Alle inzendingen over nood despoot

Neem me niet kwalijk, ik moet gapen Nee, nee, niet slecht geslapen, of te kort, dat kan ook In m’n hoofd doolt het verkiezingsspook We gaan er wat aan doen roept elke kandidaat opgewekt met een spotje van een bouwwerf voor ondersteunend effect Ik geloof er niet meer in Voor onze meervoudige nood zie ik uit naar een verlicht despoot…

Wellicht zijd gij daar despoot die alles weet uw manifest vreet in evenmensen laten kruipen door overwicht zonder aarzeling eeuwig het antwoord heeft stuurt naar eigen plek nimmer struikelt over het verweer nimmer reflecteert: doch gij, doch gij, doch gij doch gij krijgt ook de eigen stek als ieder ander mens met één gelaat…

Schiet maar, vernietig maar laat de bommen maar vallen op huizen die niet van jou zijn op al die akkers die ooit omgeploegd en bewerkt zijn met liefdevolle handen maar nooit zul jij de liefde leren kennen en de koestering van warmte steen ben je, beton, grijsgrauw graniet een gevangene van je eigen haat die onverteerd tot onder je huid als…

Wil ik die redder zijn in de nood, Die revolutionair, die anti-despoot? Die onveranderlijk over een betere wereld spreekt, Maar die veelal voor eigen parochie spreekt. Ben ik dat baken in de mist, Die eenling, die solist? Die tegen beter weten voor een andere richting kiest, Maar die het telkens van de tegenstroom verliest.…

. – Het ondoorgrondelijk leven is mij de donkere despoot geweest. --------------------------------------- uit 'De adelaarsvarens' (1988)…

Benen wegen als dieplood, maar hier is een mens in nood en dan: maakt water niet uit!…

"De dienaar van het volk" van Oekraïne Wordt uitgenodigd voor een onderhoud Op voorwaarden, met Poetin Vladimir Alleenheerser, despoot en een tiran Edoch, Zelensky heeft een wensenlijstje Dat alleen HIJ zijn volk dient: Vlodymir…

Een vriend is iemand, Die een lichtje aansteekt in de nacht Als al je sterren zijn gedoofd. Die je omhelst Om je toch weer los te laten. Die je neemt zoals je bent. Vandaag goedgezind, Morgen weer moedeloos. Hij is een troost en altijd vlakbij En probeert je tranen te begrijpen. Een vriend is als de lucht in je longen. Nodig om verder te…

de wind speelt in het zand tot aan de kade van steen het licht lacht gelig in een schaduwloze lucht mijn hoofd zit alweer vol van ongenode gedachten mijn hartslag stort zich in de diepte van de zee komt terug als een vochtige golfslag met het aanstromende water maar geen nood mijn onrustige gemoed volgt gewoon de weg die het volgen…

Oog in oog met jouw dood, is mijn ziel zwaar in nood en god hoort mijn S.O.S. niet !...…

er blaakt weer hoop op witte wanden tegen de lege vlakten van te vaste banden die ons binden aan de nood waarmee het late licht naar binnen schoot…

Wanneer de nood het hoogst is, is de redding nabij, maar wie bepaald nou de grootte van de nood bij jou en mij, moet ik de D vervangen voor een T, is dat dan een idee? Want als mijn nood hoog is, is de T mooi de dans ontsprongen!…

Klagers geen nood sprak Oma vroeger, edoch, hoe gevaarlijk is die uitdrukking? Want wanneer men niet klaagt, wanneer men niet vraagt, komt men nergens! Wanneer ze naar de voedselbank loopt, denkt ze aan Oma en haar zinsnede over nood, en weet, dat die vlieger NU niet opgaat!…

Een onverlicht despoot en een tiran….. Wat is het Westen wijs met Erdogan.…

Wat roepen die despoten? ‘Het illegale voeren is verkeerd!’ Het Boze Volk is ’t zat en tiert en bralt: ‘Dan ook de Grote Graaiers neergeknald!’…

De wereld telt nog menige despoot Die orde afdwingt met een schrikbewind Maar waar het volk dan toch de strijd aanbindt Daar wordt de chaos structureel vergroot Khadaffi ligt al vijf jaar in zijn graf Maar Libië was mét hem beter af…

