Alle inzendingen over rozengeur

Ik ruik de zomer Droom van bloedrode kleuren Maneschijn bedriegt…

Rozengeur mij Verleidt mij tot zinderend maneschijn Laat mij jouw liefde kolken In woestgeurende intensiteit Laten wij elkaars gedachten omarmen En bezegelen met weeldekussen Laten we ons meevoeren In sluimerende begeerte Van onze besuikerde harten…

aan de hand die rozen schenkt hangt altijd wat rozengeur…

De klanken, die u van de vingers vloten, Als droppen rozengeur....…

Rozengeur omringt mijn hart En ik ken je nog niet zo lang Vraag me af hoe dit eindigt Jouw aandacht maakt me bang De manier hoe jij me aankijkt Je lach, je woorden zo zacht Diep in mij herleeft de passie Welke weer naar liefde smacht Verlangens zijn weer geboren Mijn gedachten… steeds bij jou Onderdrukken, ontkennen gaat niet Ach jij…

Zij schildert kleurrijke gedachten voor hem, van hem op smetteloos doek en vormen nemen aan Rond en lieflijk zacht in rood en roze en soms een enkel wit opdat hij kan zien hoe zij geuren…

een dievennacht met hier en daar een pilelamp waarvan de batterij gans plat wie weet hoeveel eeuwen al hij strompelt, mompelt 'k ben strontzat terwijl hij traag de sleutel past zonder hulp van maneschijn en mist en nog eens gist waar toch dat gat verdomme! waar dat gat mag zijn slechts één ding schiet door zijne kop dat er geen deegrol…

,Het gehuichel van de mens in al haar glorie zo merk je meer en meer, dat niet alles om Liefde gaat! Een simpel werkje zie het als verkapte story, dat Liefde om kan slaan in “ ik hou van je” een klap in je gezicht want liefde is bij hen, slechts 1 zin het “ houden van” puur gericht op: hoeveel ik je de goot intrappen kan! Tegen kinderen…

Rozengeur en maneschijn Zo zou het moeten zijn Maar dit is slechts een droom En die houdt me in toom Ik wilde je alles geven M’n hart, m’n ziel, m’n hele leven Het doet me verdriet Want zelfs dat aanvaardde je niet Zeg me wat ik moet doen Om mijn leven Meer betekenis voor je te geven Lieveling, geef me een zoen Zeg me wie ik moet zijn…

zo roestig de rozen zo rouwig gerief zo molmig het maanlicht zo heb ik u lief…

Zijn tekenverhalen in zachte kleur ademden lichtjes naar rozengeur. Het bracht de meisjes in droompaleisjes achter hun Tiny-slaapkamerdeur...…

moeilijke tijden zijn zegeningen in vermomming. Het maakt niet uit hoeveel pijn het doet!…

Wazig zijn mijn ogen. Beangstigend zijn mijn dromen. Verwarrend zijn mijn woorden. Mijn geduld is op en ik kan niet meer vechten tegen het onweerlegbare Het rechte pad vinden in de wirwar van mijn denken. Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden. Hete tranen uit blinde ogen. Gekromde rug door pijn, het prikt tot in mijn hart.…

zoals bij Brel de teksten rauw & schrijnend moeten zijn zo zijn gedichten dikwijls het mooist wanneer ze wreed verslag doen van het alledaagse leed het leven is nu eenmaal niet alleen maar rozengeur…

wie hier heeft gewoond kan beamen dat tussen deze muren en helder schone ramen een dag langer leek te duren dan vierentwintig uren rozengeur en maneschijn alleen bestond bij onze buren…

Voorlopig is het enkel schone schijn, een mix van rozengeur en rookgordijn.…

De rozengeur in de maan Blijft voor altijd in je ogen bestaan Er is een herinnering Die doet veel pijn het gevoel dat zomaar wegging maar het moest zo zijn Ik was niet blij met het pad dat jij koos Maar als ik jou in mijn gedachten zie zie ik een roos…

