mijn masker dat zo vrolijk is. Maar als ik m'n eigen gezicht zie, dan is m'n masker weg. Ik kijk in m'n ogen en zie ellende, veel verdriet en pijn. Ik kijk naar m'n neus en zie het litteken van het ongeluk.…

dat ik mezelf zie, m'n masker af kan zetten en tòch tevreden ben. Uiteindelijk kan inzien: ik ben oké, ik mag er zijn, en eindelijk mezelf herken.…

af de tijd valt onhoorbaar stil…

als je bij me bent valt mijn masker af geniet ik met volle teugen van het samenzijn je blik doet me smelten aangetrokken als een magneet opent mijn hart waar ik je met open armen ontvang wanneer lippen elkaar raken komt er een energie vrij die als een vuurbal explodeert in de verstrengeling van onze lichamen uren later kijk ik je…

af dan kan je vrouw je kind vader of moeder jou herkennen…

hun levens zijn zo groot geen dood kan ze begrenzen mijn rug brengt mij weer terug in ongemak ik kap ermee zet vlug mijn masker af strompel naar benee tevree slaap ik voor de tv…

Als wij het konden overdoen Herstellend staten van verleden Als wij het konden overdoen Terugkerend op onze schreden Als wij het konden overdoen De ogen naar binnen gericht Als wij het konden overdoen Maskers af tonend het gezicht Als wij het konden overdoen De angst slaat om mijn hart Als wij het konden overdoen Meedogenloos gaan wij…

af en spring voluit wacht niet tot de wolken komen…

Ik doe dat masker af en toon mijn ware ik en dan hoop ik maar weer dat jij daar niet van schrikt Zo anders dan ik misschien lijk zoveel zachter bovendien maar als ik dat altijd toon gelijk word ik gekwetst misschien.…