aantekeningen bij de brief aan Omar K.
‘We worden vóór ons komen niet gemist,
na ons vertrek zal het beslist niet anders zijn.’
‘t lijkt erover te gaan dat we niet moeten denken
dat ‘t goed is zoveel tijd aan ons ego te schenken
dat we gerust kunnen zondigen als we maar bidden
gewoon god op onze blote knieën blijven bedanken
de aarde blijft wel draaien zolang ik en jij bestaan
‘t zal mijn tijd wel duren en ‘t zal zo snel niet gaan
feitelijk ‘n vroege vorm van hyperindividualisme
zoetgebakken in de mystiek van ‘n monotheïsme
’t komt mij voor dat hij de noodzaak tot vroomheid
omkeert en gelovigen wijst op hun onwetendheid
over de redelijkheid of gekte van ’n eventuele god
dus hij zoop bokalen vol met wijn in ’n hoerenkot
we moeten er ’n feestje van maken en voorzichtig
met de aarde omgaan en geen balans ontwrichten
want in ieder sprietje of vleugje ziet de kunstenaar
van ’t leven de overstijgende waarde van al ’t zijn
heel veel uitbundiger kan ik de feiten niet maken
de strofen konden mijn poëtisch hart amper raken
’t rijmschema is afhankelijk van de vertaling AAB
en dan weer A of iets anders als je ‘t wil verkloten
... Omar Khayyám (1048-1131)
www.hetvrijevers.nl/Rubiyyat.pdf ...
Geplaatst in de categorie: literatuur
de diepste duisternis
het hoe blijft steeds een parel
die verborgen is
Waarom werd zij zo fraai verbeeld: als tijdverdrijf
haar rozezacht gelaat en
haar cipressenlijf
Welk doel had Hij, de Schilder van nog vóór de Tijden
met haar in dit Genotsgewelf, dit aards verblijf?
Beheerste ik, Kayyam, de sterren en de sferen...
-zoals in vroeger eeuwen
ook Koning Croesus wenste
dat hij daar zou verkeren
terwijl de Pitia hem zei
dat een machtig rijk
ten onder ging dacht hij
aan zijn onsterfelijkheid
en waande zich voorbarig
aan roem in ijdelheid-
...dan zou ík al wat was
in felle gloed verteren
ook later als datzelfde rijk
in turbulente tijd
als as van 't kwaad in angst verderf en doodsnood zou verkeren
dan werd een nieuwe wereld
door Liefdes Hand gevormd
en vond de Vrije Geest
het doel van zijn begeren