Alle inzendingen over ruben

Ruben komt straks thuis, met heel veel mensen om hem heen. Ruben komt straks thuis, alleen.…

Negen maanden en een week, is best veel maar het wachten waard Want Ruben werd geboren op 30 juli alles erop en eraan een kleinzoon! Na twee zusjes een broertje is een heus wonder net als jij dat bent echt waar Je zult worden verwend en gedragen als is ‘t alleen nog maar: omdat je baby bent.…

Hooghartig minzaam komt hij uit de hoek Maar dan wordt Theo boos, hij roept en hijgt: ‘Weet u wat Ruben Oppenheimer krijgt? Een bodemprocedure aan zijn broek!' Waarschijnlijk denkt hij aan het woord kwitantie Bespeur ik daar een ‘vleugje’ arrogantie?…

Sterk ben jij, Ruben, man, die opstaat. Je spreekt, schreeuwt als alles in je hapert, verbrijzeld laat jij de wanhoop achter. Pijnlijk nodig laat jij van je horen; Mens, ik heb je lief, voorbij muren en grenzen.. Hoe onmachtig, ik blijf maar aan je denken.…

Hoe grimmig is het luchtvaartlingo ‘kist’ Wanneer het landingsrecht plots wordt ontbonden En in een val van luttele seconden Volledig van de wereld wordt gewist Behalve voor een jongetje van acht Ik wens hem en de betrokkenen veel kracht…

in 'n mist van tranen zoekt zij naar een begin waar is de tijd van rust en liefdevol samen zijn verdoofdheid maakt zich meester van haar zodat ze ongemerkt verdwaalt…

De laatste tijd dacht ik steeds “minder minder” Bij politieke pochers op teevee Hun woordenstrijd klonk nimmer recht door zee Goddank, een viertal lijkt iets eensgezinder Straks klotst er wel een opblaasboot, heel stoer, Met Rub'ren Rutte grijnzend aan het roer…

Jij bent niet meer bij ons Maar in ons hart blijven we je meedragen op moeilijke momenten je raad vragen jij blijft als een rots in een oceaan waar vogels even rusten en dan weer verdergaan…

Ik zie mensen, Die in vrede met elkaar omgaan. Ik zie landen, Waar eindelijk geen oorlog meer is. Ik zie vijanden, Die eindelijk weer vrienden zijn. Ik zie natuur, Die niet meer vervuild wordt. Ik zie mensen, Maar zij zien mij niet. En dan pas voel ik, Dat ik droom…

Het leven moe, getroffen door een schaduw Wat zet mij hiertoe Mijn gedachten van angst, pijn, verdriet Achter een masker die ik, steeds weer opzet Op het masker staat een lach, een lach die niet aansluit bij wat ik voel Het verbergt mijn ware ik, dat is dan ook mijn missie, mijn enige doel Van binnen is het koud, ijs en ijs koud Perspectief…

Waarheen de wind ook waait daar raken de mensen verliefd tot het gif is uitgewerkt je liefste de pijl uitrukt en jou aan het huilen maakt Geen lieve woorden meer alleen de populaire liedjes over je eigen zieligheid het wijdverbreide ongeloof in echte echte liefde en de algemene jaloersheid op goedkope sensaties, alsof mensen niets anders…

En zo is mijn grote kleine vent, vandaag precies twee jaar. Niet meer weg te denken, ondeugend, lief en aanhankelijk met een eigen wil, zo af en toe spelend en dan echt eventjes stil. Lieve knul je zit NU een eind weg, moeten we het even met een kaartje zeggen. Een hele fijne verjaardag, xxxx…

Ik slaap op deze bank want thuis gaat het even niet je kent dat wel Mijn vrienden doen wat ze kunnen ze helpen me Niet zozeer om mij te helpen maar als antwoord op mijn onuitgesproken vraag Het is vanzelfsprekend dat het kan verkeren en…

Het kind dat met wakkere beentjes fier, Het verse gras opschrikt, en zonder te wijken, Altijd rent voorbij de wind, en mij na laat kijken, De onrust in mij, een gulzig altijd wakker dier Niet te achterhalen tijd, wiens honger graag Verslikt, verslindt alles wat weerloos lijkt En kerend wendt, geen grens bereikt; Voor iedereen te snel…

hem wel altijd Mag dumpen, zelfs hier op De A1, tegen de goedkoopste Prijs, en word ik gesmoord In mijn adem, en mijn geest Die zich wanhopig afvraagt of er Nooit het meisje Savanna is geweest En het meisje van Nulde nooit Heeft bestaan - maatschappij van Ons die zienderogen naar de Knoppen gaat, met tranen van Verdriet om Ruben…

