Alle inzendingen over onnavolgbaar

iemand de laatste zomerroos in het zonnerood plantte iemand een amandelboom terwijl een vlinder bezweek toen de lucht haar vleugelslag licht beroerde drakenbloed zich kronkelend in het duister verborg verslond de nacht de stille zwarte schepen terwijl de aarde sliep graasden twee witte paardjes op de weide zwijgende bodes van onnavolgbare…

het schrijven van een autobiografie is mij niet gegeven want mijn auto bevindt zich op onnavolgbare snelle wegen…

het lot eist z'n tol onnavolgbare kronkels mondjesmaat geluk…

z’n gedachten zijn niet altijd meer te volgen ga er maar niet in mee want als je goed kijkt zijn het onnavolgbare golven die allemaal behoren tot de in hem gevormde zee…

Je vage blik helderder dan ooit Al mijn emoties waren gekooid Gedoofd en verdord Mijn levenszender voorgoed gestoord Alle paden dichtgegroeid en verlaten Mijn hart een verzameling gaten Je vult die gaten met je onbegrensde talent Als ik nu verga heb ik gekend jouw ontelbare onnavolgbaarheid die mijn gloeiende hoofd verleidt te denken in zinderende…

Onnavolgbaar ogenblik waarin sterren hem te binnen schoten en de uitgesleten drempel vonkte onder zijn allereerste stap: hij was alleen en de ontsluiting vond plaats. De hand van de uitgedreven geliefde cirkelde boven het pasgeboren lijk. Hij was gesloten. ---------------------------- uit: 'Niemand wint', 1992.…

oogt zo fragiel toch tors je met gazen vleugels en bepoederd lijf een leven naar de zon in onnavolgbare vlucht jij prachtvol naar de zijden draad van je kinderen want zij hebben geen schuld…

voor wat het waard is de waard en zijn gasten, niet op hun waarde geschat eens doolde een geest, onnavolgbaar in woord en gebaar, vrouwen, drank en gezang, eens hebben we het gehad er waart niets meer, we zijn er geweest…

in mijn zomertuin wordt tijd vertraagd daar heradem ik ik hoor grasjes groeien bloemen vouwen open in hun onnavolgbaar ritme een zonnelach streelt planten en bomen alle kleuren trillen…

zijn ogen lopen lichtvoetig uit haar beeld onnavolgbaar hij blijft niet hangen stapt over drempels andere werelden in valt samen met zichzelf hij blijft iemand voor het oog van de camera onvervangbaar hij ontloopt het verlangen naar de val niet de pijn van het bestaan…

Hij staat weer op de planken, die goeie ouwe Dorrestijn. Hij is daar treurig op zoek. Deze keer naar zijn einde. Of is het naar nieuwe zakken? Of zoekt hij naar een krans? Jij bent geen ouwe zak. Jij behoeft geen krans. Zelf ben jij ouwe wijn. Goeie, ouwe Dorrestijn!…

verloren in wanhoop als de enige vlucht verstrikt, in je eigen uitgezette dwaalspoor de liefde verzucht onnavolgbaar ben je je grauwe gebied wordt groter maar pakt je in echo's, klinken in de verte klanken vervagen je loopt er middenin…

Dan is ’t weer gedaan Met après ski-gebonk en oversekste Diep treurige Neanderthalerteksten Die bij de gratie van dit feest bestaan Zo blijkt maar weer de geest van deze tijd (Alsook Wim Kersten’s onnavolgbaarheid)…

Hij hield stug vol: nee, hij was niet betrokken Maar wat hij wel had was betrokkenheid Z’n taal is vol van inventiviteit Echt virtuoos, het doet mijn adem stokken Terwijl hij onnavolgbaar bezig was Dacht ik: hoe ging dat vroeger, voor de klas?…

Uitpuilende ogen, Wanhopig spartelend In onnavolgbare kronkels, Lippen die in het duister Tasten op zoek naar Uitsluitend levend water dat De dood nog voorkomen kan - Hier ligt een mens Als een vis zieltogend Op het droge, En geen visser die hem De genadeklap durft te geven…

onnavolgbaar tastbare gebeurtenissen omgezet in herinneringen, elk heeft een lade in mijn hersenen ontsnapten dwalen soms door het labyrint verwarrende chaotische jacht om het gareel weer te kunnen beheersen voorzichtige gang door gangen laden worden gesloten de aanzwellende wachtrij is onoverzienbaar…

Een vlinderdun lint zweeft door de lucht fragiel breekbaar ons verleden goedgezind -diep zuchtend verlangen- toen bruidspaar echtpaar danspaar maatjes onnavolgbaar zou het nog lukken het vlinderdun te plukken jij links ik rechts of samen het midden onkwetsbaar opnieuw elkaar.…

