Alle inzendingen over minderwaardigheid

ik weet niet ik weet niet wat of wie ik weet niet of ik ben ben ik een slordig silhouet bestaand uit louter vegen haastig schimmig opgezet moet ik in contouren leven? in zo'n vaag gegeven kan een hart niet kloppen help mij help mij worden tot een beeld geef mij kleur en dichting opdat ik één en onverdeeld een weinig respect gewin…

Het zwakke, het minderwaardige, het onbevruchtbare had nooit je voorkeur. Jouw hang was naar de boom in bloei, naar de volle stokroos. Niet naar de natte herfststronk. Jij hield alleen van leven als het ontluikt en als het nog onweerstaanbaar is. Leven dat als een vinkenslag naar de keel welt.…

het prikkeldraad haakt weer in rafels historie buigzaam gerold om het regime strak te schragen bomen groeiden seizoenen proefden de dood in de rook der verdoemden zij getuigen hoe mensen door afkomst en ras als minderwaardig zijn omgebracht met de oorlog als vlag is de lading verdwenen nog ruisen zij zacht…

Nummer zoveel die er niet toe doet Minderwaardig in een hoek geduwd In hun hiërarchie besta ik niet! Novii (c) 2014…

mezelf verborgen zomaar ergens in de morgen dus geen zorgen ik ben nergens goedemorgen…

je hebt je kleiner gemaakt waardoor het leek dat ik kon groeien maar wel in onbalans de ruimte die jij gaf bleek ik te moeten delen met velen zo voelde dat omdat jij geen eigen plaats bezat ik weet je groter dan dat je zelf ooit hebt gedacht accepteer toch die talenten het zijn geschenken die je altijd al in je had…

Voorgelogen en bedrogen, ge- en misbruikt, uitgelachen en bespogen, weggegooid, kapotgescheurd, als minderwaardig weggepleurd, weggesmeten en verkreukt, neergeslagen en gedeukt, stukgestompt, geestelijk mishandeld en verneukt, verscheurd, vertrapt, tijdelijk en niet meer nodig, nagetrapt en overbodig, beroddeld zonder mededogen…

Waardoor is onzichtbaar, die lijfelijke pijn van je minderwaardig voelen als mens ? Ben ik daarvoor te zwaar ? Waarmee kan ik jou eindelijk duidelijk maken, dat je hiermee écht moet stoppen zónder gemaar ? Of blijf ánderen, maar níet mij, maar "plezieren" met ongevraagd commentaar . IK heb namelijk een spiegel !…

Voor deze zelfbenoemde zwaargewichten is rijmkunst minderwaardig en verdacht. Ze kijken met zo’n blik op hun gezichten als hebben zij de wijsheid zelf in pacht. Ik hoop dat jij er achteraf om lacht en lekker verder gaat met ‘licht’ te dichten.…

De stenen muur zegt: jij bent minderwaardig. De stenen muur, zo genadeloos onaardig. Ik zeg: Stenen muur, ik laat je wel verdwijnen. Stenen muur, ik ga gewoon verder leven. Stenen muur, ik ga niet meer terugkijken. Stenen muur, jij houdt mij niet meer tegen!…

als jij normaal was zou je niet afwijken van de rest zou je je verheven voelen boven verknipte idioten die midden in het leven staan van die minderwaardige sociale en geliefde mensen terwijl je medelijden zou moeten hebben met hun geestelijke armoede dan deed je niet van die overdreven absurde dingen zoals de deur opendoen als de bel gaat…

wil haar ogen helder zien zijn ze bruinig of donker blauw of dof Is haar lichaam tastbaar zolang ik leef kan ik haar wel binnen tijd verbeelden ik denk dat ze niets om mij geeft andren spreken over haar waar ik zwijg En als ik merk dat ze is opgelicht wordt al het andere dan te lelijk om van te houden te gronde gericht in contrasten van minderwaardigheid…

je van me houdt Als ik smekend met mijn blik mijn liefde naar je straal Wanneer het hartkloppen van jou het ritme van de dag ontwaakt je je omdraait, en zuchtend ademhaalt weet ik dat je weer spijt hebt van de nacht na wellust ingegeven door meelij en drank komen zelfverwijt, schuldgevoel en gevoed door je afwijzende lichaamstaal me mijn minderwaardigheid…

Of het God was of de mens die het dier als minderwaardig dacht te mogen beschouwen laat ik in het midden van de twijfel overal ter wereld waar de mens verschijnt verdwijnt het leefgebied van de wilde dieren dat kan nooit de bedoeling van een schepping zijn geweest we roven, stelen, plunderen en de dieren delven het onderspit we leven…

Je was niet gek ik vond je aardig en jouw bijnaam vond ik minderwaardig. Je was spontaan en telkens weer als ik de kerk uitkwam keek je op me neer. Je sloeg je arm dan om me heen en in het bijzijn van iedereen gaf je mij een zoen. Je zei, ik vind je lief, en –Jezus houdt van jou- je was een voorbeeld van geloof en trouw.…

Hij was zo zielig, zo alleen en sjofel gekleed Echt in alle steden kom je ze tegen 't Uitschot en de minderwaardigen, door vele zo gedacht Vaak mensen met verleden Zonder twijfel wekt dit geen jaloezie Zonder uitzondering wil Iedereen gelukkig zijn In/Op de beurs met Voldoende pecunia 't Absolute geluk De Swiebertjes vertegen- woordigd…

O grandseigneur, witbaardig uw verzen zijn zo aardig  nee echt niet minderwaardig u zingt nog immer vaardig beslist niet inferieur Ik ken ze geen van alle hoewel, Michel-Angèle  die surinaamse frêle was bheter dan Adèle met haar kon ik goed bhalle Mijn eerste heette Anne en soms ook wel Margriet was zij mijn liefde niet dan zong …

geschoffeerd de huid van alle waarde en bijzonderheden ontdaan wat er te plukken was is meegenomen zonder enig woord van dank en vergeving vragen voor geleden schade is nooit opgekomen bij veelvraat mens dierlijk en plantaardig leven is misbruikt ten eigen bate werd mishandeld voor pure winst in geld en macht zelfs de medemens is als minderwaardig…

Met uitzicht op overlijden gaan ze ruhrren, bijna rellen over hun relatie met hun ouders de kinderen nu volwassenen als ouders, grootouders met hun verwekkers ‘oh wat hadden ze een goede of slechte band’ maar ik zeg als broer Jan Jacob van en tegen mijn 2 broers, 5 zussen (1 is dood) “jouw ouders zijn de mijne niet” ik heb mijn ouders…

O grandseigneur, witbaardig Uw verzen zijn zo aardig Spreekwoordelijk leeswaardig Nee, echt niet minderwaardig Beslist niet inferieur Ik ken ze geen van allen Hoewel, Michel-Angèle Die Surinaamse frêle Was heter dan Adèle Met haar kon ik goed ballen Mijn eerste heette Anne Een bloem die zij mij ried Was zij mijn liefde niet Dan zong…

ineens waardevoller begon te achten Op een dag zal ik zaaien het zaad voor een uitbundig bloeiend bestaan dat mij weelderig belooft te omringen dat in mijn groeien niet is te bedwingen omdat wortels stevig in de aarde staan Op een dag zal ik oogsten alle zware tranen die ik nu vergiet totdat ik mezelf waardig aanvaarding schenk niet langer minderwaardig…