Ik jaag de wegwaaiende wind na in het holst van mijn nacht langs gapende afgronden droom ik mijn leven een korte groet later.…

Ik houd van de nacht, alles lijkt zo schitterend zo onverwacht. Lichten doemen op en lampen gaan speels aan, gedachtes aan wat ooit was, ik laat ze met me meegaan. Als het zwaard van Damocles hangt de ochtend me boven het hoofd en net voordat de lantaarns zijn gedoofd keer ik terug naar huis, om daar moederziel alleen in huis te blijven…

Je kunt er stoer over doen of denigrerend moederdag, dag der dagen je kunt haar ook de hemel in prijzen of haar zachte hand tegen je gezicht voelen je kunt haar ook als moeder zien van vlinder tot vlinder een lijn, die nooit brak…

Vanochtend zag ik je weer ik ben je niet vergeten druk gebarend speel je jezelf hoe wil ik heten Zoals toen, schuin steek je de straat verlaat me maar ik ben je niet vergeten Ook later zal ik je niet vergeten als je plots mijn hand zult raken vergeten zal ik je niet.…

Een cirkel om, alles te beslissen Angstzweet druppelt op de grond, langzaam seconden tikken voorbij, de hond is ongeduldig De koffie pruttelt op het aanrecht De cirkel is gezet Het kruis volgt ferm Drie op een rij, Het is voorbij…

N a uren te zitten zweten A chtte ik mij eindelijk in staat C ornflakes te eten H ad ik nu maar een kom van formaat T ot zover ben ik gekomen deze nacht…

. ----------------------------------------------------------------- uit: Soleares (1933) VI Traduciones Rubén Daristas…

De hobbyzolder herbergt Ruben's kunstboeken, craquelé peniskokers, zeventien ruwe diamanten en latexhandschoenen tegen buidelpest. Als vaders mond ter sprake komt zwijgen radio’s.…

Hulpverleners Buitelen over Elkaar heen Om ouders Die van elkaar Af willen Te ondersteunen In de heftigheid Van de vechtscheiding Waarin ze zijn Verwikkeld - Ieder in zijn eigen Tunnel, met de Beste bedoelingen Maar het totaalplaatje Al lang niet meer Overziend Niet beseffend dat Papa en de jongens Buiten de…

radeloos een eind aan 't leven van zijn zoontjes die wellicht nog een lange toekomst met schone beloftes hadden O _ Heer onze God toon Uw grote barmhartigheid geef deze te vroeg vertrokken zielen een ereplaats in het Hemelse Rijk ach wij kleine stervelingen mogen niet weten waarom dit droeve gebeurde hoe U oordeelt en beslist over Ruben…

------------------------------------------------ Met dit gedicht won ik op 6 mei 2005 de 3e prijs in een gedichtenwedstrijd over Leusden, georganiseerd door Rabo Ledenmantel, tijdens een Masterclass geleid door de dichter Ruben van Gogh.…

neem mij mee, riep ik maar geen schip kwam voor mij links & rechts werd men opgestraald, maar geen schip kwam voor mij de liefde werd bedreven met struise dames op ongekende hoogtes, maar geen schip kwam voor mij gefaseerd, gemuteerd & verbouwereerd keerde men weer terug op aarde, met een duidelijk waarneembare blijere blik in de ogen…

ik hou zo van machines, zegt ze, van die grote bouwmachines maar het mooist vind ik de klokken waarop de schafttijd aangegeven staat dat al die mannen dan op opgelegde tijden hun werk ter zijde schuiven naar koffie en hun boterhammen grijpen en in volle gelukzaligheid gaan zitten wachten tot zij weer verder mogen, na nog een laatste sjekkie…

de warme glans van je gezicht weerkaatste in het avondlicht - hoog van kleur en transparant het oog wil ook wat, zei je. ik ben al bijna bij je. kijk me nu eens lekker dansen in die ronding van je hand --------------------------------- uit: 'Zoekmachines', 2002.…

Voorzichtig toch, voorzichtig met die subtiel weergegeven woorden. Ze zijn om vederlicht te minnekozen, meer dan dat die doelgerichte zinnen dat zijn; die zijn veeleer voor zwaar vorzen in afgelegen stegen, waar de schaduw steevast denken doet aan onooglijke geesten, en bijdehante gedachten als lompe lettertypes verzwegen te wachten…