’t Is zeer gewenst bij horeca-despoten Een weerjournaal dat niets dan goeds bericht De zorgen van de middenstand verlicht En meldt waar je door zon wordt overgoten Want de on line-burger laat zich enkel zien Na de toestemming van Pelleboer en Pien…

Met hongerige blik en holle kaken En tot de draad versleten kleren aan Heeft mijn notaris mij te woord gestaan Toen ik bij hem mijn testament kwam maken. "Ik hoop," sprak hij, "dat u in uw legaten Veel geld aan uw notaris na zult laten."…

dode ogen spreken boekdelen in hoofdstukken gesneden kost voor kenners, brood ontzettend Leids komijnen kazematten ik beleg heel weids voed de korsten aan mijn katten nodig uit, heel blood melkwit gesneden dicht ter lijk kan het niet bevatten…

Begonia's in 't felste rood twee duiven baden in de goot 't is net alsof het regent een merel kiest de hoogste noot aan inspiratie nog geen nood…

geen woord in mijn kop nee, het zat me niet mee: ook mijn schrijfblok was op mijn brein dat maar zweeg nee, het zat me niet mee: ook mijn ballpoint was leeg wat had ik een pech nee, het zat me niet mee: ook mijn potlood nog weg zo'n hoofd dat maar staakt nee, ik zat er niet mee: toch een versje gemaakt…

zo stopt de nood in weke woorden die het dichte zingen van het duister hoorden in een droef en wrang refrijn o lege stilte ik ben zwak en klagend klein…

Toen ging er langs de kamerwand een schuwe ijle zwarte hand: grauw-luidloos vlood de nood.…

De bewapening van de wereld ligt in haar ontwapening. De militairen der aarde verpesten al wat mooi had kunnen zijn. Noord-Korea zal blijven bestaan in de harten der haters. De Verenigde Staten, land der vrijheid, zal verdrinken in de zee van bommen, op hun glorie en hoop afgevuurd. Enkel de uitvaartverzekeringen zullen werk staken: want…

de kleine zonnetafel was immens waaraan ik als kind mijn dromen speelde de bergen hier de dalen daar en het gevaar daartussen met zijn woeste baard alles was toen geel onder gelukkige ogen geen schaduw werd er ingedeeld zelfs de despoot bleef onbewogen en in stilte aan de altijd zingende slaven uitgespeeld -------------------------------…

Waarom is toch de vraag Is vrijheid niet overal de norm Maar volgt men een despoot Die over waanzin droomt Grote woorden en idealen Spreken tot je hart Democratie vaak de eenzaamheid Dat mensen zo verwart Rode banieren En grote revoluties Tegenover de saaiheid Van een grijze democratie Het is makkelijker te volgen Dan zelf te bestaan…

Oma zei vroeger altijd " klagers geen nood" Nooit gedacht, dat die Uitspraak me nog overvallen zou. 'k ben zo duf als een konijn, Zo suf als een wezel Zo traag als een slak Kortom: vandaag overvalt Oma me met " klagers geen nood" Want het kan altijd erger.…

Hij neemt het leven zo het is en viert een eeuwig carnaval, beantwoordt in de levensquiz geen vragen over angst en dood, die vragen heeft hij steeds verguisd zodat zelfs in een groot despoot, een heel klein beetje dorpsgek huist.…

de tijd vliegt hij maakt bang hij sleept en stelt teleur de tijd is een fantoom hij doet pijn hij hamert en lacht me uit de tijd is een despoot hij dwingt tot buigen hij wijst en ik word gek de tijd is een verzinsel hij doet alsof hij slaat en ik loop weg de tijd heelt hij is een slak hij kruipt en ik wacht…

namelozen, de verloren tot ondergang gedoemde drom, gebukt over hun donkre moeite en zweet, het hoofd zuchtend en trillende het harde pogen in handen en gerei, tesaamgeschoold tot hunne taak de bange en als lood lag dodelijk op de bekommerden de doffe wil, het onverwrikt gebod van de ver tronende, meedogenloze, van hem, de eigenzinnige despoot…