Alle inzendingen over proesten

Een stevige roker uit Houston zat maar te kankeren en proesten. Hij riep overstuur: 'die shag wordt zo duur, ik moet het maar op zien te hoesten'.…

Lichte kieteling In mijn hoofd Mijn gedachten lachen zachtjes Creëren letters Worden woorden Klanken dansen op mijn tong Dansen zoekend Naar mijn lippen Verlaten struikelend mijn mond Ik proest het uit…

vandaag vergaren zich jouw vrienden en vriendinnen in de fijne herinneringen de gouden draad van jouw leven die jij ons steeds weer reikt met blote voeten in het gras mijmerend aan de waterkant waar de stroom kabbelt staan wij stil bij het leven dat jij en jou liefhebben wil spetterend en kwetterend ons de pootjes badend verhalen wij…

Ik leid een morsend leven met als hoogtepunten mijn levensvocht ter aarde vallend tot niets of iemand ontkiemend Maar ook bij het eten veel te veel pratend te weinig kauwend soms proestend van de lach het eten natte vleugels gevend Maar mijn levenspartner onderkennend en invoelend geeft mij het grootste servet een theedoek uit de…

de branding woest en een wind die proest zand tussen de tanden al die geneugten van de zee ze stemmen mij intens tevree ik weiger dit te delen gevoelens zijn privé…

Ik hoest en proest en stink uit al m'n gaten. Collega's heb ik in de steek gelaten. Hoe moet dat, woensdag, met m'n snelsonnet? Vandaag is er van mij niets nieuws te lezen. Nog even wachten, tot ik ben genezen.…

je balanceerde met je blik tussen kijken en zien lippen speelden in een glimlach al met misschien maar het neusje in de wind toonde vastberadenheid ik deed een stapje terug en zag het rechten van je rug toen jij proestte van het lachen wist ik dat wij hetzelfde dachten…

M’n hoofd loopt vol, ik snotter, snuif en snuit, als ik die klachten richting farmacie fax bereikt de kriebel in mijn neus een climax en woest en onbeheerst proest ik het uit: “Hatsjiep, hatsjiep, hatsjiep-tsjiep tsjiep, tsjiep tsjiep !” Mijn God, ik heb waarschijnlijk vogelgriep.…

soms droom ik het grote diep en ik duik in al mijn naïviteit jeugdige zorgeloosheid en zweef ja weer op verwachtings - volle wolken en ik lach en gil en proest als nooit tevoren en ik leef en zweef en iedereen mag het horen ik leef en duik en zweef en droom soms wel…

Het rode hoedje danst op haar blonde krullenkop twee fraaie blauwe kijkers nemen de wereld op klein nieuwsgierig aagje op ontdekkingstocht volgt de bonte kippen die scharrelen op het hof ze proest om hun gekakel haar schaterlach weerklinkt geen symfonie klinkt mooier dan de vreugde van dit kind…

ik frommel je in gedachten terug hoor sneeuwvlokken nog hikken en proesten, net boven het gras en hoe het landschap kinderstemmen ving, hoog in het ontmoeten van vogels jouw kerstboom die het licht bewoog naar een witte zielloze kamer weet je nog rode ridders en kastelen, alle piraten op het dek het getikketak van tweeëntwintig…

gewaarschuwd door de tijd van nu loopt hij op zijn tenen door het huis zet z'n kraag op en blijft oplettend uit het zicht van vreemde ogen veel is onzeker en er schuilt gevaar in elke proest of kuch onheil dreigt en het virus waart van deur tor deur en steelt geborgenheid weerzin in het vers gestopt en hoop gevestigd op een sterk…

Maar een ruwe tong likt mijn neus en ik proest mezelf klaarwakker.…

Het is wél te doen al gaat eten met mes en vork ook niet altijd vloeiend geld speelt geen rol nooit écht gebeurd verkoopt hij nog steeds katten in plastic zakken de gouden lepel past niet meer geluidloos in elke opengesperde mond echter heftig borrelend verliest zelfs het fijnste gerecht zijn smaak na een slok teveel proostend proesten…

golf leek te zweven glinsterend applaudisseerden rollers in opkomende vloed hun verfrissing in zomerse gloed jij rende lange passen vol courage in nog onbekend gebied ik kende de diepe kou die je zo niet ziet je lachte om mijn voorzichtigheid ik genoot mateloos de heerlijke bravoure van je eerste duik met hoest en proest…

