Alle inzendingen over onnozelheid

ik woon in het park der geestelijke onnozelheid mij ontgaat niets en alles maar ik word gestuurd of wellicht om de tuin geleid het stroomt over voor mijn ogen en lijk kunstig door de werkelijkheid bedrogen ik vul dus geen zakken met zand en schuif gewoon op met de ademende vloed; ik laat me de eb ontnemen daar sluit ik de…

JAKOBA trad met tegenzin Ter snode wereld in; En heeft zich aan het end geschreid, In hare onnozelheid. Zij was hier nauw verschenen, Of ging, wel graag, weer henen.…

het waren woorden die mij maanden toen ik mij nog in het reine waande de wrange klank van het manke in de dingen dat afdeed aan het zingen van mijn hart een eerste shot van smart waarvan er vele zouden volgen afgeweerd met lettergrepen als uiting van verzet waartegen zou ik pas veel later weten…

De komst van kennis brengt het mysterie om laat mij onnozel aan geheimen pluizen om de rek te testen van lenige geheimen.…

gij onnozele…

Vochtig spreekt hij erbarmelijk een taal van duizend woorden. Zijn ogen staan een beetje scheel en cijfers zijn uit z'n geest verloren. Dom noem ik hem zeer zeker niet. Dat klinkt té onbewimpeld. Een stempel wil ik hem niet geven, ondanks menigeen die al een oordeel hebben geveld. Quasimodo wordt hem nageroepen, iets wat ik nooit zal…

Grauwe wolken en Holle zinnen Ze martelen mij Alsmaar door Oneindige vloed van Onnozelheid Onguurheid Bedorven en Bestolen Mijn eer Mijn ziel Ontnomen De blauwe knikker Ademt door Gelijktijdig met de seconden Die als stekende dolken Genadeloos mijn voertuig doorboren En de rivier van gal Stroomt geruisloos voorts…

Tekst met afbeelding: http://schrijven.wikidot.com/onnozele-kinderen Bron afbeelding: http://bit.ly/rV29vG…

Dat eenvoudige inzicht heeft me, beter laat dan nooit, van een onnozel waanidee bevrijd. Alleen bloemen en vrije woorden weten. Wat bloeien is en wat gedichten worden.…

hoe onnozel is de dichter die zichzelf kapot schrijft bang is om een plekske kwijt te geraken aan de dichter die het meer verdiend ?…

Achterlijk, onnozel of dom? Waarom voel ik me toch alleen? Verworpen, afgedankt en verdoemd Er is toch niemand die mij roemt…

daar, zij aan zij her en der kauw je na wat je voorgeschoteld werd het rommelt in je onderbuik oprispingen zijn je deel je komt niet uit je woorden er gaat niets aan jou verloren in het voorjaar word je geschoren heb je niets meer te zeggen want je denkt dat je bent bevrijd van gedragen lasten schaapje in de wei wat ben je toch onnozel…

als hij mij aankijkt ‘dat zij ook vaak doet’ nietszeggend glimlacht alsof hij wil dat ik Onnozeliseer op zeepbellen gevuld met lucht geen gespiegel in blaten schaapachtig zonder inhoud zal reageren laat ik mij niet gaan in domweg schapeneren…

ze vieren het gelezene als dagelijkse bezigheid in het verborgene van de anonimiteit in zichtbaarheid niet aan te zien hoorbaar getikt slechts clandestien ze dolen onnozel rond zonder enige kennis bepalen hun ranglijst door kwaliteitsschennis…

Het kapitaal der intellectuelen Verkommert bij elk Tweede-Kamerlid Dat blijkbaar vier jaar in de Kamer zit Om daar onnozel stommetje te spelen. En daarom voelt professor Van der Ploeg Zich voor ons parlement niet dom genoeg.…

