Alle inzendingen over opdracht

Mijn strenge rechter, je staat daar als een beeldhouwersmodel, en klaagt spottend: ik heb zo'n brekelijk lijfje, ik lijd het hele jaar aan voorjaarsmoeheid en door een waterader onder het huis. Ondertussen verwijs je ook mijn karkas naar 't knekelhuis en decreteert verder: die verzen van jou, jij schrijft veel te veel zeg, een derde is beneden…

De vensters behangen met langdurige landschappen, een zak met slanke handen aan een meisje voeren van achter de tralies die mijn vingers zijn. Een ooggetuige van het zwart uithoren op de hoek van twee nachten en geduldig wachten tot de schaduw uit de bomen valt. Mijn ogen wegens verbouwing sluiten en haarfijn dromen dat ik een ver verwant…

De opdracht luidt goed en kwaad Ziel balans te brengen, schoonheid Die voor de vaat vroomheid Verlaat voor het te laat Tafel of stoel is Vogel, ranke hinde Nevel, gras, beminde Aan, op, te, be, - zitten Ik wil droom zijn Blad aan boom Duizend kleuren Hoon Verklaar mij voor gek Nog word ik gewekt…

De ziel is sterk, maakt werk van haar taak, wat ik ook meemaak.…

'the more you think of dying the better you will live'. met een scheermesje kan het soms wel 2 x per dag met een broodzaag kan het je twaalfuurtje bereiden met een gasslang kan het rode kool in een half uur gaar in een badkuip kan het één keer per week en flink met zeep met een touw kan het als je broekriem soms stuk is. --…

Misschien dat het een opdracht was, een herfststukje voor in de klas, maar zij droeg alles voor zich heen als Birnam Wood naar Dunsinane.*) Het was alsof, terwijl ik keek de tijd weer omgekeerd verstreek, en of ik, zonder spijt of schuld, een kinderhart is zo gevuld, daar zelf iets aan het zoeken was waar ik, een leven later pas, van weet…

Zij is de beste dood, die van het zwijgen, nog niet in. Taal hapert aan haar slaap. Noem haar geen boom meer, zwaaiarm, twijgen die ik van tussen het gestamel raap, maar schrijf haar weg naar waar zij thuishoort, in het leeggoed van een woord zoals voortaan. Het touw wil uit haar vlees, en zeg het voort: Ook taal brengt wat wij missen niet…

voor K.Schippers je hebt kijkers en zieners de kijker kijkt maar wat de ziener doet kunt u zelf misschien het beste invullen…

Ik breng je heel mijn ziel, zo tam, mijn niets-zijn, zonder aarzeling, mijn schrale trots, mijn povere vlam, mijn hele kleine ontgoocheling. Ik weet je bent het geenszins waardig; maar ben ik waard te zijn bemind? ik weet je vindt jezelf strijdvaardig, jij weet hoe geblaseerd 'k me vind. Ik heb de geestdrift nagemeten, jij voelde…

Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij. Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen. Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij. Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale, ze schrijven over dingen waar geen woorden voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe men zich zo kan verlagen, zich zo door de maalstroom van deze…

Iedere dag liefde geven dat is een vorm van medeleven jouw gevoel is heel intens wees zo een zegen voor ieder mens geef deze HARTENKREET nu door daar tekenen wij voor…

Naar een motief van Christine de Pisan Ik heb om u mijn plicht verzaakt, Uit liefde heb ik kwaad gedaan, Het zoete vleien van uw mond Maakte dat alles bitter smaakt. Maar in het godsoordeel der smart Sprak ik geen woord van smaad om u; Toen kende ik, Eva, in dat vuur, Het onveranderlijke hart. Zo is eens Adam uitgeleid, Verwoest de tuin…

