Alle inzendingen over natte boel

Regen regen allerwegen rechte stralen water water langs de muren langs de palen vallen vallen langs de bomen natte auto's gaan en komen loodrecht op de druppelzegen Overal is regen regen ----------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 2006.…

Ze dacht: van hem kan ik houden ze ging ervoor, met volle kracht. Ze dacht: kan ik ‘m vertrouwen, maar liefde had haar reeds in macht. Hij genoot van alle aandacht die ze hem gaf en nog meer Zij was degene die ineens dacht, er klopt iets niet, als hij me kleineert. Z’n handen normaal in z’n zak zaten los als ie weer eens z’n dag niet had…

De wielen worden vierkant door het blad Met laserguns gaan ze de boel bestrijden Zo is het spoor weer prima te berijden Ook spuiten ze de rails nog lekker nat Met laser?...hopelijk verstand van zaken! Want anders gaan ze ‘t spoor nog bijster raken…

Schoenen, jas aan wind wordt getrotseerd Net uit de zon, pakt de wind ons stevig beet De wind op de voorkant en net als met de hond Hebben we een natte neus, nou weet ik wat die ervan vond!…

Droogte ingehaald dankzij de winterregens herleeft de natuur…

het kan nooit goed maar die hitte het niet kunnen pitten in de zon kunnen zitten alles verschroeiend ontzettend vermoeiend het is altijd wat we zijn het weer gauw zat alleen het zilte nat houdt ons hoofd koel het scheelt een hele boel zo is een avond zwoel met zand aan je voeten zout op je huid zo kun je weer vooruit en mag de…

Een lindenblad kwam op de valreep nog heel even aan mijn venster kleven nat en glad so long zo heette dat…

Veel volk veel nat er deint een bonte stoet van leuke regenschermen door de stad…

is ontstaan daarom laat ik vandaag maar de boel de boel en hoop dat ik mij morgen anders voel.…

Wanneer je zonder moeite, iets kunt omschrijven als: dooie boel, zit je vast en zeker te wachten op een ietsie meer gevoel!…

Toen kwamen drank en jaloezie en achterklap de boel vergallen. Op zich geen grond voor nostalgie - zo ging het vroeg of laat met allen - maar het is vreemd nu ik de smalle doodkist in deze aula zie.…

De open haard muren en ramen het gure weer urenlang gestaard Het pijnlijke gemis van de vrouw van mijn dromen die er niet meer is Een troebel gevoel waakt over mij laat me maar en de boel de boel...…

Een adempauze of sabbatical Heb ik mijzelf maar zelden willen gunnen Toch moet dat, óók voor workaholics, kunnen Je leeft tenslotte één keer al met al Ik laat de hele boel de boel. Voor even Tot weerziens in Week 6, 2007…

Het is weer tijd, zoals dat elk jaar gaat, De boel de boel te laten deze weken, Ik ben niet hier, maar trek naar verre streken, Waar ik een cocktail drink en pootje baad. U krijgt bericht als ik het werk hervat, maar nu dus even niet, dan weet u dat.…

de violen spelen hun mineurlied jaarlijks weer het groots versterven altijd wordt mijn tuinieren traag het licht in de dag krimpt te veel kleurrijk zwiepen losgerukte bladen bomen tonen hun gekaalde kroon buiten laat ik de boel de boel hoor in de schoorsteen de bulderwind…

Als huisman met een ijzeren plichtsgevoel Moet ik per dag 10 kilometer joggen En ook nog eens een aardig stukje bloggen Ik laat de boel geregeld dus de boel Nou hoor ik laatst mijn buurvrouw, per abuis; 'Zó smerig , 't is daar net 'n ziekenhuis !…

Er was geen maan die avond geen sterren en geen stad er waren enkel wolken en elke bank was nat we konden ook niet schuilen en jouw jas was veel te klein maar voor ons was het genoeg om samen nat te zijn…

Zo’n joch van twee, met vragen in zijn oogjes en nog een luier aan, vertedert vrouwen. Ha, dacht ik, da’s iets om op voort te bouwen en in mijn Pamper vroeg ik haar dus droogjes: “Zo’n luier, vind je dat niet schattig, meid ?” Maar zij werd woest, en ‘k voelde nattigheid...…

Kindje in z'n badje kinderkopjes huilen in de regen nat.…

en dan, het is zo geschreven omsluiten wolken de zon, plengt de hemel bittere tranen, huilt de wind door kieren en gaten al dat er is gebleven, glimmend beregend, de stad en haar straten…

Een studie in paars begint met onregelmatige tekens volgt bekende regels Bij liefhebben aarzelt het violet het cadmium schaamt zich rosse Vederlichte lippen op elkaar handen die onrustig, willen strelen tot alle pijn en ongerief de wereld uit, zich oplossen schuilen gaan in het donker In het blauw van de nacht maken sterren en maan hun…

m’n tong die priemend vol verlangen klaar staat om te antwoorden op de zwoele vragen die je stelt Terwijl de gordijnen dicht blijven zodat het nog lang nacht lijkt vervul ik je lustvolle wensen: mijn tong tekent natte hartjes op het landschap van je huid…

't Was nodig: in hoge frequentie deed Geert aan lekkagepreventie. Omdat-ie beslist niet van ophouden wist, had-ie luiers voor incontinentie.…

Wie nog nat achter de oren is is vooral nog nat in d'r broek!…

In Bossche bollen pronkende brunettes Christina Aguilera om half twee Dan Dansen met Oranjes (voor tv) En chocoladepaaldansmajorettes De dertigste april: dat komt wel rond (ik lees nog even over wat er stond)…

een appeltje voor de honger en wat liefde voor de dorst meer heb je niet nodig wie braaf is die krijgt worst het vel is overbodig de kat gaat er mee heen zit te spinnen voor de muis in haar navel glimt een steen er is niemand thuis op tafel dansen kaarsjes een schim ontsteekt het vuur op hooggehakte laarsjes…

een appeltje voor de honger en wat liefde voor de dorst meer heb je niet nodig wie braaf is die krijgt worst het vel is overbodig de kat gaat er mee heen zit te spinnen voor de muis in haar navel glimt een steen er is niemand thuis op tafel dansen kaarsjes een schim ontsteekt het vuur op hooggehakte laarsjes…

de stilte en het geluid als jij dichtbij me bent Jouw gaan komen en gaan door het leven dat jij leidt Zover weg van al mijn dromen verloren in de afgelopen tijd Soms weet ik niet meer hoe het allemaal verder moet gaan Jij zit nog diep in mijn hart maar wil jij me wel verstaan De waarheid komt dichtbij van binnen is het een warrige boel…

in feite nog is en zal blijven in onze harten maar vooral door het zien van zoveel echt intrinsiek hartelijk leven na het getoonde medeleven en na 2 glazen rode wijn als de nabestaanden vooral opgetogen aan tafel gaan om zichzelf terug te eten naar het leven ik zou het liefst bij een begraafplaats willen wonen omdat het daar nooit een dooie boel…

Een gedicht schrijven over de verdwijnende bijen Iets met Icarus, wormgaten, parallelle universums) Of toch maar weer masturberen Gewoon de broek op de knieën, bodylotion, lekker de boel de boel laten En dan af en toe wel eens denken Aan De Liefde, of De Dood, Maar nooit meer aan jou En zeker niet aan bijen…