inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 83.347):

onnavolgbaar

terwijl goden over graslanden
achter demonen raasden
de mens op eeuwigheid jaagde

plukte iemand de laatste
zomerroos in het zonnerood
plantte iemand een amandelboom

terwijl een vlinder bezweek toen
de lucht haar vleugelslag licht beroerde
drakenbloed zich kronkelend

in het duister verborg
verslond de nacht de stille
zwarte schepen

terwijl de aarde sliep
graasden twee witte paardjes
op de weide zwijgende bodes

van onnavolgbare dromen

Schrijver: J.Bakx
14 juli 2024


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 109

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
KarelMaria
Datum:
16 juli 2024
Graag gelezen, Joseline!

twee witte paardjes
aan de tijd ontkomen
draven samen
onnavolgbaar
het land van blauwe dromen
tegemoet

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)