Alle inzendingen over nachtkastje

de wulpse weduwevrouw, in de buurt beter bekend als tante Jet, heeft op een vroege regenachtige ochtend, opdat geen spiedende blikken haar konden ontwaren, de grootste tuinkabouter uit een naburig perceel ontvreemd en prompt op haar eigen nachtkastje gezet…

zij heeft wat vrienden aangeschaft, een doos vol met port een warme slaapmuts met vijftig tinten vrij donker grijs en een zalige uit de kluiten gewassen wilde bras zo eentje voor op het nachtkastje!…

een kromgetrokken sjoelbak op de achtertafel alle schijven in de één ik ruik de bastognekoeken nog zijn klokje op het nachtkastje hoef ik niet - mijn tijd komt nog wel maar dat de tuin slechts drie stappen lang blijkt…

Hij zit op mijn nachtkastje. Hij kijkt me aan. Langdurig. We verstaan elkaars stemming. Hij is toeschouwer. Ik denk. We genieten woordeloos. Verstild. We zwijgen taal zonder woorden. Taal die vrienden verstaan. Zonder vals sentiment. Wat ik aan het worden ben, is hij van nature. Poes.…

echte die-hards willen rollen slingeren zich heen en weer liefst met losse handen of vier op een rij, met een kindje veilig achterop fikkie mag los op de stoep die heeft commando`s geleerd ze kijken niet op of om en trappen zich een ongeluk ze hebben een zadel en een aluminium stuur, maar hersenen op het nachtkastje…

In het Drentse Ruinerwold is een man met gevaar voor eigen leven zijn brandende huis weer ingelopen om het kunstgebit van zijn vrouw van het nachtkastje te halen. -------------------------------------------- Waar Drenten weer terug het huis ingaan Om voor hun vrouw haar kunstgebit te redden, Gaan anderen toch spoorslags uit hun bedden Om voor…

Het was een zomerdag, een slap begin voor een gedicht dat me verwonden wil. Maar niets zo onbedaarlijk als de spin die in haar web zit. Dus ik houd me stil. Je kwam van ver, pas nu zie ik de draad waarlangs je leven zich toen leiden liet naar waar ik nooit meer op mezelf besta. Onzichtbaar worden, nee, ik kon het niet. Ik zou willen zeggen…

Hotels ruiken naar boenwas; je krijgt er badschuim en shampoo en in je nachtkastje het evangelie. Nu ben ik nog niet in zo'n stad, maar volgende week lekker wel. ------------------------------------------- Uit: 'In handen', 1997.…

me bij jou laten bezorgen ik zal op je deurmat wachten tot je thuiskomt van je werk en mij vol verwondering opneemt ik zal je vingers voelen op de randen van mijn zijn en de blijdschap in je ogen zien ik zal kunnen horen hoe je hart klopt als je mij zachtjes tegen je borsten drukt ik zal van jou ten volle genieten als ik op jouw nachtkastje…

op het nachtkastje scheen warm licht van het ogenblik. gevel en comfort riepen : rep je voor het elan, want met koele, korte golfslag komt de dagzijde in flessenpost aangespoeld met een nachtpauwoog.…

Gedichten die maanden het nachtkastje bevolken en met moeite in is gesneden. Waar bloed is te volgen en tevree als vanzelfsprekend leest, als de zee; de wolken.…

Als doorsnee lid van 't Europese parlement vind ik 't zacht gezegd een tikje overdreven dat in hotels waar prostitutie wordt bedreven ons nu de toegang wordt geweigerd, permanent IK heb mij steeds, zoals het mij toen is verteld voluit in dienst van de gemeenschap opgesteld ------- Notitie achtergelaten op nachtkastje: ..…

Op mijn nachtkastje verlicht blijven jouw woorden duurzaam in een envelop voor de ochtendgloren.…

Het kladblok ligt al weken ongebruikt op het nachtkastje naast m'n bed het gedicht dat in mijn hersenpan opduikt wordt meteen op het toetsenbord gezet Wie had ooit kunnen vertellen dat het bij mij zo zou gaan zelfs het telefoneren, het bellen is eventjes van de baan Eigenlijk komt het 20 jaar te laat denk ik bij mezelf met een lach maar…

De dood heeft het koud onder je ruime huid hij slaat je vel begerig om zich heen verstijfd zie ik hoe ze jou weghalen Alleen je afdruk blijft achter in ons bed het kussen nog warm, de dekens lauw wacht ik wanhopig in je geur Op het nachtkastje je mok nog halfvol het washandje waarmee ik je mond voor het laatst voorzichtig afveegde Waarom…

