Alle inzendingen over rijmschema

Maar, denk er ook eens over na Om een ‘omarmend’ rijm te schrijven En binnen een rijmschema te blijven Dat uitgaat van A-B-B-A. Want volgens mij is zo’n gedicht Dat wordt geschreven naar die norm Toch wel de liefderijkste vorm waarin je zoiets tot je liefste richt.…

Ach, wat een mens zoal vergeefs betracht Zo heb ik van m'n leven geen ballade Ooit tot een acceptabel eind gebracht Sloeg ik zo'n eerste kladballade gade Viel half de tekst algauw in ongenade Want wat aan zo'n balladepoging schort Laat zich voor wie het raamwerk ziet al raden Daar alles nogal gauw gekunsteld wordt Het rijmersambacht neem…

Durf je nu nog terug te gaan Naar de ontrafelde tuin waar je jaloers Was en de herfst heeft gestaan Als een reclamebord van purper en velours? Want je bent verloren en aan Het leven doe je niet meer mee dat blij concours Ach ik ben allang tevreden Ik heb toch alles gedaan wat ik doen kon Ik heb als eerste meegereden In alle rondes onder de…

’t Is heus niet zo heel erg gemakkelijk, sonnet in balans, metrum en rijm te zetten. Alleen de vorm is al niet toegankelijk door haar strakke regels en de strenge wetten. Verder kom je in de knoop met kwatrijnen het gebruik van de juiste en nette woorden die als aanvaardbaar volta kunnen schijnen welk in de terzinen zich vormt tot akkoorden…

eeuw, en de oorspronkelijke tekst kan ik niet lezen, maar ik kan wel zien hoe het rijmschema en het metrum is. Bovendien heb ik een (proza) Engelse vertaling. Ik heb er deze Nederlandse bewerking van gemaakt, waarin ik heb geprobeerd zo dicht mogelijk bij het rijmschema, het metrum en de bedoeling van het gedicht te blijven.…

emoties dansen passievol door de gedachten op zoek naar een uitgang uitingsvormen verschillen per persoon dansende penbeweging op ritmische rijmschema's passievol dansen emoties door de gedachten op zoek naar verbinding vriend of vriendin schrijvende dansbeweging op dichterlijke vrijheden gedachteloos stromen emoties naar een uitgang de…

ineens met een top sonnet uit bed en als ik wil beginnen met schrijven zijn de kluts en kloe niet te omschrijven herhaaldelijk iets anders opgezet wel jammer ik was zo enthousiast heb ook nog even naar de kluts gezocht vanuit het zicht rond elke kromme bocht mijn harde schijf misschien wel aangetast typisch gevolg van vernieuwde strofen rijmschema…

Toegegeven: in dit gedicht staan alle Poppetjes op hun plaats, rijmschema klopt Dubbel- en binnenrijm, niks mis mee, ook De metaforen staan als een huis, je ruikt De doorlopende lijn naar M.N., en de nauwe Gang van A., daar zijn deze verzen zeker schat Plichtig aan.…

Rijmschema: aabb a of abab a…

Rijmschema: aabb a of abab a…

Rijmschema: aabb a of abab a…

Toegegeven: in dit gedicht staan alle Poppetjes op hun plaats, rijmschema klopt Dubbel- en binnenrijm, niks mis mee, ook De metaforen staan als een huis, je ruikt De doorlopende lijn naar M.N., en de nauwe Gang van A., daar zijn deze verzen zeker schat Plichtig aan.…

Gevat in een metrum en rijmschema dat zich niets aantrekt van literaire modes, in het Afrikaans en Engels en bijna zonder uitzondering van een onopgesmukte, gebeitelde trefzekerheid.`)…

bokalen vol met wijn in ’n hoerenkot we moeten er ’n feestje van maken en voorzichtig met de aarde omgaan en geen balans ontwrichten want in ieder sprietje of vleugje ziet de kunstenaar van ’t leven de overstijgende waarde van al ’t zijn heel veel uitbundiger kan ik de feiten niet maken de strofen konden mijn poëtisch hart amper raken ’t rijmschema…

Laat je meedrijven op de wolken, laat je ondergaan in de zon. wees niet bang voor het donker, geloof in het leven, het is één groot wonder. Kijk maar in de ogen van het kleine kind, zie de tranen aan jou gericht. Vang ze voorzichtig op in je hand, want het zijn de parels van het licht. Ook de woorden vanuit een mooi gedicht, wanneer…

Ik ben een Bard: ik prijs en eer, dicht, zing en smeer stroop en honing, maak hazenhart tot ridderspoor. Ik doe dat voor mijn beloning; want niemand tart, ongekastijd, de ijdelheid van zijn koning.…

Vroeger, in het Limburgs land had een dorp aan de Maaskant een brug naar de overkant. Die brug was al eeuwenoud, immers helemaal gebouwd van degelijk eikenhout. De mensen zeiden altijd: “Die brug heeft een levenstijd tot ver in de eeuwigheid.” Maar eens, na te veel regen was de Maas sterk gestegen, kwam haar stroom de brug tegen. De hoge…