(in trance zijn zoons hand vasthoudend) Nadat ik gestorven ben moet je zien dat je benoemd wordt tot officieel historicus en na je benoeming niet vergeten het Boek te schrijven dat ik zelf schrijven wilde. Er waren onophoudelijk oorlogen. Nu echter heeft Han het rijk herenigd maar ik, de officieel historicus, heb de daden van onze grandes…

vader plukt met onvaste hand de gans van het landschap rammelt er wat mee in de lucht klopt er een rede uit klemt en sluit: Is het de werkbak waar de olieman naast staat te slapen blijft al het drijfwerk of wordt het ooit weer eoliet *) was kort het antwoord op je juiste gestelde vragen blijft lang mijn uitleg als je zijn handen niet meer…

wat ligt verborgen in de tijd wanneer ik een vermoeden heb dat niet alles is gezegd en mijn zieledroom niet is volbracht ik zal het weten op zijn tijd voel ik hier en daar de tekens die me intuïtief zijn voorgezegd alles is nog vaag en in de maak toch ben ik nu al begeesterd met het nodig vuur voor avontuur ik vraag het mijn zielevrienden…

Ik leg mijn hand Op je, steen, En zie in jouw lijnen Mijn naam staan…

Mijn schakelaar gaat om, mijn taak zal ik weer vervullen. Ik wil het niet graag, maar ik moet. Ik zal mijn plicht doen, gaat het nu misschien goed? Nog steeds wil ik het niet, maar ik moet. Ik krijg een klap, of twee. Ik durf niets meer te zeggen, maar ik moet. Ik trek mijn mond open, opnieuw. Ik durf niet goed, maar ik moet.…

woorden werden gesproken vol lof over hen die te werk waren gesteld jonge knapen die geen keus hadden in opdracht van de bezetter voerden zij opdrachten uit met gevaar voor eigen leven één man had tachtig bombardementen overleefd tachtig bombardementen zij die toen gedwongen werden te werken, hebben wij op 4 mei herdacht…

de opdracht was: schrijf ‘n klein gedicht ik begin net pas en doe de deur al dicht…

Het was de generale staf, die, zei hij, daartoe opdracht gaf.…

Een journalist uit Amersfoort werd van zijn opdracht ontzettend gestoord Het moest gaan over een heer En wel in het verkeer Maar, daar had hij nog nooit van gehoord...…

Hoe vaak zegt er iemand als ze een schilderij bekijken, och, het zijn maar lijnen, dat kunnen wij ook. Al lijkt het gemakkelijk een abstract schilderij maken, het is veel uitdagender dan je denkt. Er is veel aandacht nodig, je moet visie hebben en vertrouwen in je doek hebben. De kunstenaar doorbreekt de regels, net een gesloten omslag…

dat er een morgen is ligt in de rede alles is tenslotte niet voor niets geschapen het heden is maar een punt in de tijd de toekomst heeft de toekomst de heilige opdracht is het verleden te sublimeren…

geboren worden is verlossing sterven een werkwoord en loslaten de opdracht dood wordt gegaan snel of traag ongewild of graag het is gewoon gedaan…

klinkt als een dessert of als mosterd na de maaltijd voeg zelf een netgedicht, toe en ik had nog niets geschreven in keurige volgorde, ingedrukte lettertoetsen, opdracht volbracht zonder meer waarde…

De opdracht van Jezus om anderen te vergeven is juist op ons zelf niet op die ander gericht dat brengt de liefde op orde immers bij Hem weegt zwaarder de vergeving dan wat vergeven moet worden…

Uit een dagboek van Kolonel Doorman blijkt echter dat deze opdracht wel degelijk serieus was bedoeld. Een oorlog is nou niet bepaald een feest. Uit Doormans dagboek valt te destilleren Dat Bernhard opdracht gaf tot liquideren, Maar dat zou slechts een grapje zijn geweest.…

Kijk niet om, Sta niet stil Word niet als Die van Lot Een zoutpilaar In opdracht van Je eigen god.…

'Tekening 1 is van de hele haai, die langs de grond leeft. Zie in dit verband zijn daarbij aangepaste vinnenstand: de stroomlijn van het roofdier is zeer fraai. Open de buik. Pas op, zijn huid is taai. Teken een schema van de binnenkant met alle namen bij elk ingewand. Doe het precies, niet in een handomdraai.' Geestdriftig snijdend ging…

Ze laten zich maar wat graag sturen in opdracht van een overheid wie of wat dat ook mag wezen dat schorem is van alle tijd met een petje of baretje op hun zieke hersenpan martelen zwakken voor hun pretje voelen zich dan ook nog man.…