Ik ben geen slijmerd maar produceer het wel veel zware longontsteking gehad gelukkig geen onderliggend lijden nu dan maar hoesten en proesten het nog vastzittend slijm los te kotsen blijf maar effe uit m'n buurt het klinkt en ziet er niet uit maar 't moet d' uit, d' uit op weg naar schone longen om dan af en toe figuurlijk te…

rulheid handenvol zand naakt alledaags in wit het zonlicht oneervol trotserend gestrand in patat braadlucht verwaaiend broodje knars tussen tanden of, in branding slissen en dollen rollen en tollen verschuimen en schreeuwen de golven plezier kinderen duiken springen en zingen het lied van de trekkende golven hoesten en proesten…

gevoeliger werd drie ruiten hielden de schraalheid en kou buiten ongehinderd scheen zon warmte binnen zo kan ik met stralende liefde over jou schrijven in lente en zomer de lichte en warme letters direct op onze huid tenzij jij de benen hebt genomen naar gezonde frisse lucht en daar het strakblauw van de hemel hoest en proest…

een bijbelvertelling de lijdensweg begon na het bevallen bezoekers gingen onbedaarlijk proesten m'n ouders wisten ook niet wat ze moesten me houden of me elders zien te stallen ik ben niet wat je noemt een godenzoon en vrees zelfs dat Hij zich voor mij zou schamen (dat jong is niet van mij, ik zweer het …amen!)…

U proest het uit, daar die zo grappig smaakt. Een aanbeveling is de grote horde van giertoeristen, nét teruggekomen, die allen dijenkletsnat zijn geworden. U hoeft niet naar theaters voor een klucht en voelt zich door de spotprijs niet genomen: de regen komt met bakken uit de lucht!…

Een groot deel van de bevolking is ziek, geveld door een nare griep de ene lichting hoest en proest, dat doen de anderen weer niet die hebben een abbonnement op het toilet, tesamen met een emmer ze spugen zich een ongeluk, en vinden baat bij een diaree-remmer.…

Ze niest en proest en huilt het hele nest bevuild bij elke stoot ziet ze rood haar statigheid verdwenen. De maatklap zit er nu goed in vinnig haalt de beuker uit de laatste pijler wordt geramd het statige station zakt langzaam in zijn stoffig graf.…

Hier slaat genade een bres in de muur Hier staat het leven weer op Toon mij jouw wereld van dansende golven in het schijnsel van een witte Maan We drinken en proosten en proesten het uit Jouw lach zingt deze nacht uitbundiger Vurig kleedt jouw liefde ons samenzijn vrolijk en natuurlijk schuilt mijn hart zorgeloos: Zo zacht fonkelt…

waar de een schudt van het lachen proest de ander het weer uit wie vrolijk schudt met de champagne weet gewis dat hij proestend spuit de een kan het hiermee soms wel schudden want een ander krijgt veelal het volle pond maar als het dan tóch de lading dekt gaan ze samen handenschuddend rond vreemd woord eigenlijk dat schudden zeker als je…

Super intelligent Maar geen idee hoe de wasmachine werkt Wat is er met je haar gebeurd Bleekwater, zeg ik kortaf Toen ik de wc schoonmaakte Je proest ingehouden, maar Ik kijk er niet van op Eerlijk gezegd kan het me niets meer schelen Het staat wel apart zo’n Roodblonde lok met Zwarte wilde krullen Jij knipt wat rozemarijntakjes af…

hormonen mos in de voegen wilde wingerd woekert over de gevel aan de dakgoot hangt een flard ik herken het gaas van een bruidssluier de kanten zoom van jouw beha ik klauter over dakpanscherven wurm me door een kantelraam mijn spijkerbroek hapert aan een haak jij zit geboeid in een glazen kooi als ik jouw blinddoek losknoop begin je te proesten…

Want niet voor niets heb ik gedreven een kapitaal al uitgegeven voor het redden van mijzelf en mijn kostelijke leven Hier - tien liter sterilon twee zuurstofflessen op de grond ontsmettingsmiddel paardenmiddel en tien dozen nog an toe van die verrekte Tamiflu volledig zit ik aan de grond met honderd kapjes voor de mond Ik hoest - ik proest…

Het was leuk Het was theater Het was spektakel Tineke Schouten Ik heb moeten lachen Spontaan en ad-hoc Typetjes om te proesten Maar om nu te zeggen Dubbel gelegen of te Schuddebuiken Neen ik zat niet te schuddebuiken Tineke Schouten Het was ook kennismaken Met haar monoloog Die voelde als een dialoog Ze sprak, ze zei veel goeds…

Hij proestte onbedaarlijk: 'Ik lach me weer eens dood.'…

Ga elders proesten in de vuist. Besproei een ander met jouw stinkend speeksel. Spuugkotskwijlzat! Want de vloek is voltooid. Gal risp ik op maar het smelt op mijn tong Een honingdrop. Het schuilt niet langer onderhuids Jouw sluipgif suist stiller in de lobben. Een blozende avond vult de kamer Waar het jubelspook introk.…