Craigellachie, Glenmorangie, Arran, Ardmore, Banff of Bowmore, Tamnavulin, Lagavulin, Cardow, Cardhu, en Dallas Dhu, Bunnahabain, Saint Magdalene, Coleburn, Millburn en ladyburn: Schotse whisky’s, Ierse Whiskey’s, whisky’s uit Wales. Ze zullen het verliezen, want als ik zelf mag kiezen: Hobgoblin Ales !…

Geniet en geknutsel, geknip en geplak, getimmer dat horen en zien je vergaat. In ‘t pakhuis van Sint staan van kelder tot dak de Pieten met schaar, stift en plakband paraat en bouwen de hoogste kadostalagmiet. De Sint ziet het aan met gelaten gelaat. Met jarenlang pietdebat in het verschiet houdt hij onverklaarbaar genoeg zijn gemak. Het…

Op Terschelling, lang geleden in een grijs en ver verleden, leefde een eenzame jonkvrouw. In het zwart gekleed, in de rouw om haar familie, verdronken nadat hun schip was gezonken tijdens een storm op de Noordzee. Geen vloed bracht hun lichamen mee, zij kregen geen ander graf dan dat wat de diepte hen gaf. De jonkvrouwe op haar kasteel…

nu het dit zegt, zegt het niet hetzelfde dan als het zegt dat het hetzelfde zegt, want als het spreekt, zegt het nooit hetzelfde, hoe vaak het ook dezelfde woorden zegt: het beweegt immers steevast daarvan weg. woorden reiken ons vanuit bewegen onbestaande stilstand aan, waartegen alles helder lijkt en goed begrepen. maar de woorden hebben…

't mengsel mens wil van zijn vrijheid blijven dromen, en morrelen aan de sloten, wijl elk ander dier van schrik verstijven zou, omdat heel klaar de dood besloten ligt in waar het in leek opgesloten. 't kille lot heeft in de mensillusie met de tijd catastrofaal een fusie aangegaan, en zijn zou al 't bedachte. zo, verdurend in eigen confusie…

een einde is altijd een nieuw begin.    brede golven wind doorlopen de lucht. een teder omgekeerde kreet wordt in het bed met haat en liefde opgelucht. het zucht. genot, van lijven korte vlucht, heeft net de angst met lentelust vermoord.    het had te lang aanzien, te vaak aanhoord: handen, ogen, droefenis en misbaar.    het sloot met…

het ziet haar lichaam zwemmen en in de data wordt het lijf een school baleinen. het maakt het bont, gemengd met hinde. meewarig de zwijgende dolfijnen gebaren: weinig vin en veel venijn. en zout legt de zon van de zee op zijn huid, en roepende scheepshoorn, zeemeeuwgeluid. wonden die gutsen, golven die lonken gieten twijfel in een vaststaand…

het licht was een cirkel en in dat licht zat heel blij het licht zelf, een vrolijk wicht. naakt zij was zeer zedig als licht in licht, en wind speelde wind met haar in het zicht. de ogen vol onbegrip stonden dicht te treuren bij het onhandige hoofd: het leek geenszins op wat haar was beloofd, ze wou van dat zicht gewoon gaan lopen…

glibberig met slijm glijdt glanzend het rot van in lagen gezalfde gelaten. met schuim op de lippen, tong die taalbot voos op brak beroert, wil men het haten. oprispingen, pogingen tot praten, alom galmt het zingevingsstreven. inderdaad ligt met gaten omgeven god's skelet bloot in de glim der kelen. zo wordt verval tot hoogbloei verheven: ‘wij…

verstoord door van vergeten gedachten de korsten, de kuilen, de keien, de betonwonden, ontwaken haar krachten. winddoorwoelde zeewalg opvrijende is d' erg irritante, bakkeleiende menswoekering (aurorakotssliertje in het blauw gapend ochtendkwartiertje). blaast ’s een eeuw en weg is de plaag. Gaia vindt vast een ander pleziertje.…

ik laster goden met gebed aan jou alléén, LAIS, en sla verlossing af die mij laat zijn als parels ochtenddauw, die mij ontslaat van welverdiende straf, daar niets mij geven kan wat jij mij gaf. laat hier en nu in ’t grauw vertoon der nijd te midden wanklank die in wanklank krijt de tijd als trap betreden, op en af, dit pover lied, gebroken zang…

Eens, lang, lang, heel lang geleden, in een grijs en ver verleden, stierf Diederik, de graaf van Kleef. De dochter die toen achterbleef, Beatrix, de nieuwe gravin, is van dit verhaal de heldin. Ze regeerde het Kleverland met een zachte en gouden hand waar Kleef wel bij voer, rijk van werd. Maar ook haar buurman, heel alert, zag de Kleefse…

Kamer, leeg salon. Twee zetels staan er. Aan de haak: een harnas, een nachtjapon. De keuze die zij waren vergaat er. Non Si Non La: het motto was een bron. Het schilderijtje is een liaison, hechter dan zij waren, vals voor elkaar. Het ziet zichzelf, herhaalt een oud gebaar. De haard smeult nog, dat is maar beter zo: je mag de hoop niet doven…