Al is het niet meer zo dat we overlopen van hartstochtelijkheid, we zijn de liefde voor elkaar nog bij lange na niet kwijt. We lachen samen, soms slap, soms gewoon, we huilen samen, ook dat is doodgewoon. We zijn geen mensen die zich met een kluitje in het riet laten sturen, Maar ik zeg je, onze relatie mag eeuwig duren! En…

Ik ben als een spons Zuig alles op Alles dat gebeurt Kom ik aan de beurt Ik verdrink aan wat verkeerd gaat Een bui die ik niet zag aankomen Gekibbel tussen de kinderen Zo erg dat ik in tranen verdrink. Stilaan ben ik aan het verzuipen In de vergetelheid zou ik willen kruipen Maar ik hou alles stevig vast Het is een zwaar pak last…

Want leven, is niet altijd rozengeur en maneschijn, Ik wou dat ik met jou kon delen, heel veel zonneschijn... Mijn lief, jouw lieve woorden zijn zo fijn mijn lief, zou het ook zo wezen, als je altijd bij me zou zijn?…

Rozengeur Verleid mij tot zinderende maneschijn Laat mij jouw liefde kolken In woestgeurende intensiteit Laten wij elkaars gedachten omarmen En bezegelen met weeldekussen Laten we ons laten meevoeren In sluimerende begeerte Van onze besuikerde harten…

Niks geen rozengeur en maneschijn. Alleen maar leed en pijn. Kon het maar anders zijn. Toch leef ik met plezier. en geniet op mijn manier met hindernissen en obstakels hoogtepunten en mirakels. Het leven maak ik fijn zonder moeten en haasten met klanken en woorden en warme akkoorden.…

Ik ben dol op fietsen als mijn wielen flitsen en gensters schieten in de zon iedereen moet fietsen naar de zon en naar de zee want een fietser is tevree ik ben dol op fietsen vrij van lage listen en mijn rotteevee geen vrouw kan mij nog klissen want ik wil mijn fiets niet missen voor een zoen of voor wat rozengeur ik ben een…

met lange vingers steel jij op een blauwe maan dagdromen van geest verlaten gronden en dood gewaande bomen je vliegt door open staande deuren laat voeten zakken in de grond vlecht meterslange draden en sluit zonder knopen een verbond je wilt de groene lakens delen huid en haar met handen boeien over spelen tot de haan kraait en met het…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

Van maneschijn is nog geen sprake we wandelen samen door een rozentuin de geur en kleur als wonderbaarlijk Hier neem je niet de benen noch de wijk Hier blijf je dralen dwalen door een hof Hof van Heden.…

Op die avond besloot de sneeuw vaster te worden, niet meer nat en later reden er geen bussen meer maar in de sneeuw op hoge hakken was naar jouw huis wandelen geen keuze, een taxi nog wel Bij jou thuis dronken we thee keken naar het sneeuwen buiten het carillon verspreidde geen licht In de ochtend keken we naar het wit er lag nog sneeuw,…

Echt fijn met jou, het was gezellig, alle dagen Een perfect match alleen plezier en geen gezeur Je was echt blij met mij en ik met jou nog blijer Jij was mijn rozengeur, ik jouw maneschijn, en ook je vrijer Dat ondanks jouw ziekte alles goed verliep werd bruut verstoord omdat de Heer jou bij zich riep.…

Spelend met het doorschijnend licht levend glas, warmtegevende kleuren gegeven een zekervoelend aangezicht in een zwemende illusie van rozengeuren Ingeklemd tussen lichtgrijze lijnen van lood het teken van oneindige liefde voor jou gesmolten, gesneden in karmozijn en rood een voor eeuwig gezette belofte van trouw…

De zon schijnt blauwe lucht De kou schrijnt een winterzucht De dagen lengen verlangen groeit Ik heb lentedrang naar al wat bloeit Groene blaadjes bries vol rozengeur Een bos lavendel mooie paarse kleur Zwoele zomeravond zon op mijn huid En eindelijk weer die verwarming uit…