Beelden van witte stranden omarmen mijn utopie met blinkende sterren aan de horizon terwijl je verlangend knipoogt en verleidelijk naar mij lacht die dia portretteert de virtuoze affectie met kaarslicht dat ons silhouet laat dansen tegen de wand zo voel ik indringend de ingelijste foto op het nachtkastje elke nacht.…

acht stoelen Een klok aan de muur Tikt de seconden weg Ik bekijk de deur schuin tegenover mij Hopend dat hij gesloten blijft En dat ik de lange gang uitloop De vrijheid tegemoet Maar de woorden Die ik niet wilde horen Ze dringen binnen in mijn oren En de angst voor het onbekende Wordt nu de werkelijkheid Een kamer met een bed Een nachtkastje…

Met dagboeken in je nachtkastje en memo's dat en wie wel of niet de dood had weerstaan, met bundels met namen en herinneringen over mensen die met een groot hart deelden. Muzikale ritmes met schijnbaar gemak toverden uit losse pols je wangen rozerood konden kleuren.…

De beet van een spin tussen slaap en ontwaken Twee lege kopjes op jouw nachtkastje Misselijk, ziekmakend, om te kotsen totdat ik leeg en rillend achterblijf, eenzaam Dromend van mijn rode haar dat ik pluk voor pluk kwijtraak totdat er overblijft, stille paniek Een eenzame duif die overmoedig dichtbij landt, de boodschapper Jij die langskomt…

Maar ’s avonds als ’t licht uit gaat, weet je wat er dan op ’t nachtkastje staat? Die stralende lach.…

Misschien niet genoeg geleden of uit het verkeerde hout gesneden Niet ons geest dan het lichaam wreed getimed gepijnigd, irritant en bekwaam Wakker houdend lust ontnemend een carrousel vol ellende gevend De slaapdemon is onvermoeibaar trucks in varia op het nachtkastje klaar Winnend van alcohol drugs en pillen één uurtje slaap is al wij…

De kans om in je leven intrinsiek te veranderen is flinterdun Maar heb je zelfs met afgekloven nageltjes een strohalmpje vast: bijt dan door zet dan door zet alles opzij wis het verhinderen negeer het hinderen Voel je als herboren met de ervaring van een leven en wellicht zelf eerdere levens leef je, jouw nog gegeven leven zo dicht…

die van 'ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke'', ik verzeker jou, een samenwerking met hem is flirten met de duivel en dat doe je toch ook niet zonder erbij na te denken, want voor je het weet rooft hij alles wat je heilig is, laat je niet betoveren, zeker niet door een amateur-goochelaar, bij wie het pretpakket van Hans Kazan op zijn nachtkastje…

's Ochtends bracht zij bij mijn bed Een kopje thee en een beschuit, op het nachtkastje neergezet en zei: Blijf nog maar lekker liggen je hoeft er nog niet uit... Ik mis mijn oma dagelijks nog Bij haar kon ik zijn een kind die thuis niet bijster was verwend... Ik was dus echt, met recht, een oma's kind...…

Of op de vensterbank gelegd, op 't nachtkastje, in een rommeldoos. De keukenla! Ik heb nog nooit een reis gemaakt, ik moest zo nodig wortel schieten.…

toonbeeld troonrede rol functie interpunctie klank stem lavendel lendenen dirigent agent gent zendeling missionaris minnares kardinaal kangeroe goeroe wapenstok stokvis vrieskist sierstrip prikkelbaar stekelbaars lawinegevaar vermicelli celloconcert hotelbed nachtkastje vegetatie generatie ratio emotie evolutie revolutie ovulatie…

zet een verse kan koffie doe wat broodjes in de oven glaasje jus d'r bij, hard gekookt eitje en loop met een vol dienblad naar boven Daar aangekomen zet ik een muziekje op "I get by with a little help from my friend" Ik trek de jaloezieën een klein stukje open zodat ze geleidelijk aan het daglicht went Ik plaats het dienblad op het nachtkastje…

uit alles wat jij vertelde bleek het mooie leven jou klaar en voltooid bang voor het afscheid het los- en achterlaten vertelde mij de hoop die jouw ogen blikten was jij stellig zeker niet eerder keek jij reikhalzend naar niet meer hoeven zijn zocht jij de deur of trap naar de eeuwige opgang die nog niemand bouwde met op het nachtkastje…

Haar wekker (merk wake up) op mijn nachtkastje staat stil, al heel lang haar leven ook, het is ge-beeindigd een tijdje geleden, 6 april 2016 Vlak voor de oorlog geboren 28 februari 1940 met vlak erna het bombardement 13 mei 1940 op Rotterdam en daarna het bombardement van kinderen tot 1954 Ze was bijna 14, een pubermeisje toen haar…

Waar is het bekertje met water op mijn nachtkastje naast mijn bed? Ze is er niet. En de lichtschakelaar kan ik niet vinden. Mijn benen en mijn voeten zijn verlamd. Ik ben geketend aan de stangen van mijn bed.…