De kunst van het waarderen Klein en onnozel komen ze langs flitsen van onachtzaamheid doet ze opgaan in rook maar wie de kunst bezit het oog scherp te stellen ziet de schoonheid, het geluk en de waarde van deze flitsmomenten…

filosoof tot aan de heupen in modder denker aan de wandel het hoofd vol snot dichtertje mompelend in oprechte onnozelheid en ondanks dat het al veel te laat is arriveert prematuur een nieuwe lente nooit eerder deze gelukzaligheid…

Het orgel speelt een heel oud liedje beneden in de stille straat… Ik luister, leg de penne neder, berg in mijn handen mijn gelaat Een heel onnozel volkskoepletje, slecht drie, vier noten traag en teer; maar elke klank, die in mijn oor dringt, wekt echo’s in mijn binnenste weer.…

Die getooid met narrenmuts De waarheid snijdt in Snoeiharde, loepzuivere plakken Voor de onnozele rijken Die lachen om hun eigen Dommigheid - De door henzelf betaalde Hofnar houdt hen een Genadeloze spiegel voor, Een spiegel die net als Hijzelf nooit zal liegen…

onbeschreven blad onbeschrijflijk kind in de moeder in de man eerlijk gezegd, zijt stille nu, mijn kind ongeletterd heb jij mij onnozel verpletterd ooit was ik deez' kleine mens nooit groot geworden is nu mijn wens toch wil ik mooi gaan…

Hulpeloos schepsel hartverwarmend onnozel blijf in mijn herinnering als de maagdelijke neerslag op de daken van een aankomende februarimorgen Wreedheden werden jouw deel daar waar de Dikke van Dale faalt maar een barbaar die erom smaalt en de sneeuw ging op in rook...…

Onnozel ding dat ik ben door jouw woorden en mijn wensen totaal ingesnoerd Nu lig ik hier bezeten van mijn innerlijk vuur de intenties te herhalen die door pure lust werden gevoerd Ik veeg je van mijn kaart strategisch ga ik muiten haal een bezem door mijn hart het is over, over en sluiten.…

Kindekijn, kindemijn Speelt vrolijk en onnozel Ongetemd, niet geremd Kent niet mijn pijn. Poppedijn, poppemijn Vlucht in lucht Neemt leven met een zucht Je bent rein, zo rein.…

ik keilde de kiezel stuiterend over het water nimmer van een zonde bewust later kwamen de kringen verweten mij de eerste steen die ik onnozel had geworpen de oever en de overkant kwamen even ver en tot bedaren ik stond daar na te genieten op zoek naar een plattere steen…

Men zegt wel eens "hoge bomen vangen veel wind" Ga ik er voor staan waai ik bijna omver Ga ik er achter staan waai ik bijna uit mijn schoenen mensen kunnen soms toch de meest onnozele spreekwoorden bedenken (met dank aan Eli het buurjongetje)…

vandaag onder het sterrenblinken dacht ik aan een lied oud en onnozel met niets om het lijf hangend aan een gedachte we zongen en we hoopten op iets beters dan dit niemand ziet meer de kaders van de leegte van de dagen vol dingen en het ontbreken van een ziel onze tijd is loos…

Ik vind Haar juist nu nóg een dom, onnozel kind…

Het leven is als een film, poppenkast, of het theater met absurde gebeurtenissen, komedie en geweld waar elke situatie opgevoerd met onhandige acteurs een parodie wordt, of klucht, met onnozelheden en flaters Een 'echte' wereld bestaat uitsluitend in ieders eigen hoofd het is maar net wat en wie je naar behoefte gelooft…

Ik stormde uit de studio van radio 2, 't domme schaap keek me onnozel aan, en als een ware Alberto Stegeman zei ik kalm maar beslist, welk een onbehoorlijk gedrag dat was. Daar had ze mooi niet van terug. maar ik gelukkig wel mijn tas.…

Komt ze mij háár werk laten zien krijgt ze 'n koekje van eigen deeg kijk onnozel, tel zwijgend tot tien, thuis denkt zij: gek dat ze zweeg dat ik geen complimèntje kreeg!…