Misschien was de wereld je wel veel te klein En misschien was het leven je niet lang genoeg, voor je reis naar het licht Je gevoelige hart, zo vol onnavolgbare humor, was wel je grootste gift Vouw nu je vleugels maar dicht. Niemand kan zonder Vrienden. Dank je wel Co, ik hou van je.…

. ----------------------------------------- Zijn goals zijn vaak van ongekende klasse, Briljant en onnavolgbaar wonderschoon, Nu is de maestro vader van een zoon, Zo’n varkentje kan Messi ook al wassen. Dat joch maakt - let op! - mijn voorspelling waar: Na één jaar is dat net zo’n dribbelaar.…

Zijn pianospel is als parfum dat onnavolgbare tonen verspreidt in een bedwelmend geuren en kleurenspel, dat bloemig zacht licht zuiver elegant en soms stormachtig en robuust is verwarmt hij vele harten met zijn prachtige partituren die als een waas blijft hangen aan het begin van een nieuwe dag tot in de late uren...…

Starend Naar Uw machtig firmament Uitgestrekte armen Trachtend wolken te raken Als waren het mijn vrienden Beeld ik mij in Hoe daar bij U Onnavolgbaar ver weg Dan werkelijk het paradijs is De eeuwige zon Ontembare vreugden Geen onnodige pijnen Geen reden tot tranen - Uw onmetelijke liefde - Als de zon hier ondergaat Kom mij halen -…

En daar in Gheops wacht een tombe de sarcofaag geduldig wacht op hem Hij de eens zo levensgenieter met de onnavolgbare mooie en unieke stem Onze Ramses zal ooit hier herrijzen rechtop de armen ten hemel gespreidt onder het applaus als bliksem en donder zingt hij, vecht, huil, bid, lach,werk en bewonder…

de dagen werden geverfd in bruin en zwart wolken bebloed in rood het leven in het ijle van dood het land bevochtigd in bittere meidauw maar nimmer werd het hoofd gebogen voor deze immense tirannie hoor de noten op de muziekbalk klinkend in liefdevolle vrede onnavolgbaar breekt zij de duisternis van oorlog open…

Het heetste nieuws in deze koude winter Dat komt vandaag alweer van de EN ES Die in haar onnavolgbaar denkproces Geen plee bestelde in de nieuwe Sprinter Na WIKI zou dan ook de trein gaan lekken Dus tijd om deze order dóór te trekken. ---- Op aandringen van de vakbond is de voorgenomen aankoop van dertig lightrail-Sprinters…

Wanneer een vallende ster een brandende meteoor ontmoet versmelten magma en straling in onnavolgbare stromingen Bloeiende erupties ontstaan geven boeketten rood en oranje licht Laten zij het heelal nog een keer knallen zonder zwarte gaten te veroorzaken De gesmede komeet reist verder geen grenzen en ongeremd…

Louis is onnavolgbaar in zijn lessen, Daarboven is hij creatief met taal, Oorspronkelijk en ongekend verbaal, Zijn spelers moeten ‘provocerend pressen’. Ik ken ze, die hem bij zijn werk frustreren: Reporters, die hem pressend provoceren.…

het leven in gegoten uit de baarmoeder ontschoten een mensje gesproten door vagijn en kloten maar zelfs een puppy staat nog eerder op z'n poten dat wurm heeft nog een leven voor zich en met een beetje geluk krijgt het niet de bof of de rode hond want dan is de cirkel weer rond ik rijm nog even naar gelukkig en guppy en god met zijn onnavolgbare…

Muziek, zeg je, Alleen maar muziek Wil ik horen, Niet die vlakke stem Met saaie woorden Waarin de logica Alleszins redelijk lijkt - Maar geef me de noten Van jouw onnavolgbare melodie, Geef me je klanken Die op en neer gaan, Die levensecht klinken, Waar geen woord meer aan tippen kan - Muziek, zeg je, Geef me alleen je muziek…

Verkleumd en onnavolgbaar zoekt mijn schrijven de windstilte in de striemen van de onophoudelijke vlekken. Wat blijft er van me over als mijn zinnen enkel verlatenheid vinden.. als ik nooit meer kan zijn en ongestorven steeds maar weer in de nacht verglijd.…

merkwaardig toch hoe mensen zich gedragen als zij zomaar stenen rapen vergelijken vormen grote en structuren in een bijzonder diepgaand turen verbazen zich om lijnen die een onnavolgbaar patroon laten verschijnen zij zijn vergeten dat de steen hen wenkte om aandacht aan hem te schenken hij focust al van verre met kleur en vallend…